Het probleem met de Amerikaanse luchtdruppels van voedsel in Gaza – Mother Jones

Tijdens het week-end, de Verenigde Staten en Jordanië hebben 66 hulppakketten met daarin 38.000 maaltijden naar Gaza gedropt. De Israëlische oorlog tegen de dichtbevolkte strook na de aanval van Hamas op 7 oktober heeft meer dan 30.000 mensen het leven gekost en een humanitaire ramp veroorzaakt. Fundamentele sociale systemen zijn verdwenen en VN-functionarissen waarschuwen dat bijna een kwart van de bevolking in Gaza, meer dan 500.000 mensen, “één stap verwijderd is van hongersnood.”

Het Amerikaanse Centrale Commando omschreef het beleid als “onderdeel van een aanhoudende poging om meer hulp” in het gebied te krijgen. Dinsdag kondigde het Pentagon een tweede luchtlanding aan met nog eens 36.800 maaltijden.

Maar terwijl de omstandigheden in Gaza blijven verslechteren, hebben deskundigen op het gebied van het humanitaire hulpbeleid het beleid bekritiseerd en de luchtlandingen ontoereikend en “beschamend” voor de Amerikaanse regering genoemd. Robert Ford, een fellow bij het Middle East Institute en voormalig ambassadeur in Syrië en Algerije, vertelde de New York Times de airdrops zijn een “vernedering” voor de Verenigde Staten, waarbij wordt gewezen op de “absurditeit” van het gebruik van het Amerikaanse leger om hulp te leveren in een gebied dat wordt gecontroleerd door een bondgenoot. Scott Paul, hoofd humanitair beleid bij Oxfam America, gezegd de luchtdroppings dienden alleen om “het schuldige geweten te verlichten” van overheidsfunctionarissen.

Zoals mijn collega Noah Lanard meldde, werd de VN-hulporganisatie die was opgericht om Palestijnse vluchtelingen te helpen, bekend als UNRWA, verlamd nadat de Israëlische inlichtingendienst in januari beweerde dat een handvol UNRWA-medewerkers had deelgenomen aan de aanval van Hamas op 7 oktober. Kort daarna schortte de regering-Biden de financiering op. Dit veroorzaakte een kettingreactie van landen die geld stopzetten voor de UNRWA, waardoor de hulpgroep die het meest essentieel is om Gaza te helpen, naar een “breekpunt” is geduwd, zegt Philippe Lazzarini, hoofd van de organisatie. (Het onafhankelijke VN-onderzoek naar de UNRWA blijft aan de gang en de Verenigde Staten hebben de beweringen van Israël over de deelname van 7 oktober niet onafhankelijk bevestigd.) Deze week heeft de Europese Unie een deel van haar financiering aan de UNRWA teruggegeven.

Het onvermogen om hulp naar Gaza te krijgen is rampzalig geweest. Afgelopen donderdag werden 118 Palestijnen gedood en raakten honderden anderen gewond nadat Israëlische troepen het vuur openden op een uitgehongerde menigte die wanhopig probeerde toegang te krijgen tot voedsel uit een konvooi hulpvrachtwagens. Het incident wordt sindsdien het “Meelbloedbad” genoemd.

“Luchtdalingen zijn in de eerste plaats in het voordeel van de regering-Biden – om een ​​enorme beleidsfout te verdoezelen”, zegt Dave Harden, algemeen directeur en oprichter van Georgetown Strategy Group, voormalig USAID-missiedirecteur naar de Westelijke Jordaanoever en Gaza, en senior adviseur van de speciale gezant van Barack Obama. voor vrede in het Midden-Oosten, uitgelegd op X. Ze “zijn inefficiënt, duur, gevaarlijk en alleen nuttig als er geen andere bezorgopties zijn.”

Moeder Jones sprak met Harden over het besluit van de regering-Biden om toevlucht te nemen tot luchtdroppings:

Kunt u een beeld schetsen van de situatie op dit moment voor humanitaire hulpgroepen die voorraden proberen te leveren?

Gaza wordt geconfronteerd met een enorme humanitaire crisis en staat op de rand van hongersnood. Bijna alle 2,2 miljoen mensen in Gaza kampen met een ernstige voedselzekerheidscrisis en dat is vastgesteld door de IPC, een VN-entiteit die de voedselzekerheid evalueert. In Gaza zijn er boerderijen, kassen, pluimveebedrijven, supermarkten en bakkerijen. (Dat is allemaal hoofdzakelijk handel uit de particuliere sector.) Bovendien sturen de VN en NGO’s, zoals historisch gezien het geval is, hulp. Dat is allemaal kapot, dat is allemaal afgesloten.

De deconflictiemechanismen tussen de Israëli’s en de NGO’s zijn zwak: niemand wil Gaza binnenreizen als je denkt dat je gebombardeerd zult worden; Hamas heeft het gebruik van hulp omgeleid en gemanipuleerd. Er is geweld en chaos geweest, mensen die wanhopig verhongeren. En er zijn nu gewapende bendes die de hulp kapen. De Hamas-politie – die voor een bepaald niveau van wet en orde in Gaza zorgde – is ontmanteld. Mensen zijn wanhopig. Als mensen niet wanhopig waren, zouden ze niet vechten om een ​​voedselmand. Het zijn niet alleen de hand-outs die er toe doen, het hele systeem moet worden hersteld.

Meer dan 100 Palestijnen werden vorige week gedood en honderden anderen raakten gewond toen mensen zich haastten om voedsel te halen uit hulpvrachtwagens, waarbij getuigen naar verluidt zeiden dat Israëlische troepen op de menigte schoten. Wat zijn de risico’s en voordelen verbonden aan luchtdruppels op grote hoogte?

Wat er afgelopen donderdag gebeurde was voorzienbaar en voorspelbaar. Afgezien van de feitelijke details over wie op wie heeft geschoten en wat de oorzaak was, is het geweld in de chaos volledig te voorzien. Dat zal keer op keer gebeuren als er simpelweg niet genoeg voedsel is. Als er zo’n enorm tekort is, en er geen chaos is, dan zal het worden gekaapt door sterke netwerken, of dat nu Hamas is of gewapende bendes. De Israëli’s brachten het binnen en niets ervan werd gecoördineerd in een distributiesysteem waarbij de meest behoeftigen het eerst in de rij stonden.

De luchtdroppings op grote hoogte lossen dit probleem helemaal niet op.

We voeren luchtdroppings op grote hoogte uit in gebieden waar tegenstanders de toegang blokkeren. In dit geval controleren de Israëliërs alle toegang. Het is een zeer ongebruikelijke situatie dat we luchtdroppings uitvoeren in een omgeving die Israël controleert.

Jij en andere experts hebben de eerste ronde van airdrops beschreven als jammerlijk onvoldoende. Is het waarschijnlijk dat deze eerste rondes van luchtdroppings – en de daaropvolgende – enige betekenisvolle impact zullen hebben op de humanitaire crises in Gaza?

Het droppen van 38.000 kant-en-klare maaltijden vanuit een 9.000 meter lange C-130 van de Amerikaanse luchtmacht is inefficiënt en duur. Het vergroot de kans dat niet de meest kwetsbare mensen het voedsel krijgen, maar de sterkste mensen met de beste connecties. En het gaat om een ​​minuscuul bedrag. Ze hebben 6,6 miljoen maaltijden per dag nodig en we hebben zaterdag 38.000 maaltijden gestuurd en dinsdag 36.000. Het heeft geen gevolgen.

Bovendien werd het niet gecoördineerd met humanitaire actoren ter plaatse, zodat degenen die het meest in nood verkeerden voedsel zouden krijgen. In dit geval waren het degenen die snel konden rennen en het konden dragen, die het voedsel kregen.

We moeten ons niet concentreren op luchtdruppels. We moeten ons concentreren op de grensovergangen. Dat is waar je het volume krijgt. Daar vind je de graantransportbanden die 40 ton tarwemeel gaan verplaatsen.

Laten we zeggen dat elke maaltijd die klaar is om te eten één pond weegt. We hebben 38.000 maaltijden geschrapt. Dat is 38.000 pond. Eén vrachtwagen vervoert ergens tussen de 40.000 en 80.000 pond. Die airdrop was een vrachtwagen – en je hebt 500, 700…1.000 vrachtwagens per dag nodig!

Airdrops zijn gewoon niet het antwoord. Airdrops zijn slechts een glinsterende stunt.

Een zeer kleine NGO, Anera, verzorgt 150.000 maaltijden per dag. Ze verzorgen vier keer zoveel maaltijden als de Amerikaanse luchtmacht, maar dan elke dag. De Amerikaanse luchtmacht voerde in vier dagen twee luchtaanvallen uit. Een kleine NGO doet het feitelijk veel beter.

Waar kunnen de inspanningen van de Amerikaanse overheid beter aan worden besteed en wat moet er in de toekomst gebeuren?

Het zou beter zijn om de tijd, moeite en energie te besteden aan het openstellen van alle grensovergangen. Momenteel zijn de openstaande partijen Kerem Shalom, aan de Israëlische kant, en Rafah, aan de Egyptische kant. Vóór 7 oktober was Kerem Shalom de enige grensovergang die werd gebruikt voor goederenvervoer naar Gaza en deze werd volledig gecontroleerd door de Israëli’s. Elke dag kwamen er ergens tussen de 500 en 700 vrachtwagens binnen. Dat was niet alleen voedsel, maar ook voorraden, bulkgoederen en materialen. De huidige situatie is zo slecht dat het aantal vrachtwagens dat binnenkomt ruim boven de norm van vóór oktober moet liggen.

De Israëli’s hebben de capaciteit om deze vrachtwagens die binnenkomen te inspecteren en ze hebben het recht om te inspecteren om er zeker van te zijn dat er geen smokkelwaar, wapens of bommen in zitten. Je wilt zoveel mogelijk voedsel binnen laten stromen via meerdere gedecentraliseerde oversteekplaatsen, zodat geen enkele zak met voedselmand waardevol is. Het verlaagt de waarde en een lagere waarde betekent minder geweld, chaos en risico.

Al de andere dingen waar mensen over praten – luchtdroppings, havens die niet bestaan ​​– raken de kern van het probleem niet.

Wat zeggen de luchtdroppings over de benadering van Israël door de regering-Biden?

Het toont voor mij een gebrek aan kracht aan bij de regering ten opzichte van de regering-Netanyahu. De regering-Biden voorziet de Israëliërs van de militaire uitrusting die nodig is om deze oorlog te voeren. Dat alleen al zou moeten betekenen dat Israël bereid zou moeten zijn de grensovergangen open te stellen om het voedsel te leveren – het voedsel waarvoor we waarschijnlijk betalen via het Wereldvoedselprogramma.

Volgens het internationaal humanitair recht heeft de bezettingsautoriteit een zorgplicht jegens de burgerbevolking. De hele wereld hoeft niets te doen – Israëli’s moeten iets doen als bezettingsautoriteit in Gaza. Hun verantwoordelijkheid is het voorkomen van een humanitaire crisis.

Dit gesprek is aangepast voor lengte en duidelijkheid.