Op zijn eerste dag Toen hij in de zomer van 2023 aan de macht was, riep de burgemeester van Denver, Mike Johnston, de noodtoestand uit om dakloosheid te bestrijden. Hij activeerde het noodoperatiecentrum van de stad, met als doel tegen het einde van het jaar 1.000 mensen in tijdelijke huisvesting te plaatsen. Op zichzelf was het een ambitieus doel. Maar er was ook een nieuwe rimpel. Een maand voordat Johnston het roer overnam als burgemeester, begon gouverneur Greg Abbott van Texas migranten met bussen naar de hoofdstad van Colorado te vervoeren als onderdeel van een campagne om de Democraten te bestraffen voor wat hij beschouwde als een ‘opengrensbeleid’.
Tegen het einde van de zomer kwamen dagelijks honderden migranten, voornamelijk uit Venezuela, naar Denver. Johnston, een voormalig schoolhoofd en senator, zei dat hij zich al snel realiseerde: “we hadden een werkelijk ernstige crisis.” Tot nu toe heeft Denver, met een bevolking van ongeveer 700.000 inwoners, bijna 40.000 migranten ontvangen – het hoogste aantal per hoofd van de bevolking van alle steden in het land.
Het heeft Johnston gedwongen pragmatische maar strenge beslissingen te nemen. Hij voerde opnieuw de grenzen in voor hoe lang migranten in opvangcentra kunnen verblijven en kondigde bezuinigingen aan op de stadsdiensten om de begroting in evenwicht te brengen. Maar hij heeft ook geweigerd in te gaan op het complot van Abbott om de publieke opinie tegen migranten te keren. “Ik wil dat het voor de inwoners van Denver duidelijk is wie niet verantwoordelijk is voor de crisis waarin we ons bevinden”, zei hij vorige maand tijdens een persconferentie. ‘De mensen die 4.000 kilometer hebben gelopen om deze stad te bereiken.’
Over het algemeen heeft Johnston geprobeerd migranten te verwelkomen. En op federaal niveau heeft hij dat ook gedaan geduwd voor veranderingen om dat makkelijker te maken. Hij vroeg de regering-Biden om de Tijdelijke Beschermde Status (TPS) uit te breiden tot duizenden Venezolaanse migranten, zodat zij in aanmerking konden komen voor werk. Dat is precies wat de regering-Biden afgelopen september deed.
Johnston sprak met Moeder Jones over Denver’s aanpak van de aankomst van migranten, de tweeledige grensovereenkomst die door de Republikeinen werd geblokkeerd, en waarom dit een “oplosbare” crisis is:
De politieke stunt van de gouverneur van Texas, Greg Abbott, om migranten naar blauwe steden in het hele land te sturen, had tot gevolg dat de grens werd ‘interioriseerd’, wat leidde tot reacties zoals de verklaring van de gouverneur van New York, Eric Adams, dat de ‘migrantencrisis’ de stad zou vernietigen. . Wat vind je daarvan?
Dat is niet onze overtuiging. We denken dat dit een diepgaand oplosbaar probleem is en we denken dat het probleem niet te wijten is aan de mensen die 5.000 kilometer lopen om asiel te zoeken in een land dat hen vervolgt en het onmogelijk maakt om te overleven.
Wij denken dat Denver niet alleen kan overleven, maar ook kan gedijen nu deze nieuwkomers arriveren.
We hebben slechts een paar belangrijke componenten nodig. Dat is waar we de federale regering voor hebben aangespoord. We hebben meer werkvergunningen nodig. Het grootste probleem dat we hebben zijn mensen die in de stad aankomen en tegen mij zeggen: ‘Mr. Burgemeester, ik wil geen hulp, ik wil gewoon werken.” Tegelijkertijd zullen CEO’s mij bellen en zeggen dat ze elke dag openstaande vacatures hebben die ze niet kunnen vervullen, en dat ze de migranten die hier zijn willen kunnen aannemen. Het enige probleem is dat de federale overheid hardwerkende werknemers die willen werken en werkgevers die hen willen aannemen in de weg staat, en de regering weigert hen dat te laten doen. We hebben federale middelen nodig om ons te helpen mensen te ondersteunen.
En wij vinden dat er een gecoördineerd toegangsplan moet komen. Wij denken niet dat de gouverneur van Texas mag beslissen waar elke persoon in Amerika terechtkomt. Telkens wanneer we andere golven asielzoekers hebben gehad, hebben we een distributieplan opgesteld waarmee ze steden kunnen vinden die over middelen beschikken. We keken naar de voorbeelden van Oekraïense vluchtelingen of vluchtelingen uit Afghanistan en naar een gecoördineerde federale reactie die werkvergunningen en middelen verschafte en verbinding maakte met steden op basis van hun capaciteit. We probeerden minstens één van die drie dingen op zijn plaats te krijgen. Helaas, het tweeledige wetsvoorstel van de Senaat dat daartoe zou hebben bijgedragen, president [Donald] Trump en de voorzitter van het Huis van Afgevaardigden kwamen om te doden, wat een onrechtvaardigheid was voor zowel onze nieuwkomers als voor onze steden. Maar ondanks dat hebben we een weg voorwaarts gevonden en we denken dat er nog steeds een manier is om nieuwkomers goed te helpen en de financiële crisis in onze stad te voorkomen. We zijn nu goed op weg om dat op te lossen.
U heeft onlangs het besluit aangekondigd om vier opvangcentra voor migranten te sluiten – één per week gedurende een maand – als een manier om kosten te besparen. Welke impact heeft dat op de begroting van de stad en op het vermogen om mensen te huisvesten?
Toen de federale wetgeving faalde vanwege de Republikeinse oppositie in het Huis van Afgevaardigden, liet dit een gat van ongeveer 180 miljoen dollar achter in onze begroting, dat door de hulp zou zijn gedekt. We hebben twee dingen gedaan. We hebben gekeken hoe we het stadsbudget kunnen herverdelen om diensten te verlenen aan migranten die aankomen, en hoe we geld kunnen besparen op het migrantenprogramma. We hebben ongeveer 60 miljoen dollar bezuinigd op ons migrantenprogramma, waardoor het totale begrotingsgat dat we hebben is teruggebracht van 180 miljoen naar ongeveer 120 miljoen dollar. We zijn optimistisch dat we een manier hebben om die kosten zelfs nog aanzienlijk te verlagen. Wij geloven dat dit een gedeeld offer zal zijn. Het zal een evenwicht zijn tussen de manier waarop we nieuwkomers kunnen ondersteunen en stadsdiensten kunnen verlenen. Maar we denken dat we een stad zijn die beide waarden deelt. We willen dat dit een stad is waar we vrouwen en kinderen niet op straat laten slapen als het 10 graden is in T-shirts en sandalen. We willen ook een stad zijn waar we de openbare diensten kunnen garanderen die elke inwoner verdient. Wij denken dat we beide kunnen.
In oktober 2023 leidde u een coalitie van burgemeesters die om meer hulp en financiering van de federale overheid vroegen om de aankomst van migranten aan te pakken. Wat heb je gekregen en wat moet je nog krijgen?
Ik heb het gevoel dat het Witte Huis zeer responsief en behulpzaam is geweest. Zij begrijpen precies wat wij nodig hebben. Ze vechten hard om die dingen voor ons te bemachtigen. Het is duidelijk dat veel van wat we nodig hebben meer middelen zijn. Als we meer werkvergunningen willen krijgen, moeten ze asielaanvragen aan de grens sneller kunnen verwerken, zodat ze mensen goedgekeurd kunnen krijgen. Het tweeledige wetsvoorstel van de Senaat zou dat hebben gedaan.
We hebben middelen nodig voor interne steden. De regering heeft erop aangedrongen dat dit in de aanvullende regeling zou gebeuren. De uitdaging was een fractie van Republikeinen in het Huis van Afgevaardigden die wilden dat dit voorstel zou verdwijnen, niet omdat ze dachten dat het het probleem niet zou oplossen, maar omdat ze wisten dat het het probleem zou oplossen. Tragisch genoeg waren ze meer gericht op een kans op electoraal succes dan op een kans om het Amerikaanse volk te dienen door resultaten te boeken over belangrijke kwesties. Dat is wat voor ons zo frustrerend was. Maar in Denver geloven we dat onze problemen oplosbaar zijn en dat wij degenen zijn die ze kunnen oplossen. Wij laten ons niet afschrikken door hun weigering om te helpen. We zijn zojuist dieper ingegaan op onze lokale gemeenschap en non-profitpartners om een weg vooruit te vinden, zelfs zonder federale hulp.
Het aantal migranten dat momenteel in stadsopvangcentra verblijft, lijkt aanzienlijk te zijn gedaald na een piek in januari. Welke andere veranderingen verwacht u dat u in de nabije toekomst zult moeten doorvoeren als de cijfers weer stijgen?
We hebben een doelbewust plan opgesteld om die bevolking te helpen verminderen. We hebben vier dingen gedaan. We hebben het beleid inzake de verblijfsduur opnieuw geactiveerd, waarbij nieuwkomers verplicht zijn om na 14 dagen te vertrekken als u een individu bent, of na 42 dagen als u een gezin bent. Ten tweede hebben we onze casusnavigatie en ondersteuning voor gezinnen dramatisch uitgebreid om hen te helpen huisvesting en banen te vinden. We hebben de afgelopen vijf weken meer dan 3.000 mensen kunnen verlaten zonder enige significante toename van onze daklozenpopulatie. We hebben ook de autorisatie van het personeel dramatisch versneld; een historische poging om juridische klinieken te bieden die werkvergunningen gaven aan mensen die de CBP One-status hadden en onmiddellijk werkvergunningen konden krijgen. We zoeken naar manieren om die kosten verder te verlagen zonder negatieve gevolgen voor de nieuwkomers of de stad.
Er zijn berichten dat de stad Denver contact opneemt met verhuurders om eigendommen aan migranten te verhuren. Is dat een van de creatieve oplossingen die u hebt gevonden om migranten die uit opvangcentra zijn ontslagen te helpen tijdelijke huisvesting te vinden en van de straat te blijven?
Wat we proberen te doen is ze efficiënter met elkaar te verbinden en zelfs te kijken naar plaatsen waar we huisvesting kunnen gebruiken om ons onderdaksysteem te vervangen. Het is veel goedkoper om een maandhuur te betalen voor iemand in een appartement dan om hem elke nacht 30 nachten in een hotel te laten verblijven. We zoeken naar manieren om alle leden van de gemeenschap bij de hulp te betrekken, dus dat zijn huisbazen, non-profitpartners en gemeenschapsleiders.
U bent een groot voorstander geweest van het bespoedigen van werkvergunningen voor in aanmerking komende migranten. U hebt ook gesproken over de positieve economische gevolgen van migratie voor steden die migratie hebben omarmd, in vergelijking met steden die historisch gezien ‘er in hun economische strategieën op anti-immigranten gokken’. Hoe kan Denver profiteren van de komst van migranten?
Wij denken dat elke grote en succesvolle Amerikaanse stad erop heeft gebrand een stad te zijn die migranten verwelkomt. Dat is letterlijk hoe die steden zichzelf hebben gebouwd. We weten dat volgens veel schattingen migranten elk jaar wel een derde van onze economische groei voor hun rekening nemen. Dat brengt energie en talent naar de stad. We weten dat als we willen dat er kranen in de lucht zijn, dat er gebouwen worden gebouwd, dat restaurants bemand worden, dat bussen chauffeurs krijgen, dat we officieren en service- en detailhandelspersoneel hebben – dit zijn allemaal cruciale rollen voor de groei van Denver en die worden vaak gedreven door nieuwkomers in de stad die voor zichzelf en hun gezin de kost willen verdienen.
Er zijn mensen over de hele wereld die naar Denver willen verhuizen; dat vinden wij iets geweldigs.
Andere steden in de staat hebben hun deuren bijna gesloten voor migranten en nemen verordeningen aan die opnieuw bevestigen dat ze geen toevluchtsoorden zijn. Vindt u het belangrijk dat Denver een ander standpunt inneemt in deze kwestie?
Ik denk dat het om meerdere redenen belangrijk is. Wij zijn het land dat zei: stuur ons ‘uw opeengepakte massa’s die verlangen om vrij te ademen’. We weten dat er meerdere generaties ondernemers en vernieuwers zijn die dit land hebben opgebouwd, die hier als migranten zijn aangekomen en hun talenten en passie hebben meegebracht en hebben bijgedragen aan de pracht van dit land. Het is slim om die geschiedenis op dit moment niet de rug toe te keren, en geen raciale of etnische haat te creëren en aan te wakkeren op een manier die onproductief is voor het land of de wereld. Wij denken niet dat daar enig voordeel aan zit. De geschiedenis van steden die hebben gewed om anti-migranten te zijn, zijn steden die hebben gewed tegen hun eigen economische groei – en dat heeft die steden doen wankelen. De steden die hebben kunnen groeien en slagen, zijn steden die hun deuren open hebben gehouden. En wij zijn van plan dat traject te volgen.
Dit gesprek is aangepast voor lengte en duidelijkheid.
Bron: www.motherjones.com