Nadat hij door federale toezichthouders is bestraft voor het omploegen van beschermde wetlands op zijn boerderij in Californië, leidt een Amerikaans parlementslid nu een poging om de federale waterbescherming terug te draaien – inclusief precies dezelfde bepalingen waarvoor hij ooit boetes heeft betaald voor overtredingen.
Als het plan succesvol is, zeggen milieugroeperingen dat industriële vervuilers op grotere schaal wetlands, rivieren en andere wateren kunnen vervuilen, waardoor zowel de watervoorraden van het land als de gemeenschappen die daarvan afhankelijk zijn, worden geschaad. Het zou ook ten goede kunnen komen aan de wetgever die de aanval leidt, aangezien hij nog steeds eigenaar is van de boerderij waar bleek dat hij wetlands aan het vernietigen was.
In 2017, voordat hij wetgever was, kreeg de Republikeinse vertegenwoordiger van Californië, John Duarte, een boete van $ 1,1 miljoen van federale toezichthouders wegens het verstoren van wetlands en beken op een stuk grond van vijfhonderd hectare dat eigendom was van zijn bedrijf, Duarte Nursery. De schikking maakte een einde aan een lange en openbare juridische strijd tussen Duarte en de milieuautoriteiten over schendingen van de Clean Water Act, de historische wetgeving uit 1972 die de rivieren, wetlands en andere watermassa’s van het land beschermt.
Datzelfde jaar betaalde Duarte Nursery een extern bedrijf $30.000 om te lobbyen over “kwesties met betrekking tot de Clean Water Act”, aldus federale openbaarmakingen.
Sinds zijn aantreden vorig jaar is Duarte, die lid is van een belangrijke commissie van het Huis van Afgevaardigden die toezicht houdt op het waterbeleid, een uitgesproken voorstander geworden van pogingen om de normen voor schoon water en andere milieubeschermingsmaatregelen terug te draaien, waaronder een poging uit 2023 van Republikeinse wetgevers om opnieuw te definiëren welke instanties water zijn federaal beschermd.
Maar Duarte’s nieuwste poging – een wetsvoorstel dat hij heeft geleid, de Creating Confidence in Clean Water Permitting Act, die op 21 maart door het Huis van Afgevaardigden is aangenomen – gaat verder en gaat rechtstreeks in op de bepalingen waar hij en zijn bedrijf jarenlang voor de rechtbank tegen hebben gevochten.
En aangezien Duarte mede-eigenaar is gebleven van Duarte Nursery, zou hij mogelijk kunnen profiteren van de terugdraaiingen. In mei 2023 meldde Duarte dat hij een salaris van $ 783.000 verdiende bij het bedrijf.
Het voorstel, onderdeel van een pakket conservatieve wetsvoorstellen uit januari die zich richten op de Clean Water Act, verzwakt specifiek het toezicht op zogenaamde bagger- en vulvergunningen – hetzelfde soort vergunning waarvoor Duarte in 2017 door toezichthouders werd bestraft. inspanning volgt op de verwoestende beslissing van het Amerikaanse Hooggerechtshof in Sackett tegen Environmental Protection Agency vorig jaar, waardoor de al lang bestaande bescherming van de wetlands van het land werd gedecimeerd.
In een brief aan wetgevers, ondertekend door meer dan veertig verschillende milieugroeperingen, die we hebben verkregen, waarschuwden milieuactivisten dat het wetsvoorstel van Duarte “een effectieve rechterlijke toetsing zou verhinderen van projecten die wetlands, beken en andere wateren opvullen en vernietigen.”
“Vertegenwoordiger. Duarte dringt al lang aan op zwakkere beschermingsmaatregelen voor schoon water”, zegt Julian Gonzalez, senior wetgevend adviseur en hoofdlobbyist voor waterbeleid bij Earthjustice, een milieuorganisatie. Gonzalez noemde het nieuwe wetsvoorstel van Duarte een “verlanglijstje voor de deregulering van de federale waterbescherming door de industrie.”
Het kantoor van Duarte reageerde niet op onze verzoeken om commentaar. Duarte sprak in maart ter ondersteuning van het voorstel en zei dat de wet ‘hulp zou bieden aan boeren, kleine bedrijven en energieproducenten’ en ‘vergunninghouders zou beschermen tegen activistische rechtszaken’.
De plantenkwekerij van Duarte is gevestigd in Central Valley in Californië en verbouwt amandelen, pistachenoten en druiven. Het bedrijf heeft honderden mensen in dienst en beweert een van de grootste plantenkwekerijen van het land te zijn.
In 2013, jaren voordat Duarte parlementslid werd, stuurde het US Army Corps of Engineers zijn bedrijf een last onder dwangsom, waarin het beweerde dat het op een stuk land op het platteland van Noord-Californië wetlands had omgeploegd, verontreinigende stoffen had geïntroduceerd en de regels voor schoon water had geschonden. Handeling. De wetlands op zijn terrein, zo zei de regering, mondden uit in zijrivieren van de Sacramento-rivier, en voor het verstoren van de wateren was een baggervergunning van het Corps of Engineers vereist, die Duarte niet kreeg.
Duarte klaagde vervolgens het Corps of Engineers aan wegens het bevel tot staakt-en-ophouden, en de regering ging hiertegen in en vroeg aanvankelijk om 2,8 miljoen dollar aan sancties. Uiteindelijk schikte Duarte voor minder dan de helft van dat bedrag met het ministerie van Justitie – maar niet voordat hij zichzelf in de pers afschilderde als een vervolgde boer, wat zijn politieke profiel een boost gaf.
“Hij probeert over te komen als iemand die een bedrijfseigenaar en een boer is, die alleen maar een familieboerderij heeft”, zei Gonzalez, en noemde deze daad “oneerlijk.”
“De meeste kleine boeren zijn geen miljonairs,” zei Gonzalez. “Ze hebben geen vijfhonderd hectare, en ze hebben zeker geen miljoen dollar over als kosten voor zakendoen terwijl ze de Clean Water Act overtreden.”
In 2013 had Duarte een vergunning nodig op grond van sectie 404 van de wet om de wetlands op zijn terrein te kunnen ploegen, wat geldt voor ‘opvulmaterialen’ in wateren en wetlands. Deze vergunningen zijn nodig als een ontwikkelaar een wetland wil opvullen met grind om er bijvoorbeeld op te bouwen, of een kunstmatig eiland in een watermassa wil maken.
In januari 2024 introduceerde Duarte een wetsvoorstel genaamd de Confidence in Clean Water Permits Act, dat later werd gecombineerd met wetgeving geïntroduceerd door de Republikeinse vertegenwoordiger van North Carolina, David Rouzer. Beiden zijn lid van de Transportation Subcommittee on Water Resources and Environment, die toezicht houdt op watervervuiling en natuurbehoudskwesties. Rouzer fungeert als voorzitter van de subcommissie.
Hun laatste wetsvoorstel, de Creating Confidence in Clean Water Permitting Act, stelt voor om onder meer de verjaringstermijn voor de herziening van bagger- en opvulvergunningen te beperken. Het zou ook beperken hoe en wanneer rechtbanken kunnen ingrijpen om de vergunningen in te trekken als blijkt dat ze de Clean Water Act schenden.
Het wetsvoorstel verzwakt de Clean Water Act op een aantal andere manieren, zeggen milieuactivisten. Het herroept de bevoegdheid van de Environmental Protection Agency (EPA) om in te grijpen om grootschalige vervuilende operaties een halt toe te roepen. En het herschrijft de vergunningsregels waarvan experts zeggen dat ze vervuilers zouden beschermen tegen aansprakelijkheid voor het dumpen van chemische verontreinigende stoffen in water als de milieutoezichthouders hen niet uitdrukkelijk daarvan hadden uitgesloten.
“Wij achten de kans groot dat deze wet het voor bedrijven ineens legaal maakt om allerlei soorten PFAS te dumpen [per- and polyfluoroalkyl substances, toxic ‘forever chemicals’] in het water stoppen in plaats van gemeenschappen en overheidsinstanties een instrument te geven om het publiek tegen dat soort vervuiling te beschermen”, zegt John Rumpler, directeur schoon water van Environment America, een milieuorganisatie. Het zou het landschap van waterbescherming veranderen in “een wild westen van ‘pak me als je kunt’”, zei hij.
“Dit partijdige wetsvoorstel verzwakt de bescherming van schoon water en biedt tegelijkertijd vrijstellingen, juridische bescherming en beperkt toezicht aan speciale belangen, vervuilers en grootschalige projecten die meer toezicht vereisen”, zei vertegenwoordiger Grace Napolitano (D-Californië) in het Huis van Afgevaardigden. in maart sprak hij zich uit tegen het wetsvoorstel. De wetgeving “ontkracht de onafhankelijke autoriteit” van zowel het US Army Corps of Engineers als de EPA, zei ze.
Particuliere belangengroepen hebben zich achter het wetsvoorstel van Duarte geschaard. De Independent Petroleum Association of America, een lobbygroep van Big Oil en verschillende groepen uit de aardgasindustrie hebben de wetgeving gesteund. Dat geldt ook voor de Associated Builders and Contractors, een groep uit de bouwsector, en de National Stone, Sand & Gravel Association.
Dit kwam neer op een ‘wie is wie van de grote vervuilers en ontwikkelaars’, zei Gonzalez.
Het wetsvoorstel heeft bijzondere steun gekregen van offshore-energiebelangen, die zouden profiteren van een verzwakt toezicht op industriële vervuilers. De National Ocean Industries Association, een handelsgroep die offshore olie- en gasbedrijven vertegenwoordigt, merkte op dat het wetsvoorstel “kritieke regelgevende zekerheid zou bieden voor bedrijven die opereren onder de Clean Water Act-vergunningen in de Golf van Mexico.”
Het wetsvoorstel van Rouzer en Duarte werd op 21 maart met partijdige stemming door het Huis aangenomen. Het gaat nu naar de door de Democraten gecontroleerde Senaat, waar het waarschijnlijk een kleine kans heeft om te slagen zoals het is. Toch is het wetsvoorstel, zoals Gonzalez opmerkte, slechts een onderdeel van een bredere poging om de waterbescherming terug te draaien. En op dit gebied hebben Duarte en zijn achterban uit de industrie al aanzienlijke overwinningen behaald.
“[The bill] komt na een vernietigende uitspraak van het Hooggerechtshof, die de bescherming van de overgebleven wetlands van Amerika heeft geschrapt”, aldus Rumpler.
Afgelopen mei oordeelde het Amerikaanse Hooggerechtshof in Sackett tegen EPA herschreef al lang bestaande bescherming in de Clean Water Act. Harlan Crow, de miljardair-weldoener van Clarence Thomas, rechter bij het Hooggerechtshof, en zijn zakelijke belangen waren bij de zaak betrokken Sackett geval. Handelsgroepen met nauwe banden met Crow’s-bedrijven hebben het Hooggerechtshof ertoe aangezet een uitspraak te doen tegen de EPA, zo meldden we vorig jaar.
In Sackettoordeelde de rechtbank dat, in tegenstelling tot tientallen jaren van milieubescherming, alleen wetlands die rechtstreeks verbonden zijn met grotere watermassa’s worden beschermd onder de Clean Water Act, waardoor de federale bescherming voor naar schatting 118 hectare kwetsbare wetlands en moerassen wordt gedecimeerd.
De eisers in die zaak – een echtpaar uit Idaho – werden vertegenwoordigd door de Pacific Legal Foundation, dezelfde conservatieve juridische groep die de zaak van Duarte in 2014 op zich nam. Sackett Het geval was hetzelfde soort baggervergunning waar Duarte tegen heeft gevochten in het Congres en op zijn eigen land.
“Meer dan de helft van de wetlands in het land verloor de federale bescherming van de EPA [as a result of Sackett]”, zei González. “De reden dat dit een groot doelwit voor de industrie was, was omdat ze wetlands willen ontwikkelen, deze willen vullen, en huizen willen bouwen, industrie willen opbouwen zonder met EPA te maken te hebben.”
Nu, zei hij, zetten Duarte en andere conservatieven in het Congres die missie voort.
Bron: jacobin.com
