Democraten verwelkomen een genocide-oorlogsmisdadiger in DC

Nu er verkiezingen in het verschiet liggen en de Democratische basis overweldigend gekant is tegen de brutale oorlog van Israël tegen Gaza, lijkt Joe Biden soms de hitte te voelen en over vrede te praten. Op 31 mei beweerde hij dat Israël had ingestemd met een ‘permanent staakt-het-vuren’. Maar Biden werd onmiddellijk afgewezen toen de Israëlische premier Benjamin Netanyahu dat idee op schandelijke wijze verwierp en toegaf aan extreemrechtse druk vanuit zijn regering.

De Democratische leiders hadden het moment moeten aangrijpen en er met één stem bij de president op moeten aandringen om de wrede oorlog van Israël te ontkrachten. Dat zou moreel juist zijn geweest. Als deze actie succesvol was, had deze actie, het allerbelangrijkste, eindelijk een genocide kunnen stoppen. Het had Biden ook kunnen helpen Donald Trump in de herfst te verslaan.

Maar dat is niet wat de Democratische leiders deden.

In plaats daarvan sloten de leider van de meerderheid in de Senaat, Chuck Schumer, en de democratische leider Hakeem Jeffries, de belangrijkste democraat in het Huis van Afgevaardigden, zich aan bij de Republikeinse voorzitter van het Huis van Afgevaardigden, Mike Johnson, in het schrijven van een brief waarin ze Netanyahu uitnodigden, de fanatieke extreemrechtse architect van een oorlog waarin Israël mensen heeft verbrand. levend zonder straffeloosheid of schaamte, om het Congres toe te spreken.

Het is moeilijk om je op dit moment een slechtere gast voor de Verenigde Staten voor te stellen. Netanyahu heeft een uiterst gevoelloze oorlog gevoerd waarin ruim 36.000 mensen zijn omgekomen, van wie de meesten kinderen zijn. Zijn oorlog heeft meer dan een miljoen mensen blootgesteld aan catastrofale hongersnood. Hij heeft ook zijn best gedaan om de Palestijnse beschaving uit te roeien, door al haar universiteiten te bombarderen.

De New York Times meldt dat als gevolg van Israëls grondoffensief in Rafah meer dan een miljoen inwoners van Gaza die gedwongen zijn die stad te ontvluchten, geen stroom, water of onderdak hebben. Een bouwvakker die vorige week Rafah ontvluchtte, zei tegen de krant: “De situatie is zo slecht als je je kunt voorstellen. Wij wachten op Gods genade.”

Netanyahu heeft zich in deze oorlog ook willens en wetens op ziekenhuizen gericht, waardoor ziekenhuizen, “die veilige havens zouden moeten zijn, veranderd zijn in scènes van dood, verwoesting en wanhoop”, aldus de Wereldgezondheidsorganisatie. Zelfs nadat het Internationale Gerechtshof de “catastrofale omstandigheden” in Gaza had opgemerkt en Israël had gewaarschuwd dat het uithongeren van burgers en het belemmeren van humanitaire hulp oorlogsmisdaden waren, meldde Human Rights Watch dat de situatie alleen maar erger was geworden. Israëls wrede minachting voor Palestijnse levens wordt bijna geëvenaard door zijn minachting voor de internationale gemeenschap.

Netanyahu heeft duidelijk gemaakt dat hij van plan is een eliminatiebeleid tegen de Palestijnen te blijven voeren, waarbij hij Gaza een “stad van het kwaad” noemt en het bijbelse gebod aanhaalt om de Amalekieten te vernietigen. Toen de oorlog afgelopen oktober begon, zei hij: ‘Je moet je herinneren wat Amalek je heeft aangedaan.’ Dergelijke retoriek – samen met het enorme dodental en de pogingen om humanitaire hulp te blokkeren – maakte deel uit van de robuuste hoeveelheid bewijsmateriaal dat Zuid-Afrika voor het Internationaal Gerechtshof bracht toen het Israël eerder dit jaar beschuldigde van genocide.

Nadat protesten de straten en de kantoren van democratische politici overspoelden, bekritiseerde senator Schumer in maart Netanyahu en zei dat Israël verkiezingen zou moeten houden om een ​​nieuwe leider te kiezen. Jeffries – die net als Schumer miljoenen ontvangt van de Amerikaanse Israel Public Affairs Committee (AIPAC), die lobbyt namens een buitenlandse macht die dagelijks oorlogsmisdaden begaat – zou daar niet heen gaan, maar onthield zich ook van commentaar.

Maar nu is Schumer hersteld van zijn tijdelijke gewetenscrisis en lijken de twee verenigd.

In de brief, die vrijdag officieel werd uitgegeven en samen met Johnson werd geschreven, schreven ze, daarbij verwijzend naar de “vriendschap en het partnerschap van onze democratieën. . . wij sluiten ons aan bij de staat Israël in uw strijd tegen terreur.” Ze maakten geen melding van de terreur waar miljoenen Palestijnen onder lijden, noch vermeldden ze dat Netanyahu de mogelijkheid heeft ondermijnd van een deal die de Israëli’s zou bevrijden die Hamas gegijzeld houdt – ook al sterven die gijzelaars nog steeds in gevangenschap, soms als een resultaat van Israëls eigen bombardementencampagne.

Naast de morele verdorvenheid om Netanyahu toe te staan ​​de Verenigde Staten binnen te komen, is het dom van de Democratische leiders om iemand te omarmen die niet alleen impopulair is binnen de Democratische basis, maar ook op transparante wijze probeert Biden, de gekozen president van hun eigen partij, te ondermijnen. Veel commentatoren zijn van mening dat Netanyahu denkt dat hij zijn oorlog onder Trump met nog meer straffeloosheid zal kunnen voeren. Willen de Democratische leiders de Palestijnen nog meer doden dan Trump verslaan?

Niet iedereen in het Congres is blij met deze uitnodiging. De socialistische senator Bernie Sanders was de luidste dissident.

“Het is een zeer trieste dag voor ons land dat premier Netanyahu is uitgenodigd – door leiders van beide partijen – om een ​​gezamenlijke bijeenkomst van het Congres toe te spreken”, zei Sanders zaterdag. “Benjamin Netanyahu is een oorlogsmisdadiger. Hij mag niet worden uitgenodigd om een ​​gezamenlijke bijeenkomst van het Congres toe te spreken. Ik zal zeker niet aanwezig zijn.”

Congreslid Rashida Tlaib is al maanden kritisch over de plannen van Johnson om het Israëlische staatshoofd uit te nodigen, die ze onlangs een ‘genocidale maniak’ noemde.

Misschien nog verrassender, en indicatief voor de groeiende onrust over de oorlog binnen de Democratische Partij, zei senator Dick Durbin, de op de tweede plaats geplaatste leider van de Senaat, deze week dat hij Netanyahu niet zou hebben uitgenodigd.

Het is niet duidelijk wanneer de toespraak van Netanyahu zal plaatsvinden; de datum zou 13 juni zijn, maar aangezien dat een Joodse feestdag is, zal dit waarschijnlijk later deze maand zijn. Hij zal waarschijnlijk worden begroet door massale protesten in Washington, DC. Misschien moeten Schumer en Jeffries ook door dergelijke protesten worden achtervolgd, waar ze ook gaan.