‘Hebben de kippen namen?’ Ik vraag het aan Sarahana Shrestha en haar man, Pete Cavanaugh. ‘Nog niet,’ lacht Shrestha. Na de verkiezingen van 25 juni, zegt de socialistische parlementslid van Hudson Valley, die het 103e district van New York vertegenwoordigt, zullen ze namen voor de kippen kunnen bedenken, waarvan er voorlopig één ‘Rooster Man’ heet. Hoe natuurlijk en charismatisch ze ook is als campagnevoerder, het is duidelijk dat ze niet kan wachten tot deze voorverkiezingen voorbij zijn.
Shrestha, Cavanaugh en de kippen, plus een reddingshond genaamd Seaweed, wonen aan een rustige landweg in Esopus, vlakbij een bizonboerderij en een dierenrevalidatiecentrum. Hun regio is pittoresk, met goed bewaarde oude stenen boerderijen en nauwelijks winkelketens. Maar de lokale politiek is hier niet idyllischer dan waar dan ook.
Shrestha wordt geconfronteerd met een uitdaging van Gabi Madden, goed gefinancierd door Solidarity PAC, dat de oppositie steunt tegen kandidaten die zich hebben uitgesproken tegen de Israëlische massamoord op Gaza. De vastgoedsector in New York, waarvan de donaties in deze campagne (zoals in veel andere campagnes in New York) zijn verweven met Solidarity PAC, steunt Madden ook. De laatste stemdag is dinsdag 25 juni.
“De sfeer was gespannen”, zegt Shrestha, terwijl ze een recent debat met haar tegenstander beschrijft. De lokale zakenelites kwamen massaal opdagen om Madden te steunen, en Shrestha’s eigen aanhangers zaten aan de andere kant van de kamer, ‘als op een bruiloft’, lachte ze. De race was scherper dan normaal, waarbij Maddens kamp de zittende president afschilderde als een ongewenste buitenstaander, een beschuldiging die bijzondere weerklank vindt gezien Shrestha’s achtergrond als Nepalese immigrant. Zelfs in maart wist Shrestha dat de zaken een gemenere wending hadden genomen toen een man op de jaarlijkse Shamrock Parade Shrestha lastigviel en haar onheilspellend vertelde dat het haar ‘laatste keer’ zou zijn dat ze als lokaal gekozen functionaris zou marcheren.
In 2022 onttroonde Shrestha een drieëntwintig jaar zittende, gematigde democraat Kevin Cahill, die over sommige kwesties een progressief spel sprak, maar op kundige wijze de bedrijfsbelangen diende en zich verzette tegen echte actie op het gebied van kwesties als klimaatverandering en huisvesting. Shrestha’s campagne slaagde vanwege haar persoonlijke sympathie en onvermoeibare inzet, evenals die van Mid-Hudson Valley Democratic Socialists of America (DSA), die toegewijde vrijwilligers mobiliseerde. En natuurlijk waren de kiezers het in grote lijnen eens met haar beleid. Het district – dat in 2016 en 2020 op Bernie Sanders en in 2018 op Cynthia Nixon stemde – was klaar voor socialistische ideeën, vooral Shrestha’s focus op de betaalbaarheid van het dagelijks leven (met name huisvesting en energie) en haar inzet voor klimaatactie.
Als we haar deze week door haar district volgen, is het duidelijk dat Shrestha geliefd is. Overal waar we komen, houden mensen haar tegen om haar te vertellen dat ze geweldig was in het debat, en hoe gemeen haar tegenstander was. De vraag is nu of haar steun in de gemeenschap de vloed aan pro-Israël super PAC-geld kan weerstaan.
Er bestaat een draaiboek voor deze uitdagingen waarmee socialisten worden geconfronteerd door pro-oorlogs- en pro-Israëlische organisaties. Het voorbeeld met de meeste inzet is de uitdaging van Jamaal Bowman ter waarde van 20 miljoen dollar van de door AIPAC gefinancierde George Latimer.
Het gaat als volgt: val de socialistische kandidaat aan met anonieme maar omvangrijke desinformatie die niets met Israël te maken heeft, en strooi er een paar racistische hondenfluitjes overheen. De pro-Israëlische kandidaten moeten dit draaiboek volgen, aangezien hun steun voor de oorlog in Gaza niet populair is onder de Democratische kiezers. Als ze campagne zouden voeren over hun lievelingskwestie, zouden de kiezers overkomen als irrelevant voor de lokale politiek, of als moreel weerzinwekkend, of misschien wel allebei.
Maddens hardnekkige opmerkingen zijn dat Shrestha tijdens haar ambtsperiode niets heeft gedaan, of te veel op de politiek buiten het district is gefocust in plaats van resultaten te boeken voor haar kiezers. Beide zijn een raadsel voor iedereen die de staat van dienst van de eerstejaars afgevaardigde kent. Als onderdeel van een lijst van zeven andere door de DSA gesteunde socialistische politici in Albany, is Shrestha’s korte ambtstermijn in de Assemblee getuige geweest van verschillende grote beleidsoverwinningen.
Shrestha speelde vorig jaar bijvoorbeeld een belangrijke rol bij het aannemen van de Build Public Renewables Act (BPRA), waarvoor ze in 2022 campagne voerde. De wetgeving geeft de staat de macht om hernieuwbare energie te financieren als de particuliere sector niet op koers ligt om de klimaatdoelstellingen van New York te halen. .
Dit jaar is Shrestha er ook in geslaagd wetgeving over LLC-transparantie aan te nemen, waardoor huurders kunnen begrijpen wie de eigenaar van hun gebouwen is en hun rechten kunnen uitoefenen. Ze was ook actief bij het aannemen van een versie van de “goede zaak”-uitzettingswetgeving, een nieuwe uitbreiding van de rechten van huurders. Beide wetsvoorstellen zullen het voor steden en dorpen in het district van Shrestha gemakkelijker maken om de rechten van huurders lokaal uit te breiden, waardoor de voordelen voor de kiezers van Shrestha worden vergroot.
Deze overwinningen verklaren Shrestha’s felle tegenstand vanuit de vastgoedsector. Op weg naar een actie rijden we langs een enorm bord met ‘GABI’ ter ondersteuning van Shrestha’s tegenstander Madden. “Ho, is dat haar huis?” Ik vraag. Nee, het is een gebouw met meerdere units waarvan de huisbaas een Madden-fan is. ‘De grote huisbazen zijn dol op haar,’ zegt Shrestha, ‘deze race draait helemaal om huisvesting.’ Een andere huisbaas schreeuwde tegen een enquêteur dat hij zijn huurders zou uitzetten als ze op Shrestha zouden stemmen. Shrestha zegt: ‘Ik vertel huurders over het vastgoedgeld [supporting my opponent] en zeg: dit geld wordt niet aan mij besteed. Het wordt tegen jou uitgegeven.”
Als Shrestha haar voorverkiezingen wint, zal ze vrijwel zeker haar zetel behouden, aangezien er geen serieuze Republikein in de race is. In haar volgende ambtstermijn zegt ze dat ze de gouverneur en de New York Power Authority zal blijven aandringen op meer ernst en transparantie bij het uitbouwen van de duurzame publieke energiesector van de staat, en om deze voor haar district te laten werken. (Er zijn verschillende potentiële projecten in Ulster County die voor een particulier bedrijf niet winstgevend zouden zijn, maar toch de regio ten goede zouden komen.)
Het meest ambitieus is dat Shrestha wetgeving heeft ingevoerd voor een publieke overname van Hudson Central, het beruchte nutsbedrijf in de regio, dat belastingbetalers kwelt met rekeningen van 6.000 dollar, incassobureaus en andere problemen die soms tot huisuitzettingen leiden.
In verband hiermee heeft Shrestha een aantal wetgevende prioriteiten op de kortere termijn, met als doel de inzamelingsactiviteiten te onderbreken wanneer een nutsbedrijf wordt onderzocht (zoals Hudson Central is geweest), het stopzetten van plastic voor eenmalig gebruik (deze kwam de vorige sessie in de buurt, maar Shrestha gelooft dat de verdeeldheid daarover “kan worden gerepareerd”), beperk de prijzen van geneesmiddelen op recept en bescherm huurders tegen uitzetting tijdens noodsituaties.
Hoewel plattelandsgebieden zoals het hare in de Amerikaanse geest doorgaans niet geassocieerd worden met sociale woningbouw, is Shrestha ook enthousiast over een groene wet op de sociale woningbouw, en heeft ze met kiezers gesproken over hoe dat er hier uit zou kunnen zien.
Dit alles maakt duidelijk waarom vastgoed Madden steunt. Maar dat zou de norm zijn als er geen sprake was van de vermenigvuldigingsfactor van Israël-Palestina. Dankzij de steun van Solidarity PAC hebben Shrestha’s zakelijke tegenstanders zelfs meer geld dan ze anders zouden hebben – gebundeld van Israëlische aanhangers in het hele land – om campagne tegen haar te voeren.
Tijdens een lang gesprek in café Bread Alone in het centrum van Rijnbeck vertelt Shrestha me hoe ze omgaat met goed gefinancierde aanvallen. Een persoonlijk gesprek is de beste manier om de verkeerde informatie over haar strafblad te omzeilen, heeft ze ontdekt. Het stellen van vragen heeft geresulteerd in tekstgesprekken met ruim zeshonderd besluiteloze of nieuwsgierige kiezers. Haar campagne heeft ook bij meer dan 50.500 deuren aangeklopt, “wat hier veel is omdat de deuren erg ver uit elkaar staan”, benadrukt ze.
Wanneer we aankomen op de parkeerplaats van de Hurley Public Library, praten we met een paar energieke vrijwilligers van de campagne, klaar om in de hitte aan te kloppen voor Shrestha. In de loop van het primaire seizoen zijn ruim 160 mensen op dergelijke evenementen afgekomen.
Jen Benson, die in het centrum van Kingston woont, vertelt me waarom. “Ik ben huurder en het is altijd heel, heel moeilijk geweest om huisvesting te vinden in Kingston”, een gemeenschap die de afgelopen jaren dramatisch is gentrificeerd, vooral door een toestroom van pandemische ballingen en emigranten uit New York City. Benson beschreef hoe Shrestha’s kantoor haar hielp een ‘wild’ wetsvoorstel van Central Hudson aan te vechten. “Sarahana is altijd erg gericht geweest op de arbeidersklasse en het helpen van mensen om het levensonderhoud te kunnen veroorloven”, zegt ze.
Vervolgens rijden we naar het centrum van Kingston en zetten een tafel neer in de buurt van het stembureau. We komen vooral supporters tegen, waaronder een jonge vrijwilliger die zijn broer en zijn voormalig Republikeinse vader meebracht om op Shrestha te stemmen. Chauffeurs toeteren ondersteunend, en sommigen komen langs om Shrestha te bedanken of haar zelfs te omhelzen. Shrestha zegt over haar tegenstander: “Haar eigen kring is erg conservatief, dus ze weet niet eens dat dit soort mensen in de wijk bestaan.”
Shrestha weet dat haar standpunt over Palestina – ze heeft opgeroepen tot een staakt-het-vuren en steunt wetgeving om te voorkomen dat belastingvrijgestelde non-profitorganisaties geld naar illegale nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever sturen – een nationaal doel op haar schouders heeft gelegd en de de lokale vastgoedlobby tegen haar. Maar ze zegt dat ze van veel kiezers hoort dat ze haar bedanken voor haar standpunt.
Ze hoopt dat als ze deze primaire uitdaging met succes verslaat, meer politici de moed zullen hebben om in opstand te komen tegen de Amerikaans-Israëlische aanval op Gaza. “Mensen zijn zo bang om een standpunt in te nemen”, zegt ze. ‘Maar ik wil echt laten zien dat het een populaire functie is, weet je? Het zou niet zo riskant moeten zijn om erover te praten.”
Het is afmattend om met zoveel goed gefinancierde tegenstand te worden geconfronteerd, maar Shrestha weet dat dit een teken is van het succes van haar beweging. “De reden dat ze zo tegen ons zijn, is omdat ze geen controle hebben over DSA-kandidaten”, zegt ze. ‘En we oefenen echte macht uit. En dat maakt ze gek. Wij zijn een echt probleem voor hen.”
Shrestha vindt dat zij en haar vrijwilligers hun best hebben gedaan. “We zullen zien wat er over een paar dagen gebeurt”, zegt ze. “Ik denk dat ik ga winnen, maar je weet maar nooit.”
Bron: jacobin.com
