De studentenintifada heeft het Verenigd Koninkrijk bereikt. Op de School of Oriental and African Studies zetten studenten een kamp op uit solidariteit met Gaza, met name gericht op de investeringen van de universiteit in bedrijven die witte fosfor produceren. The Real News bericht vanuit Londen en spreekt rechtstreeks met studentenorganisatoren die de medeplichtigheid van hun school aan genocide aankaarten.

Producenten: Ross Domoney en Nadia PĂ©ridot
Presentator: Nadia PĂ©ridot
Videografie en bewerking: Ross Domoney


Vertaling

Nadia – presentatrice:

Geïnspireerd door de directe acties op Amerikaanse campussen, komen studenten in het Verenigd Koninkrijk in opstand tegen de banden van hun universiteit met Israël.

Nadia – presentatrice:

We praten met studenten van SOAS in de bevrijde zone over wat ze hopen te bereiken.

Demonstrant:

Het waren tien dagen van leren. Het waren tien dagen van solidariteit. Het waren tien dagen van gemeenschap die zich voor ons liet zien.

Demonstrant:

De situatie op deze campus is veranderd van een situatie waarin studenten werden geschorst en hun solidariteit met de Palestijnse zaak niet mochten betuigen, naar een situatie waarin studenten dag en nacht buiten kamperen en uit volle borst schreeuwen dat Palestina vrij zal zijn.

Demonstrant:

Ik denk dat studenten historisch gezien altijd aan de goede kant van de geschiedenis hebben gestaan. Ik denk dat vooral instituten als SOAS ons alle theorie van dingen als de Nakba leren, we leren alle theorieën van dingen als apartheid. En ik denk dat het beledigend is om ons deze dingen te leren en niet van ons te verwachten dat we ze toepassen.

Demonstranten:

SOAS, SOAS, schande, schande!

Demonstrant:

Let op, iedereen, over vijf minuten hebben we een les van Unies tegen grenscontrole.

Demonstrant:

Dit is een bevrijde zone. Dat betekent dat het een zone is voor politieke educatie. Het is een zone voor gemeenschapsopbouw. ​​Het is een zone om samen brood te breken.

Demonstrant:

Als je op deze plekken bent, droom je van een betere wereld. Je kijkt om je heen en vindt manieren, klein en groot, om die betere wereld te realiseren.

Presentator:

Kunt u ons vertellen wat uw eisen zijn en wat u hiermee hoopt te bereiken?

Demonstrant:

De eerste is om meer transparantie te creëren rondom haar financiële investeringen. De tweede is om te desinvesteren in alle bedrijven die medeplichtig zijn aan de aanhoudende genocide.

Demonstrant:

Voordat dit begon, realiseerde ik me niet hoe medeplichtig deze hele instelling was aan de Israëlische genocide op het Palestijnse volk.

Demonstrant:

Maar hoe meer we ontdekken, hoe meer we kijken en hoe meer vragen we stellen. Hoe meer het wordt.

Presentator:

We vernemen dat SOAS, een universiteit die bekendstaat om het opleiden van radicale denkers en die zich richt op onderzoek in het Midden-Oosten, rechtstreeks betrokken is bij bedrijven die witte fosfor produceren, het dodelijke brandwapen dat Human Rights Watch de afgelopen maanden door Israël tegen burgers in Gaza heeft gebruikt.

Demonstrant:

Deze universiteit is al tientallen jaren medeplichtig aan het koloniale project van de kolonisten in Palestina. En dat betekent dat het een morele verantwoordelijkheid heeft om die middelen snel te heroriënteren naar wederopbouw. ​​Weet je, er is op dit moment geen enkele universiteit meer intact in Gaza.

Demonstrant:

En dat wij hier op deze instelling in Londen zitten en dat ons collegegeld wordt gebruikt om die universiteiten te vernietigen, is niet eerlijk.

Presentator:

In Gaza zijn alle onderwijsinstellingen, inclusief VN-scholen, die onderdak bieden aan burgers, systematisch door Israël verwoest.

Presentator:

Duizenden studenten en leraren zijn gedood, gewond geraakt of gearresteerd als onderdeel van wat de Verenigde Naties ‘schoolmoord’ noemen in de enclave.

Demonstrant:

Wij leven hier in de keizerlijke kern.

Demonstrant:

We wonen op slechts een paar blokken afstand van wapenfabrikanten en de kantoren van de bedrijven die de aanhoudende genocide financieren. En ook van wreedheden over de hele wereld. We moeten het imperiale systeem begrijpen als een, als een, als een brede structuur die met elkaar verbonden is. En hier in Londen en in het Verenigd Koninkrijk in het algemeen, bevinden we ons in een unieke positie.

Demonstrant:

Dus, in de hele maatschappij. We moeten om ons heen kijken, zien welke effectieve doelen we kunnen identificeren, en dan alle kleine meningsverschillen die we hebben met de mensen aan onze zijde overwinnen om ons effectief te organiseren, om die doelen aan te vallen.

Presentator:

Minstens 25 Palestijnse solidariteitskampen zijn opgezet op universiteiten in het Verenigd Koninkrijk, van Londen tot Edinburgh. Als nationaal protest.

Demonstrant:

Zoals we hebben gezien met, weet je, protesten tijdens de oorlog in Irak, tijdens de oorlog in Vietnam, was het een studentenprotest. Het was een studentenrevolutie die uiteindelijk het grootste verschil maakte.

Demonstrant:

En wij lenen en leren alleen maar,

Demonstrant:

en hun nalatenschap en geschiedenis voortzetten.

Demonstrant:

En ik denk dat wanneer je je politiek en je individuele acties en activisme baseert op het idee van collectieve bevrijding en intersectionaliteit, er geen andere keuze is.

Demonstrant:

Alsof er nooit een vraag was, natuurlijk, ik zou hier zijn, natuurlijk zou ik op welke manier dan ook weerstand bieden. Ik denk dat de toenemende aantallen jongeren, vooral die via ruimtes als SOAS komen, dat hoewel de instelling zelf diep medeplichtig is, ik denk dat de cultuur hier weerstand wil bieden.

Demonstrant:

Ik denk dat ik uit een achtergrond kom van mensen die zich verzetten tegen genocide. Ik kom uit een achtergrond van mensen die zich verzetten tegen kolonialisme. Dit is wie ik ben,

Presentator:

Met aanhoudende nationale protesten en lokale directe acties bij instellingen als deze, zetten de mensen druk op de Britse regering om haar steun aan Israël te beëindigen. De publieke opinie is veranderd en deze volgende generatie kiezers maakt deel uit van de beweging tegen een ander parlement dat de zionistische agenda in stand houdt.

Presentator:

Ik denk dat de slogan no ceasefire, no vote de huidige situatie in het VK en de huidige houding van de mensen in het VK weerspiegelt. De regering is absoluut niet representatief voor onze beweging hier. Ze hebben geweigerd een wapenembargo op de zionistische entiteit te implementeren en ze hebben geweigerd op te roepen tot een onvoorwaardelijk en permanent staakt-het-vuren, wat absoluut betreurenswaardig is gezien het feit dat het een genocide is.

Demonstrant:

We hebben gezien hoe een wapenembargo de situatie in Zuid-Afrika beĂŻnvloedde, waar het apartheidsregime heerste.

Presentator:

Deze studentenprotesten vertegenwoordigen een golf van significante verandering. Met kennis binnen handbereik en ondergedompeld in een collectieve hoop.

Presentator:

Ze willen blijven totdat ze de verandering zien die ze in de wereld willen zijn.

Demonstrant:

Aan studenten in Gaza en aan hun families en gemeenschappen. Gewoon uit de grond van mijn hart en ik weet dat ik namens al mijn kameraden hier op dit kamp spreek. Een diepe, diepe, diepe boodschap van solidariteit en liefde. En een diepe en warme omhelzing voor jullie allemaal. We kunnen ons alleen maar voorstellen hoeveel pijn en moeilijkheden jullie nu doormaken.

Demonstrant:

Maar wij zijn allemaal collectief en wij weten dat jullie dat ook zijn. Wij vinden onze kracht in wat jullie allemaal doen.

Demonstrant:

Als God het wil, binnenkort,

Demonstrant:

We zullen je kunnen zien, je persoonlijk kunnen vasthouden. Samen met jou een directe gemeenschap opbouwen. En, en op een dag zullen alle grenzen vallen.

Creative Commons-licentie

Publiceer onze artikelen gratis opnieuw, online of in druk, onder een Creative Commons-licentie.





Bron: therealnews.com



Laat een antwoord achter