Brandon Mancilla

Je moet niet vergeten dat onze vakbond een tijdje werd geleid door leiders die er geen belang bij hadden om daadwerkelijk te vechten voor het lidmaatschap. Velen van hen belandden in de gevangenis. Velen van hen moesten uit de vakbond worden gezet. We staan ​​nu onder federaal toezicht. Sindsdien hebben we één lid, één stem en de verkiezing van Shawn Fain gehad, en we zijn een staande staking begonnen en hebben vorig jaar tegelijkertijd de drie autobedrijven, de Big Three, gestaakt.

Op dit punt hebben we onze vakbond drastisch veranderd om een ​​ongelooflijk progressieve, democratische kracht in dit land te worden. We willen het Zuiden organiseren. We hebben gewonnen bij Volkswagen. We zijn het nu aan het omdraaien. Als onderdeel daarvan komt de formulering van een progressieve agenda voor de arbeidersklasse, een politiek programma dat niet alleen de belangen van onze leden bevordert, maar ook de vakbondsbeweging als geheel en ook de arbeidersklasse als geheel, de ongeorganiseerde arbeidersklasse.

Tegelijkertijd hebben we decennia van banenverlies, fabriekssluitingen en concessiecontracten gezien. Als gewoon lid kun je je voorstellen dat als je ziet dat je vakbondsleiders niet voor je vechten, niet goed georganiseerd zijn, akkoord gaan met concessiecontracten, niet terugvechten tegen fabriekssluitingen, en ze nog steeds hand in hand gaan met de Democratische Partij die ook geen agenda naar voren brengt om die politieke economische problemen rechtstreeks aan te pakken, je dan op zoek gaat naar een alternatief. Dat is waar die 30 procent om draait. Het is een 30 procent die geworteld is in het vinden van een andere schuldige voor de problemen waarmee ze worden geconfronteerd, of het nu China, Mexico of handelsbeleid is. En eerlijk gezegd zouden die stappen in veel opzichten niet verkeerd zijn. De Democraten deed kampioen vrijhandelsbeleid dat hun werkomstandigheden verarmde en leidde tot recordverliezen aan banen. Nu beginnen we dat te veranderen, maar het is nog een lange weg te gaan.





Bron: jacobin.com



Laat een antwoord achter