Illustratie van Mother Jones; Adam Bettcher/Getty; Getty
Inmiddels zijn er veel Amerikanen weten wat Donald Trumps running mate, senator JD Vance (R-Ohio), heeft het volgende gezegd over vrouwen zonder kinderen – of, zoals hij ze noemt, “kinderloze kattenvrouwtjes”: Hij heeft beweerd dat ze ongelukkig zijn; dat ze over het algemeen geen gezinnen onderhouden; en dat ze minder stemrecht verdienen dan mensen met kinderen.
Nu maken nieuwe gegevens over de demografische groep die Vance als doelwit had — vrouwen zonder kinderen, inclusief vrouwen met katten — overduidelijk hoe fout Trumps keuze voor VP was wat betreft hun politieke prioriteiten. De organisatie voor genderrechtvaardigheid National Women’s Law Center Action Fund en het peilingbureau Morning Consult ondervroegen op 1 en 2 augustus meer dan 1.700 geregistreerde kiezers in het hele land en ontdekten dat vrouwen zonder kinderen — inclusief vrouwen met katten — net zo veel, of zelfs meer, steun geven aan beleid dat kinderen en gezinnen ondersteunt als ouders en kiezers in het algemeen.
De studie, die eerst werd gedeeld met Moeder Jonesontdekte ook dat 62 procent van de vrouwen zonder kinderen die katten hebben en 51 procent van de vrouwen zonder kinderen zijn het er over het algemeen sterk mee eens dat “het ondersteunen van gezinnen en kinderen een topprioriteit voor de federale overheid zou moeten zijn”, vergeleken met 49 procent van de ouders en 47 procent van de kiezers in het algemeen. En wat betreft de bewering van Vance dat “kinderloze kattenvrouwen” “ongelukkig” zijn? Ja… dat zijn ze niet. Uit het onderzoek bleek dat 32 procent van deze zogenaamde “kinderloze kattenvrouwen” zei dat ze “erg gelukkig” zijn, vergeleken met 27 procent van de kiezers in het algemeen.
De bevindingen benadrukken ook een bepaalde ironie: de meeste vrouwen zonder kinderen steunen specifieke pro-gezinsbeleidsmaatregelen die Vance niet steunt. Drieënvijftig procent van de vrouwen zonder kinderen zei bijvoorbeeld dat ze geloven dat “het garanderen van toegang tot kinderopvang voor iedereen die het nodig heeft” een zeer belangrijke prioriteit van de overheid zou moeten zijn, vergeleken met 52 procent van de ouders en 51 procent van de kiezers in het algemeen. Vance heeft daarentegen universele kinderopvang “klassenstrijd tegen normale mensen” genoemd en gesuggereerd dat de rechtmatige plaats van vrouwen thuis is. “Als je wereldbeeld je vertelt dat het slecht is voor vrouwen om moeder te worden, maar bevrijdend voor hen om 90 uur per week te werken in een hokje bij de New York Times of Goldman Sachs, dan ben je genaaid,” postte Vance op X na de Dobbs besluit in juni 2022. Eenzelfde dissonantie was zichtbaar in de steun voor betaald ouderschaps- en medisch verlof. De respondenten van de enquête gaven aan dergelijke beleidsmaatregelen sterk te steunen, terwijl Vance deze nooit lijkt te steunen.
En meer dan 50 procent van zowel kinderloze kattenvrouwen als ouders zeiden dat ze geloven dat “het opnieuw uitbreiden van de kinderbelastingaftrek om gezinnen met een laag en gemiddeld inkomen te helpen rond te komen en om kinderarmoede te verminderen” een zeer belangrijke prioriteit voor de overheid zou moeten zijn, vergeleken met 47 procent van de kinderloze vrouwen in het algemeen en 48 procent van de kiezers in het algemeen. Vance heeft onlangs beweerd dat hij de kinderbelastingaftrek zou verhogen naar $ 5.000, maar experts zeggen dat dat moeilijk zou zijn om door te voeren – en Vance verscheen eerder deze maand niet eens bij een stemming in de Senaat over een wetsvoorstel dat de kinderbelastingaftrek zou uitbreiden naar $ 2.000 per kind. (Senator Ron Wyden (D-Ore.), een van de mede-indieners van het wetsvoorstel, bekritiseerde Vance als een “bedrieger”.)
Woordvoerders van Vance, die sindsdien heeft geprobeerd zijn opmerking over ‘kattenvrouwtjes’ terug te nemen vanwege de woede die het opriep, vooral onder Amerikanen die geen kinderen hebben, reageerden niet op herhaalde verzoeken om commentaar.
Voor experts zijn de bevindingen niet verrassend. “Het is logisch dat vrouwen zonder kinderen beleid als betaalbare kinderopvang en betaald ouderschapsverlof steunen, omdat ze erkennen dat zorg ons lot met elkaar verbindt,” aldus Jessica Calarco, hoogleraar sociologie aan de University of Wisconsin-Madison en auteur van het boek Alles bij elkaar houden: hoe vrouwen het vangnet van Amerika werden.
Peggy Heffington, een historicus aan de Universiteit van Chicago en auteur van Zonder kinderen: de lange geschiedenis van het niet-moeder zijnzei dat ze hoop ziet in de bevindingen: “Mensen die geen kinderen hebben, hebben empathie en willen mensen steunen wiens leven niet op het hunne lijkt.” Dat is een les die Vance zou kunnen leren.
Bron: www.motherjones.com
