Adam Hamawy
Alles wat er in Gaza gebeurt, is opzettelijk. Als je een bom gooit op een tent in het midden van een vluchtelingenkamp, is dat een opzettelijke daad, wetende dat je vooral burgers gaat doden. Ik heb schotwonden in het gezicht gezien bij kinderen. Als dat ongelukken waren, zou het niet elke dag gebeuren. Het feit dat dit elke dag gebeurt, laat zien dat dit een opzettelijke beslissing is om burgers als doelwit te nemen. De meeste mensen die ik zag, konden niet worden verward met een strijder. Je kunt een kind van twee niet verwarren met een strijder. Je kunt een gezin met vier kinderen, grootouders en tantes niet verwarren met strijders. En niet elke man in Gaza tussen de vijftien en zestig jaar is een strijder.
In mijn drie weken in het Europese ziekenhuis heb ik geen enkel wapen gezien. Geen enkel geweer. Geen enkel pistool. Geen enkele granaatwerper. Dit was een volkomen onschuldig burgerziekenhuis zonder tunnels eronder. Ik bezocht ook het Nasserziekenhuis en zag, opnieuw, een heel standaardziekenhuis, volledig verwoest, met gaten aan de buitenkant van tankgranaten, bloed op de muren en op de vloeren van wat er was gebeurd toen de Israëliërs er waren. Het excuus is altijd dat dit schuilplaatsen zijn voor terroristen. Er zijn er meer dan vijftig geweest [medics] uit de Verenigde Staten die er op verschillende tijdstippen op verschillende plekken in de Gazastrook zijn geweest. Niemand van hen heeft zoiets gezien.
Bron: jacobin.com
