Het keerpunt van Vitalik Buterin – BitcoinBlog.de – de blog voor Bitcoin en andere virtuele valuta

Mede-oprichter van Ethereum Vitalik Buterin is een van de meest transparante mensen ter wereld. Bijna al zijn bezittingen zijn voor iedereen zichtbaar in de keten, en zijn transacties weerspiegelen vaak wat hem beweegt.

Het moet nogal onaangenaam zijn om Vitalik Buterin te zijn, de beroemdste mede-oprichter van Ethereum, zowel de aanstichter als de mascotte van de op een na grootste cryptocurrency. Vitalik Buterin is ongelooflijk rijk en beroemd – maar de hele wereld kan in zijn portemonnee kijken.

Spot onchain toont acht Vitalik-wallets met in totaal $746 miljoen, waarvan het absolute merendeel in Ether ($729 miljoen), gevolgd door USDC ($16 miljoen). Hij heeft zeker andere portemonnees, maar net zo zeker bevatten de publieke portemonnees een groot deel van zijn bezittingen, zo niet het grootste deel. En elke beweging van hem wordt als een havik in de gaten gehouden, door speculanten die hopen op snelle winst en door journalisten die op zoek zijn naar roddels.

Je kunt zien wat Vitalik doet met de rijkdom die hem is toegebracht – en je kunt volgen wat hij onchain doet. Transacties en idealisme gaan zelden hand in hand. Vitaliks portemonnee is niet alleen een rekening voor financiële zaken; het is een boek, een manifest.

Het keerpunt van Vitalik

Nog maar een paar dagen geleden heeft Vitalik 400 Ether (ETH) – ongeveer een miljoen dollar – overgemaakt naar het Railgun-protocol. Dit is niet de eerste keer, hij stuurde bijna een jaar geleden een soortgelijk bedrag naar Railgun.

Screenshot van Spot onchain.

Railgun is een privacyprotocol op Ethereum, een slim contract dat, vergelijkbaar met de nu goedgekeurde mixer Tornado Cash, gebruikers helpt hun tokens te anonimiseren. Je verbrandt tokens en maakt nieuwe, met behulp van een zero-knowledge proof bewijs je dat je tokens hebt verbrand zonder te onthullen welke. Er zijn verschillen met Tornado Cash, maar het basisconcept is hetzelfde en de details zijn hier niet aan de orde.

Vitalik Buterin pleit al lang voor meer privacy op een blockchain. Hij weet immers wat het betekent als je een glazen portemonnee hebt en de hele wereld kijkt wat je overmaakt en waar.

In een lange, autobiografische blogpost vertelt hij over het “einde van mijn kindertijd”. 23 februari 2022 was een sleuteldatum. “Ik herinner me nog dat ik om 07.20 uur lokale tijd angstig naar de tv keek in mijn hotelkamer in Denver.” Rusland reed tanks over de grens en stuurde bommenwerpers naar Kiev. Het begin van de door de Russische staat georganiseerde massamoord op buitenlands grondgebied luidde niet alleen een keerpunt in voor bondskanselier Scholz, maar ook voor Vitalik Buterin.

De volgende ochtend hoorde hij op Twitter dat de regering van Oekraïne om crypto-donaties vroeg. Hij dacht aanvankelijk dat het een oplichterij was, mogelijk van de Russen, maar ontdekte al snel dat het echt was en plaatste het op Twitter. Toen gebeurde er iets dat alles zou veranderen: “Een uur later stuurde een familielid me een bericht waarin hij me vertelde dat ik voor mijn eigen veiligheid niet langer naar Rusland mocht reizen.”

Vitalik Buterin ondervond uit de eerste hand hoe onaangenaam financiële transparantie kon zijn. Hij begon anonimiseringsprotocollen te gebruiken om anoniem te doneren, eerst Tornado Cash, later Railgun. Privacy is, benadrukt Vitalik, “normaal”, en wat hij bedoelt is dat het normaal moet zijn, niet de uitzondering, maar de standaard. Hij begon zich dieper te verdiepen in technologieën die Ethereum meer privé maken, zoals stealth-adressen, en deze bekendheid te geven door het gewicht van zijn naam.

Een tweede visie voor crypto

Maar het keerpunt van de mede-oprichter van Ethereum houdt daar niet op. Hij realiseerde zich ook dat zijn eerdere neutrale, morele vrije, crypto-only acties een prijs hadden.

“Bij de meeste van mijn beslissingen in Ethereum ging het ook om het reageren op de druk en verlangens van anderen. Toen ik Vladimir Poetin in 2017 ontmoette, deed ik niets om de ontmoeting te regelen; in plaats daarvan stelde iemand anders het voor en ik zei ‘ok’.” Oké, omdat het goed was voor Ethereum, zelfs als je kritisch bent over Poetin, oké, omdat Ethereum Poetin waarschijnlijker zal veranderen dan dit Ethereum. Nu, vijf jaar later, “besefte ik eindelijk dat (i) ik medeplichtig was geworden aan het legitimeren van een genocidale dictatuur, en (ii) ik niet langer de luxe heb om achterover te leunen in de crypto-ruimte en mystieke ‘anderen’. plaats.”

In plaats van een mascotte van zijn eigen creatie te zijn, zoekt en formuleert Vitalik “een tweede visie op hoe de crypto-ruimte zich kan ontwikkelen om beter tegemoet te komen aan de behoeften en behoeften van de 21e eeuw.” eigen Laat anderen het succes om je heen stimuleren, maar geef het zelf vorm; Sluit geen compromissen met wat u helpt succes te behalen, maar ga terug naar uw roots, naar uw idealen.

Blockchains zijn bedoeld om de vrijheid van mensen te beschermen. Ze worden verondersteld autonomie en privacy te verlenen, de rampzalige tweedeling van ‘anoniem en onbetrouwbaar’ of ‘volledig geverifieerd’ op te lossen, financiële onafhankelijkheid te creëren en dat soort dingen. Blockchains worden verondersteld deze idealen waar te maken, ze moeten de utopie ervan bevorderen een betere wereld in plaats van gevaar te creëren om in een dystopie terecht te komen.

Defensieve versnelling

Maar uit de portemonnees van Vitalik Buterin blijkt momenteel niet alleen zijn interesse in privacy, maar ook in “d/acc”. Als hij nadenkt, zie je dat soms in zijn portemonnee.

Vitalik kocht onlangs het ENS-adres “dacc.eth” voor ongeveer $ 500. Dit gebeurde slechts een paar dagen voordat hij het concept van ‘defensief versnellingsisme’ (d/acc) beschreef op een Twitter Space (nu X). De privacy die Railgun en andere technologieën mogelijk maken, maakt deel uit van iets groters in de wereld van Vitalik: d/acc. Hij introduceerde het concept afgelopen november in een mooie maar lange post genaamd ‘Mijn techno-optimisme’.

De basis is een ‘effectief versnellingsisme’ (e/acc), de optimistische technologiefilosofie van ‘effectieve versnelling’: technologische vooruitgang heeft altijd voordelen, meer dan nadelen, dus hoe meer en sneller hoe beter, daarom is het moreel om onvoorwaardelijk zoveel mogelijk versnellen.

De ruïnes bij Bad Urach. Was de wereld echt beter toen deze nog onneembaar was? Afbeelding door Polybert49 via flickr.com. Licentie: Creative Commons

Vitalik sympathiseert met dit standpunt op veel gebieden, zoals de geneeskunde. Alleen al de stijging van de levensverwachting in de afgelopen honderd jaar is een lichtend teken van het succes van de medische technologie. Maar hij is sceptischer over andere technologieën, zoals AI of het leger.

“In de huidige context van 2023, waarin deze technologie door de Verenigde Staten wordt gemaakt en onmiddellijk wordt toegepast om Oekraïne te verdedigen, is het gemakkelijk in te zien hoe het een kracht ten goede kan zijn. Maar vanuit een breder perspectief vereist enthousiasme voor militaire technologieën de overtuiging dat de dominante technologische macht in de meeste conflicten, vandaag en in de toekomst, betrouwbaar aan de goede kant zal staan.’

Volgens Vitalik zet iedereen die een onbeperkte versnelling van de militaire technologie eist er alles op in dat Amerika ook in de toekomst de sterkste macht ter wereld zal blijven – en dat Amerika een democratisch, vrij Amerika zal blijven.

Een wereld van verdediging

Vitalik maakt onderscheid tussen defensieve en offensieve technologieën. Sommige maken het gemakkelijker om aan te vallen in brede, niet alleen fysiek-militaire zin, terwijl andere de verdediging bevorderen.

“Een wereld die defensie promoot is om vele redenen een betere wereld”, concludeert Vitalik, omdat “er minder mensen sterven, minder economische activa worden vernietigd en er minder wordt verspild aan conflicten.” voor gezonde, open en liberale regeringsvormen om te overleven”, zoals Zwitserland, dat dankzij de Alpen een natuurlijk defensief voordeel heeft.

Deze bewering kan gedeeltelijk waar zijn, zoals in het voorbeeld van Zwitserland, maar in absolute termen is ze naïef. De Middeleeuwen waren bijvoorbeeld een periode van verdediging voordat geavanceerde kanonnen een aanvalsperiode inluidden. Maar onder de bescherming van hun kastelen waren de baronnen in staat de mensen te onderwerpen; geen kastelen maar velden werden verwoest, en steden werden niet bestormd maar eerder versleten tijdens martelende belegeringen. Het was niet noodzakelijkerwijs een ‘betere wereld’.

Volgens de kern van Vitaliks theorie moet men defensieve technologieën zo snel mogelijk versnellen om voorbereid te zijn wanneer de versnelling van het offensief dit noodzakelijk maakt. Hoe beter de digitale verdediging, hoe minder je hackers hoeft te achtervolgen en gebruikers te bespioneren. Hoe beter je andere accounts op Twitter kunt blokkeren, fraude kunt signaleren in browserapps of kunt samenwerken, hoe minder je aan censuur hoeft te denken. Hoe sneller u vaccinaties produceert, hoe minder u superspreaders hoeft te monitoren en lockdowns moet invoeren. Het werkt niet altijd, maar sterke defensieve technologieën maken het offensief vaak onnodig, en zijn vaak precies datgene wat de vrijheden beschermt.

Het versterken van de verdediging heeft echter vaak een prijs. De strijd tegen spam heeft bijvoorbeeld geleid tot een oligopolie van e-mailproviders; veel apps, zoals Twitter, blokkeren internetadressen van VPN’s of Tor enzovoort. De strijd tegen misbruik, zoals dubbele uitgaven vóór Bitcoin, vereist dat er een centrale tussenpersoon is die controle uitoefent.

Blockchains, zegt Vitalik, maken veiligheid mogelijk zonder “afhankelijk te zijn van een gecentraliseerde actor.” Daarom moet alles in het werk worden gesteld om gedecentraliseerde, defensieve technologieën te ontwikkelen op basis van de blockchain om de hedendaagse offensieve dreigingen het hoofd te kunnen bieden. Vitalik argumenteert misschien wat naïef, maar hij formuleert een eervol en breed doel.