Foto: Justin Sullivan/Getty Images
De optredens op de eerste avond van de Democratische Nationale Conventie waren onberispelijk. Reacties op de toespraken op de conventievloer en in de liberale hoeken van sociale media waren extatisch.
Onder gezang van “We love Joe” gaf president Joe Biden een staatsmanachtige zegen aan zijn toekomstige opvolger, de Democratische kandidaat Kamala Harris. Hillary Clinton sprak over het doorbreken van het “glazen plafond.” Senator Raphael Warnock, D-Ga., een dominee, hield een verheven redevoering dat “een stem een soort gebed is.” En afgevaardigde Alexandria Ocasia Cortez, DN.Y., bekritiseerde Donald Trump als een “twee-bit vakbondsbreker” onder gejuich van “AOC, AOC.”
De eenheid van de Democratische Partij werd op volmaakte wijze getoond, maar was tegelijkertijd doof voor wat misschien wel het meest urgente morele probleem van onze tijd is.
Als u met uw ogen knippert, heeft u geen enkele verwijzing naar de door de VS gesteunde genocideoorlog die Israël blijft voeren, gemist.
Als u met uw ogen knippert, heeft u geen enkele melding gemaakt van de door de VS gesteunde genocide die Israël blijft voeren tegen de Palestijnen in de Gazastrook.
Het feit dat tienduizenden anti-oorlogsprotesteerders zich deze week solidair met Palestijnen verzamelden, werd maandagavond nauwelijks opgemerkt op de congresvloer. De stilte bleef bestaan, ondanks de mogelijkheid dat Harris’ campagne een prijs van meer dan een half miljoen stemmen zou kunnen betalen in belangrijke swing states, met name Michigan, voor het weigeren om de wapenstroom naar Israël te stoppen.
Terwijl Biden sprak, ontvouwde een kleine groep toehoorders in stilte een witte banner met de tekst “Stop met het bewapenen van Israël”. Prem Thakker van Zeteo meldde vanuit het United Center in Chicago dat de kreten van “We Love Joe” van de omringende toeschouwers luider werden. “De stadionverlichting boven deze plek werd toen gedimd en [the] “De banner werd weggerukt”, schreef Thakker op X.
De paar vluchtige vermeldingen van de oorlog, Israël en Palestina in de toespraken van maandagavond waren afdoend en misleidend, en ze kleineren de levens van Palestijnen in vergelijking met die van Israëliërs.
Ocasio-Cortez zei: “Kamala werkt onvermoeibaar voor een staakt-het-vuren” — onder luid applaus. Het kan waar zijn of niet, maar zo’n aanpak zou in contrast staan met het record van de Biden-Harris-regering. Sinds Harris de presidentiële nominatie accepteerde, keurde de regering een wapenverkoop van $ 20 miljard aan Israël goed, zonder enige voorwaarden. Als dit “onvermoeibaar werken” is voor een einde aan de gevechten, is Harris slecht in haar werk.
Nadat Harris de presidentiële nominatie had aanvaard, keurde de regering een wapenverkoop van 20 miljard dollar aan Israël goed, zonder voorwaarden.
Dat oproepen voor een staakt-het-vuren warm werden ontvangen op de congresvloer, kan worden gezien als een veelbelovend teken — een ander signaal aan de Democratische elite dat er steun is voor een permanent staakt-het-vuren vanuit de mainstream. Maar dat is al lang het geval. Er is niets bemoedigends aan gejuich voor een leeg gebaar richting het idee van een staakt-het-vuren, dat de medeplichtigheid van de regering aan de oorlog verhult.
In zijn toespraak knikte Biden naar de protesten: “Die demonstranten op straat, ze hebben een punt. Er worden veel onschuldige mensen vermoord aan beide kanten.” Toch slaagde zelfs zijn shoutout erin de lang gekoesterde standpunten van de Gaza-solidariteitsbeweging te verminken.
De demonstraties over de oorlog in Gaza — of dat nu de afgelopen 10 maanden was, deze week in Chicago, of de organisatie van “Uncommitted” afgevaardigden die de conventie bijwoonden — maken niet duidelijk dat onschuldige mensen aan “beide kanten” worden vermoord. Ze maken deel uit van een internationale strijd tegen de genocide en etnische zuivering van Palestijnen door het door de VS gesteunde Israëlische leger.
Wat de demonstranten willen
Eerder op maandag gaf de DNC de Uncommitted-campagne ruimte om een apart panel te houden dat specifiek gericht was op Gaza en de Palestijnse mensenrechten. Volgens berichten waren er honderden aanwezig en luisterden naar ondraaglijke verhalen van artsen die hadden gewerkt in de gedecimeerde ziekenhuizen van Gaza, waar een groot aantal van de patiënten die arriveerden verminkte kinderen zijn.
Dr. Tanya Haj-Hassan, een Palestijns-Amerikaanse chirurg die patiënten in Gaza behandelde, vertelde het verhaal van een jongetje dat al zijn familieleden had verloren en zei dat hij ook wilde sterven omdat iedereen van wie hij hield “nu in de hemel is.”
Haj-Hassan zei dat zelfs de kinderen die ze succesvol had kunnen behandelen en ontslaan het ziekenhuis zouden verlaten om te worden geconfronteerd met een mogelijke dood door bombardementen, hongersnood en uitdroging. Er waren, zei ze, “alarmerende berichten” over de eerste bevestigde gevallen van kinderpolio in Gaza.
Een ander panellid, Hala Hijazi, beschreef zichzelf als een “langdurige” en “gematigde” Democraat, die heeft gewerkt als partijfondsenwerver en in het verleden meer dan $ 12 miljoen heeft opgehaald. “Ik ben hier omdat mijn familie dood is”, zei ze, uitleggend dat ze meer dan 100 familieleden heeft verloren in de huidige aanval.
Hijazi, die in het bestuur zit van het politieke actiecomité voor reproductieve rechten NARAL Pro-Choice California, vertelde het publiek dat ze thuis strijdt voor reproductieve vrijheden, “maar ik kan de vrouwen in Gaza die nu zwanger zijn niet helpen.” De opmerkingen waren een stilzwijgende afwijzing van kritiek dat degenen die Harris ertoe aanzetten zich te committeren aan een wapenembargo, kiezers zijn die zich op één kwestie richten en andere gebieden negeren, zoals bijvoorbeeld de bedreiging voor reproductieve rechten in de VS die wordt gevormd door een tweede Trump-regering.
De organisatoren, demonstranten en bezorgde individuen die naar Chicago zijn gekomen, zullen niet tevreden zijn met een aan de kant geschoven congrespanel en schijnvertoningen van politici op het hoofdpodium. Tot nu toe maakt het 92 pagina’s tellende platform van de Democratische Partij geen melding van conditionele wapenbepalingen voor Israël, laat staan het wapenembargo dat is opgeroepen door Uncommitted-afgevaardigden en de meer dan 200 groepen in de Coalitie om te marcheren op de DNC.
De blockbusteroptredens van maandagavond gaven geen enkel signaal dat de vernieuwde, door vibes gevoede Harris-campagne van koers zou veranderen ten aanzien van Palestina, en zich in plaats daarvan zou richten op abortus, Trumps autoritaire bedreiging van de democratie en het beschermen van werknemers. In een binnenlands vacuüm zou dit prima zijn. Ik kon ook lachen met de verrukkelijke president Shawn Fain van United Auto Workers die verwees naar een gedateerd nummer van Nelly en Trump een schurft noemde. Maar niet op dezelfde dag dat, in hetzelfde congrescentrum, naast andere verschrikkingen, een chirurg beschreef hoe hij een kind in Gaza behandelde wiens gezicht was weggeblazen bij een Israëlische aanval.
In een tijd van een genocidale oorlog die wordt gevoerd met Amerikaanse wapens, dollars en diplomatieke steun – een aanval die een Amerikaanse president drastisch zou kunnen inperken – kan de Democratische Nationale Conventie geen kortzichtige, ondoorprikte bubbel blijven.
Terwijl de procedure tot donderdagavond doorgaat, zullen ook de protesten doorgaan en waarschijnlijk met toenemende wanhoop. Als de campagne van Harris besluit dat ze kan winnen zonder te luisteren, dan is dat niet iets om blij mee te zijn.
Bron: theintercept.com
