De twee staten waar de GOP de taal van een abel persoon aanpakt – Mother Jones

Senator van de staat Nevada. Robin Titus, destijds lid van het Huis van Afgevaardigden, ontving een e-mail van een logopedist in het landelijke Nevada. De patholoog en zijn studenten hadden opgemerkt dat de staatsgrondwet de term “doof en stom” gebruikte om mensen te beschrijven die doof of slechthorend waren.

“Hij zei: ‘Hé, dit is gewoon fout. We zouden deze terminologie niet meer moeten gebruiken'”, vertelde Titus, de Republikeinse minderheidsleider van de Senaat van Nevada, mij. Als het om mensen met een beperking gaat, zegt senator Titus dat officiële taal geen “negatieve connotatie mag geven aan wat hun behoeften zijn”, zoals zulke termen doen.

Nu het wetsvoorstel in twee opeenvolgende sessies unaniem is aangenomen door het Huis van Afgevaardigden en de Senaat van Nevada – een vereiste om een ​​amendement op de stembus te krijgen – zullen de kiezers in Nevada beslissen of ze de woorden ‘krankzinnig’, ‘zwakzinnig’ en ‘dom’ willen schrappen uit de beschrijving van bijvoorbeeld programma’s die gehandicapten helpen werk te vinden, en deze willen vervangen door modernere termen.

Nevada is een van de 16 staten, waaronder Colorado en Mississippi, die nog steeds officieel het woord “gek” gebruiken om te verwijzen naar mensen met een psychische aandoening in hun grondwet. Washington was de eerste staat die het woord uit de grondwet schrapte via een stemming, in 1988. Ableistische taal in de overheid blijft ook een probleem op nationaal niveau, met een wetsvoorstel dat dit jaar in de Senaat is ingediend om te proberen een belediging voor mensen met een verstandelijke beperking uit de Amerikaanse wet te krijgen.

Nevada is niet de enige staat waar kiezers in november zullen beslissen of ze de validistische taal willen verwijderen. Een soortgelijke maatregel in North Dakota, zoals die van Nevada, die door een GOP-wetgever met unanieme steun van beide partijen werd geïntroduceerd, zou namen als “staatsziekenhuis voor krankzinnigen” vervangen door taal als “voor de zorg voor personen met een psychische aandoening.”

“Dit is een belangrijke stap voor onze staat, omdat het betekent dat de manier waarop we over mensen met een beperking praten ertoe doet en dat alle mensen het verdienen om met waardigheid en respect behandeld te worden”, schreef Veronica Zietz, de uitvoerend directeur van North Dakota’s Protection and Advocacy Project, in een e-mail. “Deze stemmingsmaatregel creëert ook publiek bewustzijn over problemen met betrekking tot beperkingen en de waarde van mensen met een beperking.”

Staat Senator Titus was niet verrast dat ze bipartizane steun vond voor haar wetsvoorstel in Nevada. “We kunnen problemen identificeren, maar we hebben niet altijd een pad” om ze op te lossen, zei Titus. “Beide partijen”, zei ze, “zullen meedoen” als een oplossing hun interesse wekt.

Er is geen formeel verzet tegen de stemmingsmaatregelen van beide staten, waar mensen met een beperking volgens Titus en Zietz hun steun voor hebben uitgesproken. Lokale pers en anti-DEI nationale commentatoren hebben geen van beide voorstellen bekritiseerd, wat aangeeft dat, zoals ooit de norm was bij de invoering van wetten zoals de Americans with Disabilites Act, de push voor rechten van gehandicapten bipartisan kan zijn. Veel Republikeinse staten, zoals Alabama en Texas, hebben geen validistische taal als “gek” in hun staatsgrondwetten.

Maar zelfs binnen gemeenschappen met een beperking zijn er breuken in de steun voor taalkeuze: de maatregel in Nevada zou de taal over beperking in de grondwet veranderen naar een taal die de persoon op de eerste plaats zet, zoals in “mensen die autistisch zijn”, maar er is groeiende steun voor een taal die de identiteit op de eerste plaats zet, zoals in “autistische mensen”, onder mensen met een beperking.

De uitkomsten van beide stemmingen in november kunnen een indicatie zijn van hoezeer de publieke opinie over de schade van validistische taal is veranderd. In 1998 werd aan kiezers in Michigan gevraagd of ze het woord “gehandicapt” in de staatsgrondwet wilden veranderen in “gehandicapt”. De maatregel werd aangenomen, maar met minder dan 60 procent van de stemmen.

Senator Titus vertelde mij dat ze ook geen echte tegenstand heeft gehoord en gelooft dat “de tijd is gekomen om onze taal voor alle beperkingen te actualiseren.”