Misinformatie en een tragische massale steekpartij, waarbij kinderen omkwamen in de Engelse stad Stockport, zorgden van 30 juli tot 5 augustus voor gewelddadige extreemrechtse wanorde in Engeland en Ierland. Online misinformatie schreef de steekpartijen in Stockport ten onrechte toe aan een moslimasielzoeker, wat leidde tot een razernij van georganiseerde racistische aanvallen in het hele land. Binnen enkele dagen waren meerdere steden getuige van de ergste onrust sinds de rellen in 2011 na de politieschietpartij op Mark Duggan. Het woord ‘rellen’ wordt momenteel veelvuldig gebruikt in de Britse pers. Het zou echter nauwkeuriger en huiveringwekkender zijn om dit te noemen wat het is: een gewelddadige pogrom tegen etnische minderheden in Groot-Brittannië.
De onrust heeft geleid tot de heropleving van de ‘Muslim Defence League’ in plaatsen als Bolton. Deze groepen, bestaande uit dappere lokale bewoners, proberen de fascistische bendes in hun gemeenschappen in aantal te overtreffen en botsen met hen op straat terwijl ze hun huizen en moskeeën verdedigen tegen aanvallen. The Real News bericht vanuit Londen over de toename van geweld en spreekt met lokale antifascistische groepen over hoe zij vechten om de fascistische vlam te doven die zich door Engeland heeft verspreid.
Videografie, productie en montage door Ross Domoney
Transcriptie
Ross Domoney, de verteller:
Engeland heeft zojuist te kampen gehad met het ergste extreemrechtse straatgeweld in decennia.
Overal in het land zijn lokale zelfverdedigingsgroepen opgericht om hun gemeenschappen te beschermen tegen racistische aanvallen.
Demonstranten:
‘Racistisch uitschot – van onze straten!’
Anika Zahir, demonstrant:
We hebben allemaal de opkomst van extreemrechts gezien, dat door onze politici is gevoed,
onze media en onze corrupte politie.
Ross Domoney, de verteller:
De onrust begon na een tragische steekpartij waarbij kinderen het doelwit waren in het Engelse stadje Southport.
Zoubida Ahmed, demonstrant:
Helaas werden drie onschuldige kinderen vermoord en er deden geruchten de ronde dat het een moslimmigrant was die de moord pleegde. Dit bleek niet waar te zijn.
Daarna begonnen veel mensen moskeeën aan te vallen,
zwarte en bruine mensen.
Anika Zahir, demonstrant:
Onze politiemacht is dun verspreid over het hele land. Ze zijn niet in staat ons te beschermen.
Nu beschermen we elkaar als gemeenschappen.
Ross Domoney, de verteller:
Er verspreidde zich snel misinformatie, namelijk dat de moordenaar een moslimmigrant was die illegaal per boot naar het Verenigd Koninkrijk was gekomen.
Het bleek een in Groot-Brittannië geboren tiener uit Wales te zijn, met Rwandese ouders.
Zijn huidskleur was voldoende om de nationalistische opstand, die al lang in Engeland gaande was, gaande te houden.
Nationalistische demonstranten:
‘Er waren vijf moslimterroristen in de lucht!’
Ross Domoney, de verteller:
Een van mijn eerste politieke documentaires als videojournalist in het Verenigd Koninkrijk ging over extreemrechts.
Nationalistische demonstrant:
Engeland is ons land en eindelijk willen we het verdomme terug!
Ross Domoney, de verteller:
Voor degenen onder ons die destijds op straat filmden, in 2010, konden we zien dat deze tijdbom
stond op het punt te ontploffen.
Tommy Robinson, de leider van de ultranationalistische straatbeweging ‘The English Defense League’, blijkt nauwe banden te hebben met de Israëlische oorlogsmachine.
Demonstrant:
‘Fascistisch uitschot – van onze straten!’
Zoubida Ahmed, demonstrant:
Mensen als Tommy Robinson zijn de drijvende kracht achter deze rassenrellen.
Hij is momenteel in Cypress, nergens te bekennen en het laatste nieuws is dat hij ook is gefinancierd en geholpen
en gesteund door zionisten.
Het is bewezen dat veel van zijn sponsors en donateurs afkomstig zijn van zionistische organisaties.
Dus als mensen het over Brits patriottisme hebben, begrijp ik niet wat Israël moet doen.
met Brits patriottisme. Waarom gebruiken mensen als Tommy Robinson, weet je wel, de naam van Brits patriottisme terwijl ze voor een andere buitenlandse entiteit werken?
Denk er nu eens over na vanuit het perspectief van een racist.
Een racist ziet toe dat gekleurde mensen worden afgeslacht en komt er mee weg.
Dus in feite is het voor hen zoiets van: hier is groen licht.
Weet je, als Israël, dat wij steunen, genocide kan plegen en meer dan 40.000 mensen kan vermoorden, zonder dat daar consequenties aan verbonden zijn, dan is dat toch geaccepteerd?
Weet je, dit is normaal in de maatschappij.
Demonstrant:
‘Facisten, rot op!’
Waleed, demonstrant:
Ik ben hier dus om mijn steun te betuigen aan de moslimgemeenschap die hier aanwezig is.
Voor de immigrant die net als ik is.
Ik kwam als immigrant, zo’n tien jaar geleden.
En het is niet zoals wat ik in de media hoor over immigranten.
Wij wonen hier en het is geen gemakkelijk leven.
Weet je, ik heb een voorwaarde op mijn visum
Het heet ‘Geen publieke middelen’.
Ik mag dus geen overheidsgeld krijgen
van de overheid.
Wat je van deze fascisten hoort, is dat wij hier zijn om hun geld te pakken, hun voordelen te pakken. Het is een aandoening die zoveel mensen zoals ik hebben.
Het heet ‘Geen publieke fondsen’. Dat als ik ziek ben, ik mijn medicijnen moet kopen. Ik kan geen uitkering krijgen. Ik kan geen gratis huis krijgen.
Ik moet alles huren en ik moet mijn belasting betalen. Dus hier neem ik niets van een Britse man. Ik verleen eerder een dienst. Ik betaal belasting.
En van deze belasting leef je je voordeel. Je leeft er lekker van.
Weet je, het probleem is niet dat wij hierheen komen en banen inpikken.
Ross Domoney, de verteller:
Deze recente antifascistische demonstraties werden uitgeroepen nadat extreemrechts anoniem een lijst online had gezet. Daarin beweerden ze dat ze locaties in het hele land waar asielzoekers verblijven, zouden aanvallen.
Demonstrant:
‘Waar is, waar is de EDL?’
Anika Zahir, demonstrant:
Als we kijken naar de lijst die is vrijgegeven van alle verschillende steden.
Voor velen van ons is het een herinnering aan de geschiedenis. Het is wat onze voorouders hebben meegemaakt.
Mijn vader moest op straat tegen racisten vechten voor zijn bevrijding.
En zo laat hij ons weer voelen. We zijn teruggegaan naar de jaren zestig.
We zijn teruggegaan naar de jaren zeventig. Het is Enoch Powell en de ‘Rivers of Blood’
opnieuw spreken.
Demonstrant:
‘Waar is je leger nu?’
‘Fascistisch uitschot!’
Nationalistische demonstrant:
‘Slechts één?’
‘Wij zijn met velen!’
Demonstrant:
‘Er zijn er nog véél meer!’
‘nog veel meer!’
Ross Domoney, de verteller:
Twee dagen later kwamen de vele nationalisten die zich bij het hotel, waar asielzoekers verblijven, hadden moeten melden, niet opdagen.
Ze zaten ondergedoken toen er in heel Engeland succesvolle antifascistische bijeenkomsten plaatsvonden.
Demonstranten:
‘Kun je de fascisten horen zingen? Ik hoor helemaal niks!’
Rajia, demonstrant:
Wij hebben de fascisten laten zien dat zij niet zo’n sterke kant hebben als wij op straat.
Deze straten zijn van ons. En het heeft ons allemaal veel hoop gegeven.
Overal waar haat en verdeeldheid de kop opsteken, komen wij in opstand.
Verwant
Publiceer onze artikelen gratis opnieuw, online of in druk, onder een Creative Commons-licentie.
Bron: therealnews.com
