De mislukte “Groyper-oorlog” van Nick Fuentes tegen Trump was een flagrante poging tot platformmanipulatie – Mother Jones

Nick Fuentes is een blanke supremacist, een antisemiet, een vrouwenhater en een lunkish weirdo die zo radioactief is dat zelfs de Trump-campagne niets met hem te maken wil hebben. Eerder deze zomer gaf Fuentes, 26, uiting aan zijn groeiende ontevredenheid over Trump door zijn fanbase van eveneens trollish en verongelijkte jonge mannen, de zogenaamde “groypers”, op te roepen om zijn wil tegen de campagne uit te voeren.

Nieuw onderzoek van het Institute for Strategic Dialogue, een denktank die online extremisme bestudeert, laat zien hoe Fuentes wat hij een “groyper war” noemde, tegen de Trump-campagne op Twitter en TruthSocial organiseerde. “De tactieken die Fuentes en zijn fans gebruikten waren behoorlijk grof”, zegt Jared Holt, een senior onderzoeker bij ISD die haat en extremisme bestudeert. Maar “serieuzere actoren” die de verkiezingen proberen te beïnvloeden, voegt hij toe, waaronder “landen die het politieke discours in de VS willen beïnvloeden voor hun eigen agenda’s, kunnen hiernaar kijken en een beetje een blauwdruk zien.”

Fuentes behoort tot een groep extreemrechtse figuren, waaronder Candace Owens en Laura Loomer, die hebben betoogd dat de campagne van Trump een extremer standpunt moet innemen over immigratie. Dat was een eis van deze campagne op sociale media, naast het verkrijgen van een toezegging van Trump om geen oorlog te voeren met Iran, een uitbreiding van Fuentes’ uitgesproken “America First”-opvattingen en zijn minachting voor Israël, dat hij “een terroristische natie met kernwapens die Amerika gijzelen” heeft genoemd. Fuentes riep Trump ook op om campagnemanagers Christopher LaCivita en Susie Wiles te ontslaan; hij noemde LaCivita “lam” en klaagde dat hij Trump aanmoedigt om over de economie te praten, waarvan het redelijk is om aan te nemen dat Fuentes een minder relevant onderwerp vindt dan immigratie en deportatie en saaier dan het racisme, vreemde wrok en verhalen over windmolens waarmee Trump zijn bijeenkomsten anders vult.

Dit is niet de eerste keer dat Fuentes de term “Groyper war” groots gebruikt. In 2019 gebruikte hij het om zijn fans te beschrijven die persoonlijke evenementen bestormden met Rep. Dan Crenshaw, Charlie Kirk en Donald Trump Jr., en de Republikeinse figuren met scheldende vragen op de proef stelden. De digitale inspanning van deze zomer was vrij eenvoudig: hij wilde dat mensen zich massaal zouden aanmelden voor TruthSocial om de campagne te beledigen en bepaalde onderwerpen en trefwoorden trending te maken op Twitter.

Zijn fans volgden die instructies goed op. Holt ontdekte dat toen Fuentes livestreamkijkers opdroeg om bepaalde zinnen op Twitter te gebruiken, zoals “FIRE LACIVITA” en “NO WAR WITH IRAN”, die zinnen “duidelijke pieken” lieten zien, waarbij groypers “duizenden posts plaatsten — vaak binnen een paar minuten — waarna het gebruik van de zinnen sterk daalde.”

Holt ontdekte dat Fuentes zijn fans ook aanmoedigde om zich aan te melden bij TruthSocial om soortgelijke berichten te verspreiden. Ze deden dat en maakten duizenden accounts aan.

“Check het scorebord,” tweette een vermeende Groyper. “We zijn nog maar net begonnen,” toen ze een afbeelding deelden die een overwinning claimde in Corey Lewandowski die in augustus terugkeerde bij de campagne van Trump en LaCivita en Wiles die naar verluidt “gedegradeerd” werden, wat het afschilderde als een concessie aan de eisen van de Groypers. Dezelfde afbeelding pochte over hoe de “Groyper-oorlog” media-aandacht had getrokken en dat JD Vance was gevraagd naar Nick Fuentes. (Vance beantwoordde de vraag door hem “een totale verliezer” te noemen.)

Maar in de echte wereld, Trump heeft LaCivita of Wiles niet ontslagen. Hij sloot ook niet uit dat hij oorlog zou voeren met Iran of zijn mening zou veranderen over de financiering van Israël of andere huidige fixaties van Fuentes. Op 26 augustus schreef Holt in zijn analyse: “Fuentes leek toe te geven dat hun inspanningen op sociale media uiteindelijk niet succesvol waren geweest.”

Volgens Holt verklaarde Fuentes: “Ze hoorden ons niet op Twitter. Ze hoorden ons niet op Truth Social. Ze censureerden gewoon de hashtags. Ze hoorden ons niet toen we ze een e-mail stuurden. En ze hoorden ons niet toen De Washington Post en elk ander nieuwsmedium berichtte erover. Dus nu gaan we naar Michigan en we zullen het ze recht in hun gezicht vertellen met een menigte echte America Firsters.” Op 4 september verklaarde hij opnieuw op Twitter dat hij “volgende week naar Michigan zou gaan” om de strijd voort te zetten. Op 14 september zei hij dat hij en de Groypers binnenkort “live vanuit Michigan” zouden zijn, en noemde het “Groyper war two” en voegde toe: “We gaan ze in het echt raken.” Wat Fuentes ook in Michigan voor ogen heeft, het is nog niet uitgekomen.

Holt zegt dat Fuentes een beetje hoog mikte en dat het te veel hoop was om “een nationale presidentiële campagne plotseling schoon schip te laten maken door topcampagnemanagers te ontslaan en hun boodschap te formuleren rond de wensen van een racistische podcaster.” Hoewel Fuentes ooit werd uitgenodigd om met Trump te dineren in Mar-a-Lago, samen met Kanye West, en de laatste tijd wat aanhang heeft gekregen onder het reguliere Republikeinse publiek, zegt Holt dat Fuentes’ mislukte “oorlog” illustreert dat Trump nu gelooft dat hij “niets bijzonders te winnen heeft bij de associatie met hem en zijn verfoeilijke fanbase.”

Volgens Holt zou de openlijke poging van Fuentes om bepaalde berichten op Twitter en TruthSocial te pushen, wat in strijd is met het beleid van Twitter tegen platformmanipulatie en spam, meer ervaren spelers ertoe kunnen aanzetten om de platforms te manipuleren, aangezien geen van beide platforms een specifieke interesse heeft getoond in het bestraffen van dergelijk gedrag.

Het zou ook, voegt hij toe, de sociale mediaplatformen kunnen laten zien – als ze de moeite zouden nemen om te kijken – welke handhavingsacties er nog moeten worden ondernomen. Gezien het feit dat TruthSocial Trumps eigen platform is en dat hij nooit heeft beweerd zich druk te maken over platformmanipulatie, en gezien Elon Musks decimering van Twitters vertrouwens- en veiligheidsteams, zijn uitbundige omarming van extremisme en complottheorieën, en zijn eigen enorme rol in het verspreiden van desinformatie op Twitter, lijkt dat in dit geval onwaarschijnlijk.

“Uiteindelijk zijn dit private bedrijven”, zegt Holt met een vleugje uitputting. “Het is aan hen of ze het willen afdwingen.”