Foto: Michail Svetlov/Getty Images
De uitkomsten van de twee grootste oorlogen ter wereld staan op het spel voor de Amerikaanse presidentsverkiezingen, ook al zijn Amerikaanse troepen in geen van beide betrokken bij de strijd.
Als Donald Trump de verkiezingen wint, zullen beide oorlogen nog veel, veel erger worden.
De Russische president Vladimir Poetin en de Israëlische premier Benjamin Netanyahu willen allebei dat Trump de Amerikaanse presidentsverkiezingen wint, zodat zij hun brutale oorlogen kunnen verlengen en intensiveren zonder de mogelijkheid van Amerikaanse inmenging.
Netanyahu heeft zijn oorlog in Gaza gevoerd in de overtuiging dat de regering-Biden hem vóór de presidentsverkiezingen niet in bedwang kan houden zonder het risico te lopen dat de politieke vooruitzichten van de Democratische presidentskandidaat Kamala Harris ernstig worden geschaad. Netanyahu heeft doelbewust geprobeerd de Democraten in een spanningsveld te brengen tussen de tegenstrijdige politieke eisen van twee componenten van de partijbasis: een progressief kiesdistrict dat geschokt is door de oorlog en een centristische factie die Israël steunt. Netanyahu heeft de regering-Biden dus gedwongen tot een moeilijke evenwichtsoefening: Israël steunen, terwijl hij nog steeds aandringt op een staakt-het-vuren en het langetermijndoel van de oprichting van een Palestijnse staat – een compromishouding die de progressieven verontwaardigd heeft gemaakt en tegelijkertijd veel conservatieven van streek heeft gemaakt. Joodse kiezers.
Maar Netanyahu weet ook dat als Trump wint, hij Israël groen licht zal geven om een veel brutaler campagne te voeren in Gaza, Zuid-Libanon en de Westelijke Jordaanoever dan tijdens de regering-Biden. Hoewel Biden heeft opgeroepen tot grenzen aan Netanyahu’s oorlogsvoering, heeft hij Israël uiteindelijk niet in de weg gestaan, ondanks een groeiende vloedgolf van oppositie tegen de oorlog binnen de partij. Of die kiezersdruk er uiteindelijk toe zou kunnen leiden dat Harris meer beperkingen oplegt aan Israël, is een open vraag. Maar onder geen beding zal Trump Netanyahu onder druk zetten om in te stemmen met een staakt-het-vuren, en hij zal nooit eisen dat Israël instemt met de oprichting van een Palestijnse staat. Trump zal Netanyahu’s streven naar Israëlische controle over al het resterende Palestijnse grondgebied onderschrijven. Veel Israëli’s willen nu dat Trump wint om een agressievere Israëlische militaire campagne mogelijk te maken; uit een peiling in september bleek dat 58 procent van de Israëli’s op Trump zou stemmen als ze konden.
Voor Netanyahu biedt het escaleren van de oorlog in een regionaal conflict tegen Hezbollah en Iran ook een verrassing in oktober, bedoeld om de democratische kansen bij de Amerikaanse verkiezingen te schaden.
Ondertussen zal de oorlog van Poetin tegen Oekraïne in het ongewisse blijven totdat er over de Amerikaanse verkiezingen wordt beslist. Als Trump wint, zal hij vrijwel zeker de Amerikaanse steun aan Oekraïne intrekken, en zal Poetin de vrijheid hebben om een nog agressievere militaire campagne te voeren. Trump zal waarschijnlijk ook de Amerikaanse betrokkenheid bij de NAVO verminderen of beëindigen, waardoor de Baltische staten en andere landen in Oost-Europa onder een toenemende dreiging van Rusland komen te staan.
De centrale rol die de Amerikaanse politiek speelt in zowel de Russische oorlog in Oekraïne als de Israëlische oorlogen in Gaza en Libanon is de afgelopen dagen scherp in beeld gekomen, met als hoogtepunt de Iraanse raketaanval op Israël dinsdag als vergelding voor Israëls moord op Hezbollah-leider. Hassan Nasrallah afgelopen vrijdag in Beiroet.
De Iraanse raketaanvallen op Israël vormen een ernstige dreiging en het uitlokken van een veel bredere oorlog in het Midden-Oosten, bijna precies een jaar na de aanval van Hamas op Israël van 7 oktober 2023, die de aanleiding vormde voor de Israëlische invasie van Gaza. De regering-Biden zei dat de VS de verdediging van Israël tegen de Iraanse aanval steunen, waarbij ten minste 200 ballistische raketten op Israël werden afgevuurd. Maar secretaris-generaal van de Verenigde Naties António Guterres waarschuwde voor “escalatie na escalatie” en riep op tot een staakt-het-vuren.
De raketaanval vond plaats vlak nadat Netanyahu vanuit New York naar Israël terugkeerde. Tijdens die reis hield hij een militante toespraak voor de Algemene Vergadering van de VN, waarin hij beloofde de toenemende oorlogen van Israël niet te zullen stoppen totdat hij een “totale overwinning” had behaald. Terwijl Netanyahu zijn toespraak hield voor de Verenigde Naties, richtte hij zich feitelijk tot de Amerikaanse kiezers die over iets meer dan een maand naar de stembus gaan. Hij wilde dat zijn boodschap van totale overwinning – en zijn Orwelliaanse notie van ‘de-escalatie door escalatie’ – luidkeels gehoord zou worden tijdens de campagne, waarmee hij aangaf dat hij zich zal verzetten tegen alle vredesinspanningen die de Verenigde Staten zouden kunnen eisen als Harris wint.
Ondertussen was Volodymyr Zelenskyy, de president van Oekraïne, vorige week ook in de Verenigde Staten, waar hij zowel Harris als Trump ontmoette. De regering-Biden beloofde 8 miljard dollar aan meer hulp aan Oekraïne, terwijl Trump, die herhaaldelijk kritiek op Zelenskyy heeft geuit, pruilde en een ontmoeting met de Oekraïense leider bijna afzegde.
Toen ze elkaar eindelijk ontmoetten, maakte Trump duidelijk dat hij een “zeer goede relatie” heeft met Poetin. De pro-Russische running mate van Trump, senator JD Vance uit Ohio, viel Zelenskyy ook aan omdat hij een rondleiding had door een munitiefabriek in Pennsylvania, waar de Oekraïense president de arbeiders bedankte voor het leveren van granaten voor het Oekraïense leger. Vance was prikkelbaar omdat Zelenskyy door de fabriek toerde met de gouverneur van Pennsylvania, die toevallig een Democraat is.
In feite is het geen geheim dat Trump, Vance en de MAGA-sekte die nu de Republikeinse Partij domineert Poetin steunen en willen dat Rusland de oorlog wint en Oekraïne verovert. Vance maakt deel uit van de christelijk-nationalistische basis van de partij, die vooral van Poetin houdt omdat hij de homorechten hardhandig heeft aangepakt.
Poetin van zijn kant ziet Trump als zijn marionet die gedwee zal toezien terwijl hij Oekraïne verovert en het Russische imperium in Oost-Europa weer opbouwt.
Poetin werkt er opnieuw aan om Trump te helpen winnen, en net als in 2016 gebruikt hij het internet om dat te doen. De Russische desinformatie die bedoeld is om Trump te helpen, neemt toe in de weken voorafgaand aan de verkiezingen. In september beweerde de Amerikaanse regering dat een groep rechtse beïnvloeders in het geheim door Rusland werd gefinancierd. Moskou heeft hard gewerkt om complottheorieën en rechtse verhalen te versterken. Het verspreiden van complottheorieën over raciale kwesties in de Verenigde Staten is lange tijd een belangrijk onderdeel geweest van de Russische propaganda die teruggaat tot de Koude Oorlog. Maar Russische desinformatie is vandaag de dag effectiever dan ooit tevoren, omdat Trump deze graag herhaalt, wat ertoe leidt dat de volgzame reguliere pers erover schrijft, waardoor een gruwelijke echokamer ontstaat.
In de nasleep van de verkiezingen van 2016 werd de Russische inmenging in de presidentiële race om Trump te helpen winnen een explosieve kwestie, wat leidde tot het politiek polariserende onderzoek door speciaal aanklager Robert Mueller, dat gedurende een groot deel van Trumps ambtsperiode de krantenkoppen domineerde. Tegenwoordig wordt de Russische desinformatiecampagne, bedoeld om Trump opnieuw te helpen winnen, daarentegen als vanzelfsprekend beschouwd en door het Amerikaanse publiek collectief schouderophalend ontvangen. Maar als het lukt om Trump te helpen winnen, zullen de gevolgen voor de Verenigde Staten en de wereld rampzalig zijn.
In feite is de reden dat zowel Poetin als Netanyahu de verkiezingen winnen simpel: ze weten dat met Trump in het Witte Huis hun meedogenloze oorlogen kunnen doorgaan zonder zelfs maar de dreiging van repercussies.
Bron: theintercept.com
