Palestijnen lopen te midden van het puin van gebouwen die getroffen zijn door Israëlische aanvallen nabij een markt in Gaza-stad in het bezette Palestijnse gebied van de Gazastrook op 27 november 2023.
Foto: Omar El-Qatta/AFP via Getty Images

Op dinsdagavond, CNN meldde dat Israëlische burgers in delen van Tel Aviv zich in de potentiële vuurlinie bevonden van een Iraanse raketaanval gericht op het hoofdkwartier van de Mossad, de Israëlische staatsinlichtingendienst. Het kabelnetwerk omschreef de centrale ligging van de Mossad als een “dichtbevolkt gebied” – een civiel gebied waarin een belangrijke troef van het Israëlische staatsleger is ingebed.

Eén zin ontbrak opvallend in de berichtgeving van CNN, een term die ik in Gaza hoorde: ‘menselijke schilden’.

Decennia lang heeft Israël het enorme aantal burgerdoden in Gaza toegeschreven aan het feit dat Hamas besloten had zich binnen de civiele infrastructuur te vestigen. De enorme aantallen Palestijnen die door Israëlische kogels en bommen werden gedood, waren volgens dit verhaal niet de slachtoffers van Israël. In plaats daarvan waren het de ‘menselijke schilden’ van Hamas.

Het label ontstond vanwege de nabijheid van de huizen en werkplekken van deze burgerslachtoffers tot locaties van Hamas-operaties in, om de woorden van CNN te gebruiken, ‘dichtbevolkte gebieden’.

De dubbele standaarden van de westerse media als het gaat om Israël en Palestina zijn nauwelijks nieuw. Het discours rond ‘menselijke schilden’ – of het onvermogen om de term te gebruiken – is een voorbeeld van tot het uiterste gedreven hypocrisie. Eerder dit jaar klaagden verschillende medewerkers van CNN over “een systemische en institutionele vooringenomenheid binnen het netwerk jegens Israël.”

Vorige week nog meldde CNN dat de Israëlische premier Benjamin Netanyahu Hezbollah ervan beschuldigde jarenlang zijn burgers als menselijk schild te gebruiken. CNN heeft intussen niet beschreven dat Israël ook zijn burgers gebruikt als “menselijk schild” rond het hoofdkwartier van de Mossad.

Het verschillende taalgebruik voor verschillende mensen kwam voor mij niet als een verrassing. Als Palestijnse journalist uit Gaza ben ik opgegroeid met deze giftige verhalen: Palestijnen worden afgeschilderd als terroristen die Hamas toestaan ​​zich onder hen te verstoppen.

De tol van dit verhaal kan worden geteld in Palestijnse – en, meer recentelijk, Libanese – levens. Het heeft Israël de vrije hand gegeven om burgers te doden. Bij de huidige genocide in Gaza zijn ruim 40.000 Palestijnen door Israël gedood, de meesten van hen vrouwen en kinderen.

Het is een tol die ik maar al te goed ken: mijn moeder, die bij de Verenigde Naties werkte, en mijn zus, die fysiotherapeute was, zijn omgekomen in de oorlog. Geen van beide was een menselijker schild dan de inwoners van Tel Aviv. Het waren burgers die door Israël waren gedood.

Israëlische menselijke schilden

De eerste keer dat ik de uitdrukking ‘menselijke schilden’ hoorde, had echter geen betrekking op Hamas.

Zolang ik me kan herinneren waren Israëlische soldaten degenen die de tactiek toepasten om mensen als schild te gebruiken: Palestijnse mensen.

In 2014, tijdens de Israëlische grondinvasie van Khuza’a, nabij de stad Khan Younis in het zuiden van Gaza, kwam er nieuws naar voren dat Israëlische troepen een Palestijns gezin in het gebied in de val hadden gelokt en hun 16-jarige zoon Ahmad Abu Rida hadden gedwongen buiten het gebied te stappen. huis onder schot.

Abu Rida werd ontvoerd en vijf dagen lang door Israëlische soldaten als ‘menselijk schild’ gebruikt bij het zoeken naar vermeende Hamas-tunnels. Na zijn vrijlating zei Abu Rida dat Israëlische soldaten hem zowel psychologisch als fysiek mishandelden.

Ik was toen een tienjarig kind en geschokt door de gedachte dat ook ik de gruwelijke ervaring zou kunnen doorstaan ​​die Abu Rida heeft meegemaakt.

Naarmate de jaren verstreken, gingen de Israëlische strijdkrachten door met dezelfde onmenselijke daden, met meer vervolging en degradatie op de Westelijke Jordaanoever – met dekking door de media en, op zijn beurt, instemming van de Amerikaanse regering.

Hoewel het gebruik van onvrijwillige menselijke schilden sinds 1949 een oorlogsmisdaad is onder de Conventie van Genève, is deze dynamiek niet nieuw.

De Amerikaanse media hebben een lange geschiedenis in het beschuldigen van Amerika’s ideologische vijanden ervan burgers als ‘menselijk schild’ te gebruiken. In 1967 beschreef Associated Press de Vietcong naar verluidt als ‘het gebruik van kinderen als menselijk schild’. President George W. Bush benadrukte het gebruik door Saddam Hoessein van burgers als “menselijk schild” om zijn oorlog in Irak te rechtvaardigen.

Nu de Israëlische leiders en het leger de hele Gazastrook en haar inwoners als een menselijk schild behandelen – inclusief elk ziekenhuis, school en vluchtelingenkamp – is de betekenis van de uitdrukking ‘menselijk schild’ onder het internationaal recht onherkenbaar verdraaid.

Voor Palestijnen gaat de term verder dan louter een beschrijving van onze lichamen aan de frontlinie van Israël; het reduceert ons bestaan ​​tot dat van sub-mensen, en behandelt onze levens als waardeloos – als objecten en oorlogsinstrumenten.

CNN heeft het gebruik van burgers door Israël als “menselijk schild” uiteraard niet heftig veroordeeld toen het opmerkte dat de Mossad een dichtbevolkte locatie heeft. Omdat voor CNN, zoals bijna elk Westers mediakanaal, Israëliërs, in tegenstelling tot Palestijnen, mens worden.




Bron: theintercept.com



Laat een antwoord achter