Na veertig dagen staken wezen 33.000 machinisten woensdag een verbeterd contractaanbod van Boeing met 64 procent af. Het aanbod omvatte een loonsverhoging van 35 procent over vier jaar.
Leden van de International Association of Machinists and Aerospace Workers (IAM) District 751 en District W24 bouwen passagiersvliegtuigen en vrachtvliegtuigen, waaronder de 737, 767 en 777. De meesten werken in de enorme fabrieken van Boeing in Everett en Renton, Washington.
“Het is een beetje beter, maar het moet nog verder gaan”, zei Ky Carlson, die dinsdag een piketlijn bemande bij Everett, waar ze normaal gesproken de 777 zou assembleren.
“Voor mij is het makkelijk om niet te stemmen”, zegt Jon Voss, monteur en steward bij Renton, waar hij vleugels bouwt voor de 737, “omdat ik weet dat Boeing meerdere aanbiedingen klaar heeft staan die we gewoon naar ons toe kunnen gooien totdat we eindelijk krijgen wat we verdienen. ”
Mylo Lang, leerling-machinist bij de Boeing-fabriek in Auburn, Washington, zei dat zijn prioriteiten salaris, pensioen, vrije tijd en geen verplicht overwerk waren. “We hebben vooruitgang geboekt op elk van deze gebieden, maar we hebben op geen van deze gebieden een grote overwinning behaald, een definitieve overwinning.”
De bond eiste oorspronkelijk een loonsverhoging van 40 procent, en de meeste stakers zien dat nog steeds als doel, met een grotere hobbel in het eerste jaar.
In het nieuwe aanbod stelde het bedrijf voor om 4 procent van het loon bij te dragen aan een 401(k), plus een bedrag van maximaal 8 procent dat een werknemer bijdraagt, en een eenmalige bijdrage van $5.000 aan de 401(k) van elke werknemer.
Maar veel mensen blijven vasthouden aan de slogan ‘Geen pensioenen, geen vliegtuigen’, zei Carlson. Ze willen dat het bedrijf het toegezegde pensioen, dat Boeing in 2016 had bevroren, herstelt: degenen die wel verworven waren, konden niet meer opbouwen en iedereen, oud en nieuw, kreeg een 401(k).
Ongeveer 40 procent van de huidige beroepsbevolking had het pensioen voordat het werd bevroren. Voss, dertien jaar later, berekende dat het verlies hem $ 600.000 kostte.
Werknemers zeggen dat het pensioen is gestolen door chantage van bedrijven en vakbondsgeheimen. In 2013 dwong Boeing een contractheropening af door te dreigen meer werk uit het Puget Sound-gebied te verplaatsen.
“Tijdens die verlenging zijn we ons beschikbare pensioen kwijtgeraakt, [wages stagnated], [and] er was een enorme kostenverschuiving in de gezondheidszorg, en we zaten bijna elf jaar vast aan die overeenkomst”, vertelde Jon Holden, president van District 751. Valley Arbeidsrapport.
Na tien jaar van stagnerende lonen is de beloning nog steeds het belangrijkste knelpunt. Machinisten bij Boeing kunnen beginnen met $ 20 per uur – net boven het minimum in het gebied. Het nieuwe contract zou daar in het eerste jaar 12 procent aan hebben toegevoegd (een verhoging van $ 2,40), met verhogingen in de volgende drie jaar van 8, 8 en 7 procent.
De werknemers wezen het eerdere aanbod van het bedrijf, met een loonsverhoging van 25 procent, op 12 september met overweldigende meerderheid af. Dat contract zou een jaarlijkse prestatiebonus voor de hele vakbond, die gewoonlijk 3 tot 4 procent van de winst bedraagt, hebben geëlimineerd. Arbeiders beweerden dat ze na zestien jaar van jaarlijkse loonstijgingen van een half procent de inflatie nauwelijks zouden kunnen bijbenen. De vakbond had dat contract aanbevolen, maar de leden stemden met 96 procent voor staking.
Het nieuwe aanbod, dat de vakbondsleiding ter stemming voorlegde maar niet aanbeveelde, herstelde de jaarlijkse prestatiebonus en omvatte een nieuwe garantie dat deze niet onder de 4 procent zou komen. Het omvatte ook een bonus van $ 7.000 bij ondertekening.
Beide contractaanbiedingen omvatten een garantie dat het volgende vliegtuig van Boeing in het Puget Sound-gebied zou worden gebouwd. Werknemers zeiden dat dit niet zou gebeuren tijdens de vierjarige looptijd van het contract. Maar Holden voerde aan dat zodra die garantie in het contract staat, het een kwestie wordt waar de vakbond over kan staken als het bedrijf probeert deze eruit te halen. Een waarschijnlijker tijdlijn voor de productie van een nieuw passagiersvliegtuig met één gangpad is tien jaar.
De langzame loonontwikkeling blijft een pijnpunt. “Het lijkt er niet echt op dat ze veel voor nieuwere mensen hebben gedaan, [who] vormen een behoorlijk aanzienlijk deel van de werknemers”, zegt Lang, die zes jaar voor Boeing heeft gewerkt. “We hebben een heel hoge omzet gehad, vooral sinds de pandemie.” Ongeveer 40 procent van de werknemers heeft minder dan vijf jaar de tijd.
Als je momenteel iemand inhuurt voor $ 20 per uur, krijg je elke zes maanden een loonsverhoging van 50 cent. Maar dan, in het zesde jaar, stap je over naar het volledige loon voor je classificatie – als je het zo lang volhoudt. De ‘zoom’ naar het toploon is het gevolg van het stagneren van het startloon, terwijl een aanpassing van de kosten van levensonderhoud het toploon stapsgewijs heeft verhoogd. Het afgewezen contractvoorstel zou daar niets aan veranderen, ook al heeft de bond wel voorgesteld om het op te lossen.
“Er moeten meer prikkels zijn voor mensen,” zei Voss, “omdat de startlonen en de tijd die nodig is om daadwerkelijk geld te verdienen gewoon te lang zijn, en ze zullen geen talent vasthouden.”
Als de lonen het behoud zouden helpen, zou het Boeing ook helpen, zei Voss. “Het is erg belangrijk om mensen te krijgen die geven om wat ze doen.”
Voss was ook bezorgd dat het voorgestelde contract het maximale bedrag voor schoonmaakpersoneel op $ 26,56 liet, afgesneden van de verhogingen die andere werknemers zouden krijgen. ‘Het zijn enkele van de hardst werkende mensen hier,’ zei hij.
Aan de positieve kant zou het voorstel van 19 oktober een einde hebben gemaakt aan de praktijk om mensen tegen de loonstijging aan te stoten als ze van classificatie veranderen, wat zou kunnen gebeuren als een werknemer voor een andere baan zou worden opgeleid. Het voorstel zou het voor deze werknemers mogelijk hebben gemaakt om op hun bestaande loon te blijven als zij lateraal zouden verhuizen.
Boeing leunt op sommige afdelingen zwaar op verplicht overwerk, waardoor werknemers tot het punt van fysieke inzinking of mentale inzinking worden gedreven.
Het nieuwe contract verbiedt een tweede opeenvolgend weekend van verplichte overuren en beperkt de dagen tot tien uur. Maar het staat nog steeds maximaal 112 uur verplicht overwerk toe in een periode van drie maanden.
Veel werknemers zouden graag zien dat het contract verplicht overwerk helemaal verbiedt.
“Ik denk niet dat mensen meer dan veertig uur per week moeten werken om hun baan te behouden”, aldus Lang. “Dat lijkt iets waar we in deze samenleving behoorlijk hard voor hebben gevochten en iets waar we elk bedrijf zeker aan moeten houden.”
Vorig jaar wonnen machinisten deze vraag bij Spirit Aerosystems, een voormalige Boeing-eenheid die het bedrijf in 2005 verkocht. Maar in ruil daarvoor stemde het personeel van Wichita, Kansas ermee in om alternatieve werkschema’s toe te staan, met roterende diensten die werknemers kunnen beroven van reguliere weekends. Boeing is bezig Spirit terug te kopen.
Werknemers melden dat het bedrijf er niet in is geslaagd vliegtuigen te produceren in de getroffen fabrieken in Everett en Renton, ondanks pogingen om managers eraan te laten werken. De productie lag vóór de staking al ver achter bij de bestellingen, met een achterstand van vierduizend bestellingen voor de 737.
Uit financiële spanningen maakte het bedrijf op 15 oktober plannen bekend om 25 miljard dollar op te halen door het lenen en verkopen van aandelen, en om een kredietlijn van 10 miljard dollar te openen. Het hoopt een ‘junk bonds’-rating te vermijden, waardoor de financieringskosten zouden stijgen.
Het bedrijf heeft tussen 1998 en 2018 61 miljard dollar uitgegeven aan het terugkopen van aandelen, waarbij aandeelhouders en bedrijfsleiders werden verwend in plaats van te investeren in het personeelsbestand of in de vliegtuigproductie. Die kippen kwamen op hun plek toen te weinig investeringen in de ontwikkeling van nieuwe vliegtuigen leidde tot gebrekkige ontwerpwerkzaamheden, wat leidde tot twee dodelijke 737 Max-crashes in 2018 en 2019 waarbij 350 mensen omkwamen.
Door de staking zijn de betalingen voor vliegtuigen stopgezet, en Boeing rapporteerde op 23 oktober een duizelingwekkend verlies van $6 miljard voor het kwartaal.
Toen de staking begon, kondigde Boeing het verlof van managers aan en annuleerde het bestellingen van onderdelen om geld te besparen. Op 11 oktober kondigde Boeing een vermindering van 10 procent aan van zijn 170.000 arbeidskrachten wereldwijd.
Sommige werknemers waren in eerste instantie in paniek door de aankondiging van het ontslag, zei Carlson, maar het is onwaarschijnlijk dat machinisten ontslagen zullen worden, omdat het bedrijf moeite heeft om aan de vraag te voldoen en geschoolde werknemers ervan te weerhouden te vertrekken.
Boeing heeft eind september de gezondheidszorg voor de stakers stopgezet. Sinds de derde week van de staking heeft de vakbond 250 dollar per week aan stakingsgeld verstrekt, en de meeste stakers leven van spaargeld of zijn afhankelijk van extra banen.
Toen Voss maanden geleden zijn collega’s vroeg naar hun plannen voor een staking, hoorde hij dat Boeing een tweede baan was voor een aantal nieuwere werknemers. Ze zeiden tegen hem: “Ik ga gewoon aan mijn eerste baan werken terwijl we staken.” Anderen konden gemakkelijk elders werk oppakken.
‘Financieel zijn mensen klaar om de storm te doorstaan’, zei hij.
Carlson zei dat ze veel mensen kent die voor Amazon zijn gaan werken. ‘We zijn nog lang niet in de buurt van het breekpunt’, zei ze.
Lang, in Auburn, zei dat hij merkte dat meer mensen gebruik hebben gemaakt van de voedselvoorraden van de gemeenschap die in het vakbondsgebouw worden aangeboden.
“Ik denk dat mensen echt toegewijd zijn aan het krijgen van een goede deal”, zegt Lang. “We erkennen dat dit een unieke tijd voor ons is, dat we een unieke onderhandelingspositie hebben. We streven naar een goed contract, niet alleen naar een goed contract.”
Bron: jacobin.com
