Je leert veel over een plek op basis van wat het mogelijk maakt om een schandaal te worden. Tijdens de Champions League-wedstrijd van afgelopen woensdag in Parijs, waarin Paris-Saint-Germain (PSG) het opnam tegen Atlético de Madrid, ontvouwden ultras van PSG een groot spandoek dat de voortdurende oorlog van Israël in Palestina en Libanon veroordeelde. Op het spandoek zijn een militant afgebeeld met een gezicht bedekt door een keffiyeh en een kind, van achteren gezien, gedrapeerd in een Libanese vlag, beiden kijkend naar de Al-Aqsa-moskee in Jeruzalem. ‘Vrij Palestina’ stond in grote letters in het midden van de tekst tyfus- (massale bannervertoning), met daaronder ‘oorlog op het voetbalveld, vrede in de wereld’.
De demonstratie was een “oproep tot vrede tussen volkeren”, schreef het PSG-ultracollectief de volgende dag in een openbare verklaring. Maar op dat moment was de tifo, in ieder geval in de reguliere media, het zoveelste teken geworden van subliminaal ‘antisemitisme’ en terroristisch apologisme. De president van de grootste pro-Israëlische lobbygroep van Frankrijk wendde zich tot X/Twitter om te eisen dat “de mensen achter de vlag . . . gesanctioneerd worden.”
Minister van Binnenlandse Zaken Bruno Retailleau kwam ook snel tussenbeide, noemde de tifo “onaanvaardbaar” en voerde aan dat de politiek sportevenementen niet mag “bezoedelen”. Vrijdag werden vertegenwoordigers van zowel PSG als de Franse voetbalbond opgeroepen voor een bijeenkomst op het ministerie van Sport in aanwezigheid van Othman Nasrou, staatssecretaris van Burgerschap onder het ministerie van Binnenlandse Zaken. Dat er de avond ervoor in Amsterdam straatgevechten waren geweest tussen Israëlische ultra’s en de lokale bevolking maakte ongetwijfeld deel uit van de opleving in de toon van Franse regeringsfunctionarissen, die graag niet uit de pas wilden lopen terwijl de nieuwscyclus rond voetbalgerelateerd geweld draaide.
PSG ontkent voorkennis van de tifo en zal niet te maken krijgen met sancties van het bestuursorgaan van het Europese voetbal, de Union of European Football Associations (UEFA). Volgens het persbericht van het ministerie van Binnenlandse Zaken over de dagvaarding van afgelopen vrijdag heeft PSG ermee ingestemd om tifo-displays tot het einde van dit kalenderjaar te verbieden en zal het een beleid invoeren om spandoeken vóór wedstrijden te controleren. Er wordt verwacht dat meer dan vierduizend politieagenten en gendarmes zullen worden ingezet voor de internationale wedstrijd Frankrijk-Israël van komende donderdag in het Stade de France. Emmanuel Macron zegt zelf dat hij aanwezig zal zijn.
Het PSG-incident is het soort pseudo-schandaal waarop de Franse media en politieke klasse gedijen. Maar ondanks al het tumult veroorzaakt door het besluit van Franse voetbalfans om de Israëlische staat vanaf de tribunes te veroordelen, is er een opmerkelijke stilte gevallen over het mogelijke bezoek van een daadwerkelijke genocide-apoloog aan de Franse hoofdstad, een man die door het Israëlische dagblad Haaretz heeft zichzelf een ‘oorlogsmisdadiger’ genoemd.
De Israëlische minister van Financiën Bezalel Smotrich zal woensdag eregast zijn op een pro-Israëlisch gala in Parijs. Smotrich, een van de extreemrechtse pijlers van de regeringscoalitie van premier Benjamin Netanyahu, heeft geen geheim gemaakt van zijn ideologische toewijding aan de vernietiging van het Palestijnse volk, het torpederen van de tweestatenoplossing door de kolonisatie van Palestijns land, en de uitbreiding van de Israëlische staatssoevereiniteit, zelfs tot in Libanon en Syrië. Smotrich, een zelfverklaarde ‘fascistische homofoob’ die in een Israëlische nederzetting woont, is de facto gouverneur van de Israëlische koloniën op de Westelijke Jordaanoever als hoofd van de Settlements Administration, waardoor hij een sleutelfiguur is in een bezetting die in flagrante schending staat van de internationale betrekkingen. wet.
De gastheer van het gala van woensdag is een groep genaamd “Israel Is Forever”, een relatief obscure NGO die zich inzet voor het opbouwen van steun voor de Israëlische kolonisatie, met name onder Frans extreemrechts. Het doel van de bijeenkomst, zoals geadverteerd op de poster van het evenement, is het ondersteunen van de ‘mobilisatie van Franstalige zionistische krachten’ voor de Israëlische invasie van Gaza, en nu ook van Libanon – een oorlog die een ‘plausibel’ risico op genocide met zich meebrengt, aldus de voorlopige bevindingen. uitspraak van het Internationaal Gerechtshof afgelopen januari. Israel Is Forever werd in 2015 opgericht door wijlen Jacques Kupfer, voorzitter van de Franse tak van Likud, volgens een Charlie Hebdo portret van de organisatie.
Kupfers dochter, Nili Kupfer-Naouri, is een Frans-Israëlische advocaat en de huidige president van de groep. Ze heeft beweerd dat “er niet zoiets bestaat als een onschuldige burgerbevolking in Gaza” en prees de blokkering van humanitaire hulp aan de belegerde enclave. In oktober 2023 riep ze op tot een “grote Joodse herimplantatie” van het Palestijnse grondgebied na de “vernietiging” ervan door de oorlog. Op een Israel Is Forever-gala in maart 2023 in Parijs zei Smotrich dat “het Palestijnse volk een honderd jaar oude uitvinding is. Hebben ze een geschiedenis en een cultuur? Nee, dat doen ze niet.”
De Franse Palestijnse solidariteitsbeweging heeft zich bijgestaan door leidende maatschappelijke groeperingen en linkse figuren in hun oproep tot een verbod op het gala – en tot de staatsautoriteiten om de komst van de Israëlische minister te blokkeren. “Het is onaanvaardbaar dat een minister die verantwoordelijk is voor de enorme intensivering van de Israëlische kolonisatie van bezet Palestijns gebied, en bekend staat om zijn herhaalde oproepen tot schending van de mensenrechten en het internationaal recht, deelneemt aan een evenement dat in Frankrijk wordt georganiseerd”, aldus de Human Rights League. De Franse Joodse Unie voor de Vrede schreef, samen met andere NGO’s, op 1 november in een gezamenlijk persbericht.
“Minister Smotrich hoort niet thuis op een gala, zijn plaats is aan de bar voor een internationaal tribunaal”, zei Mathilde Panot, voorzitter van de linkse caucus France Insoumise in de Nationale Assemblée, vorige week tijdens regeringsvragen. Afgelopen donderdag woonden honderden eveneens een bijeenkomst in Parijs bij om zich tegen de gebeurtenis te verzetten.
Voor het overige heeft het bezoek van Smotrich nauwelijks aanleiding gegeven tot enige aandacht van de Franse autoriteiten, die besloten hebben het schandaal dom te houden. “Wij verwelkomen deze Israëlische minister niet met open armen”, zei premier Michel Barnier afgelopen dinsdag tijdens de regeringsvragen in de Nationale Assemblee. “Het is mogelijk, en binnen de grenzen van het internationaal recht, dat de heer Smotrich . . . maakt de reis naar Parijs uit eigen vrije wil.”
Zondag zei Laurent Nuñez, de politieprefect van Parijs, op BFM TV dat hij de politieaanwezigheid in de Franse hoofdstad versterkte voor het evenement, dat hij weigerde te verbieden. Nuñez vervolgde met te zeggen dat hij had gehoord dat Smotrich feitelijk niet langer aanwezig zou zijn – ontkend door een rapport van Agence France-Presse later diezelfde avond. Vrijdag weigerde het administratieve tribunaal van Parijs het pleidooi om het Israel Is Forever-gala te blokkeren, ingediend door NGO EuroPalestine, een particuliere aanklager.
De weigering van de Franse autoriteiten om in te grijpen is niet te wijten aan een gebrek aan precedent. De Franse wet biedt de staat aanzienlijke speelruimte om de organisatie van een evenement te verbieden, of om het vrije verkeer of de toegang tot Frans grondgebied te weigeren van een niet-Franse staatsburger die banden heeft met bepaalde politieke en ideologische oorzaken en daarom vatbaar is voor verstoring van de openbare orde in Frankrijk. Het gala van woensdag lijkt, om nog maar te zwijgen van de aanwezigheid van Smotrich persoonlijk, ruim binnen die criteria te vallen.
In feite is er het afgelopen jaar ruimschoots gebruik gemaakt van deze bevoegdheden. In oktober 2023 plaatste de toenmalige minister van Binnenlandse Zaken Gérald Darmanin Mariam Abudaqa, een oudere Gazaanse activist op een spreektour door Frankrijk, onder huisarrest en beval haar uitzetting van Frans grondgebied. Meer in het algemeen hebben de Franse autoriteiten sinds oktober 2023 leiding gegeven aan een gezamenlijke inspanning om pro-staakt-het-vuren en pro-Palestijnse organisatie te muilkorven. Dit heeft de vorm aangenomen van een algemeen verbod op demonstraties, de administratieve ontbinding van NGO’s en het verbod op spreken in het openbaar.
De weigering van de Franse regering om het Israel Is Forever-gala te confronteren komt neer op de scheve afbakening van wat er in de openbare ruimte mag worden gezegd. Figuren uit het maatschappelijk middenveld, van journalisten tot vakbondsleiders, zijn berecht op basis van verzonnen beschuldigingen van “verontschuldiging voor terrorisme” vanwege verklaringen die zijn afgelegd ter ondersteuning van de Palestijnse bevrijdingsbeweging. Die juridische onderdrukking heeft ook geleid tot de strafrechtelijke dagvaarding van figuren uit de politieke oppositie, met name France Insoumise’s eigen Panot en Rima Hassan, een Frans-Palestijns lid van het Europees Parlement. Universiteitsbestuurders hebben zelfs hun eigen studenten aan de politie overgedragen voor onderzoek naar apologie van terrorisme.
Toch kunnen de Franse en Europese autoriteiten binnenkort gedwongen worden een besluit te nemen over de status van vooraanstaande Israëlische hoogwaardigheidsbekleders. In mei diende aanklager Karim Khan van het Internationaal Strafhof (ICC) een verzoek in voor arrestatiebevelen tegen Netanyahu en voormalig minister van Defensie Yoav Gallant, die vorige week werd ontslagen bij een kabinetsherschikking. Tot ongenoegen van velen is Smotrich geen doelwit van deze arrestatieverzoeken, die nog steeds in behandeling zijn. Als partij bij het ICC zouden alle zevenentwintig lidstaten van de Europese Unie verdragsplichtig zijn om alle door de rechtbank uitgevaardigde bevelen te handhaven en ten uitvoer te leggen. Dat doen lijkt nog ver weg.
Bron: jacobin.com
