Francesca Albanese
In de eerste plaats wordt wat genocide inhoudt niet gedefinieerd door persoonlijke meningen of persoonlijke verhalen of door vergelijking met wat er in het verleden is gebeurd, hoewel het verleden ons veel te vertellen heeft over hoe een genocide eruit ziet. Wat vanuit juridisch oogpunt genocide inhoudt, wordt vastgelegd in artikel II van het Genocideverdrag. Het bestaat uit een reeks daden die op zichzelf misdadig zijn, zoals moorddaden, daden waarbij ernstige lichamelijke of geestelijke pijn wordt toegebracht, het creëren van levensomstandigheden die leiden tot de vernietiging van een groep, de gedwongen overdracht van kinderen, het voorkomen van geboorten. Dit zijn daden van genocide die worden erkend door het Genocideverdrag.
Om genocide te bewerkstelligen is het cruciale element het bedoeling om een groep – geheel of gedeeltelijk – te vernietigen, zelfs al door één van deze daden. Je had, zoals in Australië of Canada gebeurde, genocide in de eerste plaats, zij het niet alleen, kunnen doorvoeren via de overdracht van kinderen, dus zonder te doden. Dus hier is de eerste kwestie: dat een aantal mensen betwisten dat het label ‘genocide’ kan worden geplakt op wat Israël doet, omdat Israël alleen heeft 45.000 mensen gedood, alsof het normaal was, terwijl heel Gaza is verwoest.
Sommige mensen zien de wreedheid hiervan in en verdedigen het nog steeds als ‘zelfverdediging’. Het punt is dat deze extreme vernietiging, deze schending van basisregels om burgers, burgergebouwen en burgerlevens in het internationaal recht te beschermen, volledig is genivelleerd door de Israëlische logica dat iedereen doodbaar was, hetzij als terrorist, hetzij als menselijk schild, of als onderpand. schade en alles was vernietigbaar. En dit is de reden waarom we 402 dagen later een Gaza hebben die niet langer leefbaar is. Gaza wordt vernietigd. Als dit geen opzichtige genocide is, wat is het dan nog meer?
We moeten ook de context begrijpen waarin deze genocide plaatsvindt. Daarom heb ik dit laatste rapport geschreven [“Genocide as Colonial Erasure”]Het moorden, waardoor het leven onmogelijk wordt gemaakt, het met geweld verdrijven van de Palestijnen terwijl ze van noord naar zuid en van west naar oost worden gebombardeerd, waardoor ze gedwongen worden op de meest onherbergzame plekken in Gaza te leven nadat ze alles hebben vernietigd wat hen toegang tot hun levensonderhoud zou kunnen geven, nadat ze hun levensonderhoud hebben ontnomen meer dan een jaar lang voorzien van water, voedsel, medicijnen en brandstof – een jaar! – en ook het willekeurig arresteren, van hun vrijheid beroven, martelen en verkrachten van duizenden Palestijnen. Zien wij de realiteit?
En het punt is dat dit niet pas een jaar geleden begon. De Palestijnen worden al tientallen jaren onderdrukt, onderdrukt, mishandeld en het voorwerp gemaakt van misbruik, vernederingen, vernedering en flagrante schendingen van het internationaal recht. Israël doet dit in het streven naar de realisatie van een ‘Groot Israël’, een plaats voor Joodse soevereiniteit alleen tussen de rivier en de zee. Dit is de reden waarom ik zeg dat dit een genocide is die niet alleen wordt uitgevoerd vanwege ideologische haat die is omgezet in een politieke doctrine, zoals is gebeurd door de ontmenselijking van ‘de ander’ bij andere genociden; deze genocide is gepleegd vanwege het land, voor het land. Israël wil het land zonder de Palestijnen. En voor de Palestijnen is het verblijf op het land onderdeel van wie ze zijn als volk. Daarom noem ik het genocide als koloniale uitroeiing.
Bron: jacobin.com
