In zijn paper Worst-Case Scenarios uit 2009 bedacht Harvard-professor Cass Sunstein de term het ‘Goldstein-effect’ om het vermogen van een regering te beschrijven ‘om de publieke bezorgdheid te vergroten, door de tegenstander een duidelijk gezicht te geven en een menselijke bron van de onderliggende dreiging te specificeren. ” Zijn fundamentele argument was dat de Amerikaanse regering in het geval van de ‘War on Terror’ beschikte over Osama Bin Laden en zijn gestage stroom videoboodschappen. De regering-Bush verkocht de oorlog in Irak en had uiteraard Saddam Hoessein. De term kwam van Emmanuel Goldstein, de mysterieuze partijschurk en contrarevolutionair in Nineteen Eighty-Four van George Orwell. Met andere woorden: Bad Guys hebben een menselijk gezicht nodig zodat het publiek zich kan bekommeren om een dreiging. En klimaatverandering heeft, in tegenstelling tot de oorlog tegen het terrorisme of andere echte oorlogen, van nature geen enkele slechterik, niets waar het publiek letterlijk mee te maken kan krijgen. En dit, zo betoogde Sunstein, is een van de belangrijkste barrières om het publiek zich echt, op een diepgeworteld en reëel niveau, te laten bezighouden met de dreigende klimaatchaos.
De krantenkoppen zouden, op zijn minst af en toe, moeten luiden: “Door de mens veroorzaakte klimaatverandering zorgt voor een nieuwe ramp met LA-branden, en niet alleen maar een stroom van “LA Fires Grip Nation.”
De realiteit is natuurlijk dat klimaatverandering schurken kent, met een ‘s’. De scheidslijn is niet netjes en duidelijk, maar in grote lijnen zijn het de managers op het gebied van fossiele brandstoffen, hun gekochte en betaalde politici en mediapropagandisten, en de private equity- en hedgefondsen die hen financieren. En er zijn ook gezichten van de slachtoffers: de klimaatvluchtelingen in het Mondiale Zuiden die nu al lijden onder massale ontheemding en waarvan het aantal naar verwachting in 2050 wel 1,2 miljard zal bedragen, degenen die te maken krijgen met toenemende plotselinge overstromingen, branden, orkanen en tsunami’s. . Een demografie die – ondanks wat serieuze centristen beweren – steeds meer Amerikanen omvat.
Dat klimaatverandering rechtstreeks tot frequentere en ernstiger bosbranden leidt, staat niet langer ter discussie. In een rapport van de Verenigde Naties uit 2022 werd geconcludeerd dat het risico op bosbranden over de hele wereld zal toenemen naarmate de klimaatverandering toeneemt. “De opwarming van de planeet verandert landschappen in tondeldozen, terwijl extremer weer betekent dat er sterkere, hetere en drogere winden zijn die de vlammen aanwakkeren”, aldus het rapport, opgesteld door vijftig onderzoekers uit zes continenten.
De berichtgeving in de media over deze sensationele gebeurtenissen verbindt bijna nooit de punten. Uit een overzicht van de Nightly News-verslaggeving vanaf de eerste volledige dag van de branden in LA bleek dat in de zestien minuten durende berichtgeving van ABC, NBC en CBS de nachtelijke nieuwsuitzendingen niet één keer melding maakten van klimaatverandering. In hun berichtgeving op woensdagochtend over de branden in LA gingen noch de podcast van de New York Times Daily, noch de New York Times Morning Newsletter helemaal in op de klimaatverandering. De Daily had een enkele wegwerpvermelding, maar sprak er niet echt over, en de nieuwsbrief negeerde deze gewoon. Je kunt tientallen en tientallen voorbeelden zien van lugubere berichtgeving over de bosbranden in LA – en andere extreme weersomstandigheden – in de Amerikaanse media, waarin klimaatverandering helemaal niet wordt genoemd of naar een wegwerplijn wordt verwezen.
Veel van deze verkooppunten hebben soms aparte artikelen over het verband tussen klimaatverandering en extreme weersomstandigheden. Maar ze worden doorgaans gedegradeerd tot ‘wetenschappelijke’ verhalen, los van de originele, veel impactvollere verslaggeving van de menselijke tragedie die zich voor onze ogen afspeelt.
Door klimaatverandering veroorzaakte extreme weerrampen in het buitenland worden doorgaans genegeerd of geheel gebagatelliseerd. Uit een overzicht van de twee weken durende berichtgeving van 15 tot 29 april – toen de hittegolf van 2022 in India en Pakistan het meest acuut en nieuwswaardig was, waarbij uiteindelijk bijna 100 mensen om het leven kwamen – bleek dat deze volledig werd genegeerd door de primetime nieuwsprogramma’s van CNN: The Lead with Jake Tapper, The Situation Room met Wolf Blitzer en Anderson Cooper 360°. De hittegolf werd ook volledig genegeerd door NBC News (Today, Nightly News with Lester Holt en Meet the Press), CBS News (Evening News, Sunday Morning News en CBS Mornings) en ABC News (Good Morning America, World News Vanavond en deze week met George Stephanopoulos). Ter vergelijking: een overzicht van dezelfde nieuwsprogramma’s uit de week van 30 mei tot en met 6 juni toonde bijna 2,5 uur aan berichtgeving over het jubileum van koningin Elizabeth II, een feestdag in Groot-Brittannië ter ere van de 70e verjaardag van haar kroning.
Voor alle duidelijkheid: veel van deze media hebben soms aparte artikelen over het verband tussen klimaatverandering en extreme weersomstandigheden. Maar ze worden doorgaans gedegradeerd tot ‘wetenschappelijke’ verhalen, los van de originele, veel impactvollere verslaggeving van de menselijke tragedie die zich voor onze ogen afspeelt. Ze lijken meer op liberale box-checking dan op een fundamenteel kenmerk van de manier waarop deze verhalen worden behandeld. Als er überhaupt over ernstige weersomstandigheden wordt gerapporteerd (meestal omdat ze in de VS plaatsvinden), worden ze geïndexeerd in het ‘Oh, Dearism’-genre van rapportage, waarbij politiek en menselijke besluitvorming volledig worden weggenomen, en alles wat men kan doen. Wat je kunt doen, is hulpeloos toekijken en zeggen: ‘Oh, lieve.’ Er is geen slechterik, geen slachtoffer, maar geen dader, helemaal geen politieke actoren of politiek, en – bovenal – geen expliciete of impliciete oproep tot actie. Gewoon menselijk lijden zonder tussenkomst dat enigszins verband kan houden met grillige weerpatronen, zonder dat de kijker of lezer er iets aan kan doen. Het is gewoon vaag triest en er wordt van iedereen verwacht dat hij een paar dollar aan GoFundMe doneert, zich vergaapt aan het lijden en over een paar weken doorgaat naar de volgende extreme weersgebeurtenis om de hoek. Niets maakt ooit deel uit van een patroon, van een bredere, door mensen aangestuurde context. De krantenkoppen zouden, op zijn minst af en toe, moeten luiden: “Door de mens veroorzaakte klimaatverandering zorgt voor een nieuwe ramp met LA-branden, en niet alleen maar een stroom van “LA Fires Grip Nation.”
Redactiekamers zijn nog steeds bezig met het netjes afbakenen van het menselijke verhaal en het ‘wetenschappelijke’ verhaal, terwijl deze één en hetzelfde zijn.
Als je de basisprincipes van de wetenschappelijke consensus over klimaatverandering accepteert, namelijk dat we min of meer een decennium hebben om de koers radicaal te veranderen, waarom zouden onze media dan niet duidelijker zijn over de oorzaken van het lijden, en welke krachten dat zouden hebben veroorzaakt? worden ingeperkt om dit praktisch te doen? In maart 2023 bracht het Intergouvernementeel Panel voor Klimaatverandering een ander vernietigend rapport uit, geschreven door 93 experts, waarin werd vastgesteld dat de gemiddelde temperatuur op aarde in de eerste helft waarschijnlijk met 1,5 graden Celsius (2,7 graden Fahrenheit) zal stijgen ten opzichte van het pre-industriële niveau. van de jaren 2030. Deze verschuiving zou een klimaatdrempel overschrijden, zo betogen zij, die ongekende overstromingen, hittegolven, megastormen en hongersnoden zal veroorzaken die heel goed de hele menselijke beschaving zouden kunnen bedreigen. De enige kans die we hebben om dit uiterst plausibele scenario te vermijden is dat de rijke landen hun broeikasgasemissies onmiddellijk terugdringen en dat ook meteen doen.
Redactiekamers zijn nog steeds bezig met het netjes afbakenen van het menselijke verhaal en het ‘wetenschappelijke’ verhaal, terwijl deze één en hetzelfde zijn. Zonder de wetenschappelijke verklaring van de Waarom– dat wil zeggen: de oorzaak van het menselijk lijden dat wordt getoond – journalistiek is slechts emotionele pornografie. We kunnen geen verslag doen van schietpartijen op scholen zonder de wetgevers, die grote sommen geld van wapenmakers verdedigen en in ontvangst nemen, centraal te stellen. We kunnen de massale sterfgevallen in Gaza niet belichten zonder de centrale rol van Israël en het Witte Huis bij het veroorzaken ervan centraal te stellen. En we kunnen geen verslag doen van extreme weersomstandigheden zonder de klimaatverandering centraal te stellen, en de fossiele bestuurders en hun media en politieke organen die deze aandrijven. Als je dat doet, haal je de politiek weg uit wat inherent politiek is, en laat je slechts een klein stukje zien van een veel groter en rijker verhaal. Als de Amerikaanse media hun kijkers niet toestaan een gezicht te tonen aan de schurk van het extreme weer – en in de nasleep van de woede van de media over de online populariteit van Luigi Magione, zal dit vrijwel zeker nooit gebeuren – kunnen ze hun kijkers op zijn minst toestaan een gezicht geven aan de slachtoffers. Op een nalatige, massale schaal slagen ze er nog steeds niet in dit te doen.
Verwant
Bron: therealnews.com
