Ted Fertik
Ik denk dat het nog niet duidelijk is wat de houding van de Republikeinse partij zal zijn ten opzichte van industrieel beleid en productie. Het is vrij duidelijk dat ze niet geloven dat het verminderen van koolstofemissies een beleidsdoel moet zijn. Dus dat aspect van wat een van de motivaties voor het industriële beleid aan de democratische zijde is geweest, is het niet tot Republikeinse denken en de Republikeinse strategie. Het lijkt erop dat steeds meer Republikeinen een expliciete interesse lijken te hebben in het versterken van de Amerikaanse productie.
Welke set beleidsregels ondersteunen ze uiteindelijk? Het hangt ervan af, denk ik, welke Republikein u vraagt. Het lijkt erop dat er een groeiende steun is voor het gebruik van tarieven als een strategisch hulpmiddel aan de Republikeinse kant, en er is natuurlijk de klassieke Republikeinse voorkeur voor deregulering en hun mening dat minder regulering de Amerikaanse zaken van allerlei zou ondersteunen, inclusief productie. Ze geloven dat milieuvoorschriften, het toestaan ​​van voorschriften, dergelijke dingen, een belemmering voor de productie zijn. Ik denk dat we in realtime getuige zijn van Republikeinen die proberen vast te stellen of ze de inflatiereductiewet op zijn plaats willen houden.
Wat u hebt gezien, zijn verschillende zeer prominente zakelijke lobby’s, waaronder bijvoorbeeld de National Association of Manufacturers, openlijk op het record dat de voorkeur geeft aan het behoud van die belastingkredieten. Hun overtuiging is dat deze belastingkredieten rechtstreeks ten goede komen aan Amerikaanse fabrikanten en de energiesector. Republikeinen worstelen met het feit dat Donald Trump in zijn campagne echt richt op elektrische voertuigen in het bijzonder, en beleid dat zowel de productie van elektrische voertuigen als de verkoop ervan heeft ondersteund.
Dit lijkt een punt van enige spanning te zijn, omdat het heel duidelijk is dat veel van de investeringen in elektrische voertuigen en batterijen en hun supply chains plaatsvinden in de Republikeinse districten, en in feite is het een echt gigantische oefening in het onshoring. Dit is een beleidsdoel dat in grote lijnen tenminste sommige Republikeinen zeggen dat ze ondersteunen.
Wat we zien in de context van de debatten, vooral in het Huis van Afgevaardigden, is dat Republikeinen een groot aantal belangrijke beleidsambities hebben op het moment dat ze willen vaststellen. Velen van hen zijn extreem duur vanuit het oogpunt van budget. Republikeinen zijn op zoek naar manieren die acceptabel zijn voor hun coalitie om sommige van die kosten te compenseren. Er zijn documenten geweest die zijn verspreid door belangrijke Huisrepublikeinen die de vorm aannemen van menu’s van zogenaamde betalingsfout of offsets voor de fiscale beleidsmaatregelen die Republikeinen willen ondernemen.
IRA -bepalingen, waaronder IRA -bepalingen die direct en indirect de Amerikaanse productie ondersteunen, behoren tot de dingen die op die menu’s staan, naast meer traditionele Republikeinse ambities, zoals het maken van behoorlijk ingrijpende bezuinigingen op de verzorgingsstaat via Medicaid of via het aanvullende voedingshulpprogramma. Dus dat is de context waarin we moeten nadenken over hoe ver de Republikeinen bereid zijn om mee te gaan met elementen van de Biden Agenda.
Bron: jacobin.com
