Trump’s keuze voor tegenrorisme riep op om BLM -leiders te arresteren als terroristen – moeder Jones

Joe Kent, Een voormalige Green Beret die de keuze van Donald Trump is om het National Counterterrorism Center te leiden, voltooide 11 gevechtsimplementaties tijdens de War on Terror. De gevecht liet littekens achter. In 2019 heeft een ISIS zelfmoordterrorist zijn vrouw, een marine -cryptoloog en taalkundige, in Syrië vermoord. Tegen de tijd dat hij thuiskwam, was zijn wereldbeeld verschoven: Kent begon te geloven, zoals ik schreef in een profiel uit 2022, dat zijn vroege tours in Irak hem een ​​’speciaal geschenk van duidelijkheid’ gaven. Hij begreep hoe snel een samenleving ongedaan kon worden gemaakt.

Hierna ging Kent van apolitiek naar actief. De Black Lives Matter en Antifa -protesten in Portland in de zomer van 2020 veroorzaakten de angsten voor hem die de Verenigde Staten op dezelfde manier zouden kunnen imploderen. Alles, voelde hij, was afbrokkelend. Hij en zijn twee jonge jongens verlieten de stad snel voor het platteland van Washington.

“We moeten Antifa en BLM behandelen zoals terroristische organisaties. We moeten de tools van de federale overheid, de FBI, de Amerikaanse marshals gebruiken – na hen zoals georganiseerde criminelen en terroristen, ‘zei Kent in een gesprek van 2021 met de podcaster Tim Pool over de leiders van de groep. “Dus, wanneer we deze jongens beginnen te arresteren en ze in rekening brengen met federale terroristische aanklachten, zal dat veel van de stimulans wegnemen om uit te gaan en op te richten.”

Dat hoort bij wat Kent de leiding maakt over het National Counterterrorism Center zo verontrustend. Hij is een getrainde tegenopstand die nu veel meer is afgestemd op bedreigingen van binnenuit dan die uit het buitenland.

Het idee dat Amerika snel zou kunnen instorten, maar voor de waakzaamheid van mensen zoals hij zou kunnen dienen om een ​​aantal machtsmisbruik te rechtvaardigen. Het was de oorsprong van het politieke ontwaken dat ertoe leidde dat hij twee mislukte runs lanceerde voor het Congres in 2022 en 2024 gedefinieerd door zijn beurt naar hard-recht politiek.

Indien bevestigd door de Senaat, zal Kent een belangrijke speler zijn in het inlichtingenapparaat dat heeft geholpen de Verenigde Staten in de oorlogen te duwen die hij heeft helpen voeren. Het terrorismebestrijdingscentrum dat hij zal leiden, is zelf een reactie op de 9/11 aanvallen die zoveel van zijn leven hebben gevormd. Als leider zou Kent nauw samenwerken met de FBI en het ministerie van Binnenlandse Veiligheid om informatie te delen met nationale en lokale wetshandhaving over potentiële terroristische bedreigingen. Hij is op schema om te rapporteren aan voormalig Rep. Tulsi Gabbard, een andere veteraan uit Irak-War, die Trump heeft gekozen voor directeur van National Intelligence.

Volgens de wet wordt het National Counterterrorism Center niet verondersteld om “intelligentie die uitsluitend voor binnenlands terrorisme te maken heeft om te gaan”. Maar die bepaling kan minder zinvol zijn in een administratie die zo duidelijk bereid is om democratische normen en congresintentie te schenden.

In ongebruikelijke mate voor een unapologically Maga -figuur, wat zelfs een liberaal van Kent zou kunnen maken, hangt af van welk deel van een interview ze horen. Wanneer hij het over Irak en Afghanistan heeft, kan hij worden aangezien voor senator Bernie Sanders (D-Vt.). Niet alleen waren die oorlogen nutteloos in zijn vertellen, het waren corrupte samenzweringen waarin voormalig vice -president Dick Cheney en zijn trawanten in Halliburton zich verrijkten met het bloed van een vrijwilligersleger. (Hij omkadert het verlies van de Amerikaanse productiebasis door een vergelijkbare anti-elite lens.)

Waar Kent een liberale of centristische luisteraar zou verliezen, is wanneer hij beschrijft dat hij naar huis terugkeert naar zijn geboortestad Portland, Oregon, na de dood van zijn vrouw in 2019. Kent maakte duidelijk in dezelfde interviews waar hij collega -burgers naar toe was gekomen als kin De opstandelingen die hij ooit in het buitenland had gevochten. “We dachten dat onze oorlog gewoon in het buitenland zou zijn en dat we allemaal thuis zouden komen en eindelijk een beetje ontspannen,” zei hij. “Maar dat is gewoon niet het geval.” Zoals ik in 2022 schreef:

Kent is de kandidaat van onze niet-helemaal voor altijd oorlog die zich terugbuigt op zichzelf. Zijn campagne reageerde niet op interviewverzoeken, maar hij heeft zijn wereldbeeld in urenlange interviews met collega-veteranen en rechtse podcasters vastgesteld. De gesprekken maken duidelijk dat zijn vijanden de generaals zijn die hij de schuld geeft van de dood van familie en vrienden, de elites die ‘hybride oorlogvoering’ voeren tegen Amerikanen uit de middenklasse, en groepen als Antifa en Black Lives Matter die werken als ‘georganiseerde criminaliteitssyndicaten’ en “Terroristische organisaties.” Hij positioneert zichzelf als een nieuwe rechterklassenstrijder. Maar in tegenstelling tot zoveel van de leiders van het nieuwe recht, die Rich en Ivy League scheef, is Kent nu geen reactionaire campus in de wereld. Hij is een soldaat geradicaliseerd door zinloze oorlogen.