Moeder Jones Illustratie; Adrien Vautier/Zuma, Ahmadi/Xinhua/Zuma, Oliver Weiken/Zuma
In Afghanistan, Waar miljoenen uitgehongerd zijn, beheert de in Frankrijk gebaseerde NGO-actie tegen honger klinieken die ernstig ondervoede kinderen behandelen met geïndividualiseerde voedingsplannen en voedingsbuizen. Voor nu.
Dankzij de uitvoerend bevel van president Donald Trump op 20 januari die de Amerikaanse buitenlandse ontwikkelingsassistentie pauzeert, evenals de daaropvolgende annulering van de administratie van toegekende contracten, moest actie tegen honger de reeds geplande uitbreiding van behandelingsbedden in Kabul annuleren en niet meer accepteren van nieuwe patiënten. Kinderen die al worden behandeld, blijven zorg krijgen, maar de organisatie vreest dat het niet in staat is om een follow -upbehandeling te bieden als de huidige patiënten terugvallen of zijn werk in stand houden om andere kinderen in nood te dienen.
“We doen nu ons best om met andere donoren te bespreken, om belangenbehartiging te doen, te proberen die faciliteiten te ondersteunen”, zegt Cobi Rietveld, de landdirecteur voor actie tegen honger in Afghanistan.
Dit is slechts een van de bijna 10, O00 Global Development Contracts die de Trump -administratie de afgelopen twee weken abrupt heeft geannuleerd. NGO’s en intergouvernementele organisaties vertellen het Moeder Jones Dat andere getroffen programma’s een onder meer een voedingscoaching en voedsel aan kinderen die kinderen in Haiti leveren en lacteren; een die voedsel, onderdak en schoon water levert aan tienduizenden mensen in Colombia; en een die de gezondheidszorg en bescherming van moeders beheert tegen geweld tegen vrouwen in Jemen.
“Deze kinderen zijn eigenlijk erg ziek. We zullen bijvoorbeeld een kind hebben, misschien een jaar oud die het gewicht van een pasgeborene zal hebben. Ze zijn nog niet in staat om te kruipen, nog niet in staat om te zitten. ‘
Het ministerie van Buitenlandse Zaken was verondersteld om vrijstellingen af te geven aan programma’s die als levensreddend worden geacht om hun werk voort te zetten, maar die van de Trump Lukraak implementatie van de financiering bevries en de willekeurige selectie van programma’s om te annuleren hebben programma -werknemers in ondoorgrondelijke situaties achtergelaten: NGO’s zijn miljoenen verschuldigd voor werk dat ze al hebben voltooid, waardoor sommige gedwongen worden om tientallen werknemers te ontslaan. In de afgelopen weken hebben hulpgroepen ter plaatse ook mensen moeten afwijzen die mobiliteitsapparatuur, gelduitkeringen en voedsel hebben beloofd.
In Bangladesh bijvoorbeeld, had een 56-jarige vluchteling zijn oude krukken vervangen. Toen hij opdook in het behandelcentrum, ondersteund door de mensheid en inclusie, een NGO die zich inzet voor het helpen van mensen met een handicap en andere kwetsbare bevolking in conflictzones, kon er niets voor hem worden gedaan. “Ik weet niet hoe ik in het kamp kan bewegen zonder mijn krukken – om te eten, om water te krijgen,” vertelde Shobbir Ahmed een hulpverlener.
Humanity & Inclusion zegt dat de Amerikaanse regering momenteel $ 19 miljoen verschuldigd is voor diensten die het in 2024 heeft voltooid. De organisatie heeft een beperkte afstand ontvangen voor haar levensreddende werk in Bangladesh, maar het is onduidelijk welke activiteiten zullen worden behandeld. “We hebben de activiteiten daar opnieuw gestart met de verklaring van afstand die we hebben ontvangen, maar het is nog steeds een risico voor ons”, zegt uitvoerend directeur Hannah Guedenet. “We hebben geen bevestiging ontvangen over welke activiteiten ze voor ons zullen betalen.”
Terwijl het Hooggerechtshof vorige week oordeelde dat de Amerikaanse regering haar schulden moet betalen aan aannemers voor het wereldwijde hulpwerk dat ze al hebben voltooid, is geen dergelijke uitspraak gedaan voor de toekenning en nu geannuleerde en nu geannuleerde samenwerkingscontracten.
In tegenstelling tot de verklaarde missie van de administratie om de efficiëntie te vergroten en afval van de overheid te verminderen, kan de impulsieve terugtrekking van buitenlandse hulp onherstelbaar – of veel duurder – op de weg veroorzaken. Bovendien zal er geen manier zijn om de voortgang te blijven meten die al is voltooid met Amerikaanse belastingdollars. Maar het belangrijkste is dat voorstanders zeggen dat het beëindigen van sommige van deze programma’s misschien ernstige gevolgen kan hebben voor de noodzakelijke populaties.
“Deze kinderen zijn eigenlijk erg ziek. We zullen bijvoorbeeld een kind hebben, misschien een jaar oud die het gewicht van een pasgeborene zal hebben. Ze zijn nog niet in staat om te kruipen, nog niet in staat om te zitten en zijn ernstig ondervoed, ”zegt Rietveld over het Afghanistan -programma. “Als we ze niet kunnen behandelen, hebben ze een zeer hoog risico om te sterven.”
Wereldwijd hulpwerk kan wederzijds voordelig zijn. Naast het helpen van mensen in onderontwikkelde landen, kan de hulp de relaties met bondgenoten versterken en geopolitieke tegenstanders afweren. Zonder zo veel Amerikaanse steun, kunnen China en Rusland openingen zien om deze landen te helpen in ruil voor politiek kapitaal en invloed.
“Dit waren echte investeringen van Amerikaanse dollars die we serieus namen en efficiënt en transparant zijn beheerd”, zegt Guedenet. “We investeerden geld om onze buren in andere landen te ondersteunen voor het welzijn van iedereen. En ik wou gewoon dat mensen dat konden begrijpen. ‘
In het geval dat rechtbanken worden opgegeven om projecten op te geven om te hervatten, of de programma’s kunnen nieuwe financieringsbronnen vinden, zal het opnieuw opstarten van hulpwerkzaamheden duur zijn. NGO’s moeten nieuw personeel inhuren, hun diensten opnieuw markeren en vers voedsel, medicijnen en gezondheidsbenodigdheden terugkopen. Ondertussen zullen programma’s en organisaties niet in staat zijn om de voortgang te bepalen die hun programma’s hebben geboekt voordat ze werden geschorst.
Dit omvat één voedingsprogramma -actie tegen Hungry is actief in Haïti, waar 5,4 miljoen mensen worstelen om elke dag te eten.
“We begonnen jaar vier van een vijfjarig project … Nu we alles in het midden stoppen, zullen we de impact van het project dat we hebben gedaan niet kunnen meten”, zegt Martine Villeneuve, actie tegen Hunger’s Country Director voor Haiti. “Het is alsof je iets op een bord tekent en dan wist je het voordat je tijd hebt om er een foto van te maken.”
En het ontwikkelingswerk in de nabije toekomst opnieuw start, is het beste scenario. Geen realistische.
“De kansen,” zegt Villeneuve, “zijn erg laag om iemand te vinden om dat niveau van betrokkenheid te kunnen ondersteunen.”
Bron: www.motherjones.com
