Whyalla, vier uur rijden ten noorden van Adelaide, is een arbeidersstad die wordt gedomineerd door staal. De 60-jarige Steelworks beveelt de skyline en ondersteunt de lokale economie. Iets minder dan de helft van het personeelsbestand van Whyalla is afhankelijk van de staalfabriek en de fabriek produceert driekwart van Australisch structureel staal.
Toch zit de industrie in de problemen. Vorige week werd de operatie voor de tweede keer in minder dan een decennium onder administratie geplaatst. De GFG -alliantie van de Britse miljardair Sanjeev Gupta, de huidige eigenaar, is ten minste $ 300 miljoen verschuldigd aan schuldeisers, waaronder lokale aannemers en de Zuid -Australische regering.
De crisis in Whyalla onthult catastrofale mislukkingen van de markt en van de omhelzing van opeenvolgende regeringen van partnerschappen met de particuliere sector.
In 2017 kocht GFG de Steelworks van de toenmalige eigenaar, Arrium. Te veel fanfare marcheerde Gupta naast politici en vakbondsleiders om de overdracht te markeren. Hij beloofde meer dan $ 1 miljard om de fabriek uit te breiden, de operaties in het koolstof te bestrijken en verouderende infrastructuur te repareren. Gupta werd door de bedrijfspers als de “Redder van Steel” doorgevoerd. Adelaide’s Adverteerder Voorspelde “de meest opwindende tijd in de geschiedenis van Whyalla”.
Gupta gaf de fabriek terug tot winstgevendheid, maar geen van de hard nodig investeringen uiteengezet. Net als arium was GFG niet voorbereid op de inkomsten om de fabriek te upgraden. Vorig jaar, ondanks waarschuwingen door vakbondsleden, was de hoogoven die verantwoordelijk was voor smelten beschadigd tijdens een mislukte reparatieoperatie. Toen de operaties vele maanden werden gedwongen, reageerde GFG door 56 banen te bijlgen en lonen met 30 procent te verslaan.
Toen de loonpakketten van werknemers krimpen en aannemers onbetaald bleven, weigerde Gupta zich te onderwerpen aan een dergelijke fiscale beperking. In plaats daarvan kondigde hij plannen aan om zijn $ 35 miljoen Harbourside Mansion in Potts Point van Sydney te renoveren, inclusief het installeren van een cinema en whisky -proeflokaal.
Veel van de staalfabriek die het schulden van Gupta bestaat uit Gupta zijn inactief, failliet of te koop. GFG heeft in 2021 een dramatisch herstructureringsprogramma gevolgd na de ineenstorting van zijn primaire financier, Greensill Capital.
De Europese industriële vakbondsfederatie waarschuwt dat duizenden staalbanen in Tsjechië, Polen, Hongarije en elders verloren zijn gegaan in fabrieken die eigendom zijn van GFG. Werknemers in Whyalla en in het buitenland worden gevraagd om te betalen voor een crisis van het maken van hun bazen.
Om banen te garanderen en de levensvatbaarheid van de productie op de lange termijn te waarborgen, moeten de staalfabriek onmiddellijk in openbare handen worden geplaatst en moeten worden uitgevoerd om werknemers te helpen. Ondanks dat hij $ 2,4 miljard beloofde om een particuliere koper te verleiden, heeft Labour nationalisatie uitgesloten. Een dergelijke manier van handelen zou betekenen dat we breken met bedrijfsbelangen en de publiek-private partnerschappen die zo verwoestend zijn geweest voor de werknemers van Whyalla.
Whyalla, de grootste van drie steden in de ooit krachtige “ijzeren driehoek” van Zuid-Australië, is in de lange termijn af. Een voormalig industrieel centrum voor stalen en scheepsbouw, vandaag wordt de regio belast door een hoge werkloosheid en economisch nadeel.
In 2016 was de overheidssteun om de Steelworks open te houden, afhankelijk van het verlagen van de lonen. Een loonverlaging van 10 procent werd geaccepteerd door vakbondsfunctionarissen, die meer dan klaar zijn geweest om mee te gaan met het verslaan van lonen en voorwaarden zonder garantie voor het behouden van banen in ruil daarvoor.
Het is een bekend verhaal. In 2018 werpt Port Pirie’s Nyrstar Lead Smelter meer dan 100 banen af ondanks een garantie van $ 291 miljoen overheid. WAGE bevriest ook niet en miljarden dollars aan openbare subsidies verhindert de auto -industrie die zich uit Australië terugtrekt.
Hoewel de laatste belofte van de overheid van financiering is begroet met begrijpelijke opluchting, hebben veel locals gelijk om cynisch te blijven over hun toekomst. Met meer openbaar geld dat naar particuliere investeerders wordt gegooid voorafgaand aan een mogelijke verkoop van de staalwerken, blijft de belofte van goedbetaalde, langetermijnbanen ongrijpbaar.
Bron: redflag.org.au
