Blue Bottle Coffee Workers vechten Nestle voor een eerste contract – met internationale ondersteuning

Nadat werknemers in 2024 in Massachusetts in Massachusetts in Massachusetts waren gekoppeld aan de zes nestle-fles in Massachusetts, hebben ze midden in een worsteling gehad om een ​​eerste contract voor hun leden te beveiligen. Hun aardverschuivingsoverwinning tegen de multinationale onderneming is een bron van optimisme geweest voor de koffie -industrie, en de vakbond heeft brede steun genoten van hun klanten, andere vakbonden in Massachusetts en zelfs werknemers langs de internationale supply chain. Nu, maanden na het onderhandelen, worden frustraties aangebracht, omdat het bedrijf vastbesloten lijkt om dingen zo lang mogelijk naar buiten te slepen.

De busters van de Unie binnenhalen

Net als bij eerdere vakbondscampagnes bij Nestle-eigendom, bracht de Corporation Ogletree Deakins binnen om de vakbondscampagne en onderhandelingen bij Blue Bottle af te handelen. Volgens de waakhondorganisatie Laborlab is Ogletree Deakins het “op een na grootste advocatenkantoor van de natie”, gespecialiseerd in het vermijden van vakbonden “. In de afgelopen 40 jaar heeft Ogletree een leidende rol gespeeld bij het houden van veel multinationale ondernemingen die in de Amerikaanse vakbondvrij actief zijn-een van de minstens vier grote advocatenkantoren voor het vermijden van vakbonden die hun vakbondsbakken de afgelopen jaren in een internationale arena hebben gebracht.

Werknemers bij Blue Bottle begrijpen de inzet terwijl ze blijven aandringen op hun eisen aan de onderhandelingstafel en zijn gefrustreerd door de pogingen van het bedrijf om onderhandelingen te slepen. ‘[It’s] Zeker frustrerend, ‘zei Alex Pine, vice -president van Blue Bottle Independent Union (BBIU). “Ik denk dat hun hele onderhandelingsstrategie, en zeker Ogletree Deakins, is om onderhandelingen uit te stellen om het lidmaatschap te demoraliseren.”

Ondanks deze frustraties gaat het onderhandelen door. In de laatste onderhandelingssessie, gehouden op 21 februari, heeft de Unie voorlopige overeenkomsten gesloten voor een aantal van hun niet -economische voorstellen, maar heeft hij geen beweging gezien over belangrijke economische kwesties, waaronder lonen en feestdagen. De vakbond wordt geconfronteerd met een zware strijd om neutrale ontmoetingsplaatsen te blijven beveiligen – waarvan er maar weinigen zijn. Ze hebben elkaar kunnen ontmoeten op locaties van het stadhuis, die gratis te gebruiken zijn, maar het plannen van moeilijkheden in het stadhuis van Cambridge heeft de onderhandelingen nog verder vertraagd. Het bedrijf heeft herhaaldelijk aangedrongen op elkaar in conferentiehallen, maar de vakbond kan de bijbehorende kosten niet betalen voor het huren van die ruimtes. Andere alternatieven voor onderhandeling, waaronder zoom, zijn ronduit afgewezen door het bedrijf. “Het bedrijf kon het zich zeker veroorloven om de kosten van een onderhandelingsruimte te dekken, ze willen dat gewoon niet,” zei Pine in een e -mail. “Ze begrijpen dat hoe meer tijd we moeten besteden aan het zoeken naar een locatie om te voldoen, minder tijd betekent om te organiseren.”

De eisen van de vakbond vormen een uitgebreid pakket dat de omstandigheden die hun barista’s en andere personeelarbeid onder zijn, enorm zouden verbeteren. De belangrijkste van die eisen zijn lonen die vergelijkbaar zijn met de kosten van levensonderhoud in Massachusetts, democratische controle op de werkplek en bescherming tegen intimidatie. Daartoe hebben ze om $ 30 per uur gevraagd voor hun barista’s, die de minimale drempel zouden halen voor de hoge kosten van levensonderhoud in de omgeving van Boston, evenals eerlijkere planning, betere PTO- en vakantieschema’s, een uitgebreider gezondheidszorgplan en de mogelijkheid om zieke tijd voor hun werknemers te bouwen.

Misschien nog belangrijker, ze hebben gevraagd om een ​​”rechtvaardige oorzaak” -clausule in hun contract, die het management zou beperken om uit te geven wat de vakbond beweert wraak te nemen. Sinds de vakbond vorig jaar hun campagne openbaar heeft gemaakt, zijn meerdere werknemers beëindigd zonder een beroep te doen – iets dat de vakbond ijverig werkt om te repareren. Bovendien beweert de vakbond dat het bedrijf een vijandige werkomgeving voor zijn werknemers blijft creëren.

In januari organiseerde de vakbond een staking uit protest tegen de sluiting van hun Prudential Center -locatie zonder uren of een tipverschil te garanderen voor werknemers die naar andere locaties moesten worden overgedragen. In een verklaring van 25 januari merkte BBIU op dat ze 16 oneerlijke klachten van arbeidspraktijken tegen het bedrijf hadden ingediend en zeggen dat Blue Bottle ‘zich bezighoudt met busting van de vakbond door leden op te schrijven voor kleine overtredingen, uren aan vocale supporters snijden, eenzijdig veranderende winkels zonder onderhandeling met de vakbond en meer. In een andere onveranderde fout van het management ontsloeg de Blue Bottle -organisator Remy Roskin in september zonder eerdere discipline. Zelfs met het bedrijf dat instemt om te onderhandelen over de beëindiging van Roskin, zeggen werknemers dat Blue Bottle de relatie tussen management en werknemers onnodig heeft gespannen. “

De megacorp opnemen

Net als bij vakbondscampagnes bij Starbucks, Amazon en andere multinationale ondernemingen, hebben de werknemers van BBIU geen illusies over de monumentale taak die voor hen ligt. Een megacorporatie als Nestle, die in 2024 winst van meer dan $ 10 miljard boekte en de voortdurende groei van de koffieportfolio voor de nabije toekomst zou worden geprojecteerd, lijkt als Goliath te torenen over de organiserende inspanningen van zijn coffeeshops in Massachusetts. Tegen deze verwachtingen in blijft BBIU zich inzetten om te vechten voor betere omstandigheden in hun werkplekken, ongeacht hoe incrementeel het lijkt.

“Het voelt echt goed. Ik zal het mensen vertellen [at school] Zoals: ‘Oh, ik ben in een vakbond [organizing] Tegen een bedrijf dat eigendom is van Nestle, ‘en ze zijn meteen als’ Hell Yeah ‘. Het feit dat we al, in een heel reële zin, zo veel hebben gewonnen, alsof we deze Landlider Union -overwinning hadden, ‘zei Abby Sato, Barista en BBIU -organisator. “Hoewel het aan tafel niet voelt alsof deze enorme overwinningen in de grotere schema’s van dingen, tippen we een beetje van de schaal, dus het voelt echt goed, en het voelt alsof wanneer we samenkomen, we echte verandering kunnen aanbrengen,” voegden ze eraan toe.

Dit gevoel van overwinning heeft bijgedragen aan de leden van de onderhandelingscomité, zelfs als het bedrijf dingen weggaat. “Dit is het ding dat me een beetje enthousiast maakt als ik denk aan waar we het tegen hebben, zijn alle mogelijkheden die bestaan,” zei Pine. Sinds de vakbond hun verkiezing heeft gewonnen, hebben leden van BBIU contact gehad met leden van SinalTrainal in Colombia, de Unie die koffiewerkers verder vertegenwoordigt door de supply chain. Werknemers in Colombia hebben een bijna jaarlang arbeidsconflict gehad met Nestle over massale ontslagen-inclusief zieke werknemers. Vorige maand waren onderhandelingen bedoeld om te beginnen, maar zijn sindsdien geschorst.

Voor dennen hebben de reguliere boodschappen van internationale solidariteit van hun Union -broers en zussen langs de supply chain een boeiende effect gehad. “Hoewel de voorwaarden van onze werkplekken heel anders zijn, betekent dit veel voor mij dat we in staat zijn om berichten van ondersteuning naar elkaar te sturen, te praten over kwesties die we met het bedrijf hebben en dat soort gedeeld gevoel van internationale solidariteit hebben,” zei Pine. Die solidariteit heeft hoop aan dennen gegeven dat zij en hun collega’s zich kunnen aansluiten bij een wereldwijde beweging om Nestle te organiseren. “Ik denk dat er een heel reële kans is dat we kunnen beginnen met het organiseren van de supply chain.”

Voor nu werken leden eraan om het moreel omhoog te houden, omdat onderhandelingen zich uitstrekken tot nog een maand. De vakbond heeft hard gewerkt om een ​​sterke vakbondscultuur op te bouwen binnen hun onderhandelingseenheid door sociale evenementen en andere bijeenkomsten te blijven houden. Pine gelooft dat de Unie bij afwezigheid van echt betekenisvolle sociale instellingen of derde ruimtes een bron van gemeenschap en gedeelde macht is voor hun lidmaatschap en supporters. “Zelfs volledig nieuwe leden die niet echt begrijpen wat een vakbond er al positieve gevoelens over heeft, omdat ze begrijpen dat dit een bron of een ruimte kan zijn met een andere manier van leven,” zei Pine. “Dit is iets collectief gefocust dat mensen een gevoel van autonomie in hun leven geeft.”

Verwant