De Canadese reactie op de handelsoorlog van de Amerikaanse president Donald Trump is een case study van hoe nationalisme kritiek kan afbuigen van de lokale heersende klassen en papier over enkele van de klassenspanningen van de samenleving. Het algemene resultaat is een meer rechtse omgeving waarin ontevredenheid over de kosten van levensonderhoud is ingestort in steun voor het Canadese nationalisme.
Het eerste plan van het Amerika van Trump is om internationale economische en politieke betrekkingen opnieuw te beheren om de VS ten goede te komen. In de Canadese context gebruikt Trump de afhankelijkheid van het land van de Amerikaanse economie om politieke en economische concessies te extraheren.
De tit-voor-tat tariefoorlog begon eind januari met de aankondiging van 25 procent tarieven op Canada en Mexico. Trump’s misleidende rechtvaardiging voor de tarieven, neergelegd in een persbericht van het Witte Huis, was om te krapen bij migratie zonder papieren en smokkel met fentanyl. In reactie daarop versterkte premier Justin Trudeau grensbeveiliging en gebruikte de situatie om woede af te buigen over de kosten van levensonderhoud weg van de overheid.
De bewegingen van Trump hebben een golf van nationalistisch sentiment veroorzaakt.
Vroeger verachte politici worden nu geprezen als nationale helden. Vlak voordat Trump aantrad, had Trudeau, een belangrijke voorstander van bezuinigingen, een goedkeuring van slechts 20 procent, volgens een Voogd Poll – Down van een hoogtepunt van 65 procent. Pierre Poilievre, leider van de re-rechtse extreem-rechtse conservatieve partij van Canada, die vaak ‘Trump Lite’ werd genoemd, leidde in dezelfde peiling met 45 procent steun.
Nu zijn hun fortuin omgekeerd-de conservatieven volgen in de peilingen nadat ze eerder als shoo-ins zijn beschouwd om de volgende verkiezingen te winnen. En volgens een nieuwe enquête, gepubliceerd door Nanos in maart, “omgaan met Amerikaanse president Trump” is de belangrijkste kwestie voor Canadese kiezers, voorafgaand aan de economie. Dat is ook een verschuiving – vriendelijk, de kosten van levensonderhoud waren vooraan en in het midden als de belangrijkste kwestie.
Hoewel Trudeau kort aftrad van het leiderschap van de liberale partij in het Trump -presidentschap, is zijn publieke perceptie ook omgedraaid vanwege zijn vocale oppositie tegen de tarieven. Zijn opvolger, Mark Carney, een voormalige investeringsbankier, profiteert van de verschuiving in fortuinen en heeft een snelle verkiezing genoemd.
Vroeger hebben piloreerde bedrijven een vergelijkbare openbare revalidatie ontvangen. De campagne ‘Canadese in plaats daarvan’ bijvoorbeeld, werd gelanceerd en ondersteund door de megaklaws van de supermarkt, die tot voor kort het meest bekend stond om een boete van $ 50 miljoen te betalen voor het vaststellen van prijs. De campagne Buy Canada is lucratief gebleken: in de eerste week van februari vertelde CEO per bank analisten dat er een verhoging van 10 procent in de verkoop van Canadese producten was geweest.
Dit heeft natuurlijk niets gedaan om de crisis van de kosten van levensonderhoud op te lossen. Maar het gaf de bazen de kans om de vakbonden in een gezamenlijke campagne te trekken om de belangen van Canadese kapitalisten te beschermen.
Een persbericht van de Business Council van Canada heeft de nieuw gevormde Canada-US Trade Council aangekondigd, die ‘industrie, vakbonden en experts samenbrengt’ om ‘te beveiligen [a] Concurrerende zakelijke omgeving voor onze toekomst ”.
Zelfs de zogenaamd sociaal -democratische nieuwe Democratische Partij kon niet buiten de nationalistische festiviteiten zitten. Partijleider Jagmeet Singh heeft een plan aangekondigd om de productie van F-35 straaljagers en nieuwe investeringen in “Arctic Soevereiny and Defense” opnieuw te veroveren.
Veertien CEO’s die de grootste olie-, gas- en pijplijnbedrijven van Canada vertegenwoordigen, hebben de overheid een verzoekschrift ingediend om bepaalde milieubescherming te schrappen. Ze noemen de dringende behoefte om de energiesector uit te breiden om de Canadese nationale soevereiniteit te beschermen.
In de wereldwijde omgeving van toegenomen economische en nationale concurrentie, spint nationalisme een verhaal dat werknemers en bedrijven gemeenschappelijke belangen delen.
Het is een zwendel om mensen af te leiden van binnenlandse ongelijkheid en uitbuiting, en zal niets doen om de levensonderhoud te verlichten. Consumentenprijzen, al onder belangrijke inflatoire druk, zullen blijven stijgen voor mensen in de arbeidersklasse, en de nieuwe intens competitieve omgeving zal meer druk uitoefenen op de Canadese heersende klasse om te hameren door bezuinigingen, militaire uitgaven op te voeren en bestaande milieu- en werkplekvoorschriften te vernietigen.
De handelsoorlog gaat niet over het verdedigen van de normen van mensen in de arbeidersklasse in elk land; Het gaat erom welke nationale groep bazen bovenaan komen. Socialisten moeten solidariteit over de grenzen opbouwen en zich verzetten tegen alle pogingen om de kosten van de handelsoorlog aan werknemers op te leggen.
Bron: redflag.org.au
