Freedom House, de $ 94 miljoen, nominaal onafhankelijke “mensenrechten” NGO, is verdacht stil geweest naarmate de Trump -regering verdwijnt, gevangenissen en deporteert activisten die zich verzetten tegen de VS en Israëls aanval op Gaza.
De arrestatie en detentie van Mahmoud Khalil op 8 maart schopte een aangrijpende golf van vrije meningsuiting van de vrije meningsuiting gericht op degenen die protesteerden tegen de genocide van Israël in Gaza. Meer dan 300 spraakmakende arrestaties en deportatiebedreigingen volgden Khalil, waaronder die van Tufts-afgestudeerde student Rümeysa Öztürk, die 41 dagen in een gevangenis rotten voor het eenvoudig schrijven van een op-ed kritisch over Israël in een studentenkrant. Ze wordt vastgehouden in Gulag-achtige omstandigheden in een Louisiana-gevangenis, ver van haar familie, ondanks het feit dat het eigen interne rapport van het ministerie van Buitenlandse Zaken heeft vastgesteld dat ze geen wet heeft overtreden. Sinds 8 maart heeft Freedom House tientallen rapporten, essays, blogberichten, artikelen, mediacitaten en berichten op sociale media gepubliceerd. Maar vreemd genoeg voor een vermeende mensenrechtengroep, heeft niemand het ongekende optreden van het Witte Huis tegen de vrije meningsuiting genoemd.
De eigen website van Freedom House maakt duidelijk dat het verdedigen van ‘vrijheid van meningsuiting’ centraal staat in zijn missie. “Vrije meningsuiting en expressie is de levensader van democratie, die open debat, de juiste overweging van verschillende interesses en perspectieven vergemakkelijkt,” ze zijn romantisch uit de was. Dat maakt het des te vreemder dat ze niets hebben gezegd over deze leerboekencases van het criminaliseren van vrijheid van meningsuiting.
TRNN nam verschillende keren contact op met Freedom House voor commentaar op hun stilte, of om uit te leggen waarom ze geen verklaring van solidariteit hebben uitgegeven met een van degenen die verdwenen voor Gaza -activisme, maar de organisatie heeft onze e -mails niet teruggestuurd. Freedom House ontvangt meer dan 80% van zijn budget van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken en is, door zijn eigen toelating, hard getroffen door de bezuinigingen van Trump tot buitenlandse hulp. In hun verklaring die om particuliere donoren te vragen om de leegte te vullen die door de Trump -bezuinigingen is achtergelaten, liet ze op een of andere reden doorschemeren waarom ze zwijgen over het autoritaire optreden van Trump – het lijkt erop dat alleen “Amerika’s tegenstanders” autoritair kunnen zijn, niet de VS of de bondgenoten. “Freedom House is ernstig getroffen door de verstoring van Amerikaanse buitenlandse hulp,” schreven ze, “en de beëindiging van kritieke programma’s die het Congres heeft gefinancierd om de autoritaire tegenstanders van Amerika tegen te gaan en de wereldwijde strijd voor democratie te ondersteunen.”
Het lijkt erop dat alleen “Amerika’s tegenstanders” autoritair kunnen zijn, niet de VS of zijn bondgenoten.
Dus wat gebeurt er als de VS de autoritaire in kwestie is? Het lijkt erop dat de reactie is om gewoon te handelen alsof de draconische onderdrukking van spraak niet bestaat. Trump’s optreden tegen Gaza -activisten is natuurlijk niet de eerste keer dat de VS autoritair is geweest. De VS hebben al lang ‘s werelds grootste gevangenispopulatie met een brede marge, lang had een diep racistisch en ongelijk rechtssysteem, lang bezochte autoritair geweld en economische tegenspoed op andere landen – inclusief de onderliggende genocide in Gaza in kwestie.
Maar Trump’s deportatie en het opsluiten van mensen voor – door de eigen erkenning van het Witte Huis – is een politieke spraak een zinvolle escalatie die duidelijk in conflict is met het reeds beperkte, negatieve rechtenkader van Freedom House van ‘vrijheid’. Veel andere organisaties van de vrijheid van meningsuiting zoals de American Civil Liberties Union en het Centre for Constitutionele Rights hebben Khalil en anderen agressief verdedigd door rechtszaken aan te dienen, verklaringen af te geven en duidelijk te maken waar ze aan toe zijn. Waarom heeft een organisatie met tientallen miljoenen dollars zoals Freedom House niet hetzelfde gedaan?
Het antwoord is duidelijk: Freedom House is geen onafhankelijke organisatie. Ze zijn en zijn altijd een soft power -orgel geweest van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken dat de dunne patina van onafhankelijkheid gebruikt om de mensenrechtenschendingen van ‘buitenlandse tegenstanders’ te bemoeien en te betrekken terwijl ze die door de VS en zijn bondgenoten betaalden en witwassen. Israël krijgt bijvoorbeeld altijd hun mooie groene ‘gratis’ label, ondanks het feit dat hij momenteel uitvoert wat Amnesty International Labels een ‘genocide’ labelt en militair 4,5 miljoen Palestijnen bezetten die, zelfs vóór 7 oktober, waren onderworpen aan tientallen jaren belegerd in Gaza of Brutal bezetting op de Westelijke Jordaanoever. Maar maak je geen zorgen, Freedom House splitst de Westelijke Jordaanoever uit de score van Israël. Waarom? Het is onduidelijk. Israël heeft een decennia lang bezetting van Palestina gevoerd, waar de vrijheid van beweging, handel, voedsel, alledaagse interne reizen en fundamentele menselijke waardigheid van Palestijnen onderworpen is aan de grillen van Israëlische leiders, maar Freedom House moet die score boven de 70 krijgen en Israël schenken met een mooi groen label, waar ze ook gekke telefoontjes van congres en het blanke huis krijgen.
De stilte van het angstaanjagende “Fred Hiatt Program to Free Political Prisoners” -programma gehuisvest in Freedom House is het meest opvallend. We hebben geprobeerd ze specifiek te bereiken voor commentaar, maar ze reageerden ook niet op ons verzoek. Het programma is vernoemd naar de late Washington Post -columnist Fred Haitt, wiens meest impactvolle bijdrage aan de Amerikaanse politiek loog en lobbyde voor de invasie van Irak, zowel in zijn persoonlijke hoedanigheid als als redactionele pagina -editor bij de post. Dat is het perfecte gezicht van een organisatie die volledig neoconservatief is in haar felle bezorgdheid over ‘vrijheid’, een selectief instrument van oppervlakkige moralisatie die zich zorgen maakt met introspectie of kritiek op de ontelbare manieren waarop de Verenigde Staten de vrijheid van meningsuiting en mensenrechten onderdrukten. Zelfs wanneer Trump in functie komt en een niet-geavanceerde, expliciet illiberale aanval op basis liberale rechten ontketent, kan Freedom House zichzelf niet brengen om een tokenverklaring of halfslachtige veroordeling vrij te geven om de voorwending van onafhankelijkheid te handhaven. In plaats daarvan is de reactie ervan laffe stilte en verder gaan om veilige, officiële slechteriklanden zoals China en Cuba te veroordelen.
Verwant
Bron: therealnews.com
