Ze moeten denken dat we dom zijn

De vos heeft de leiding over het chookhuis. Dracula bewaakt de bloedbank. En de CEO van een van de grootste olie- en gasmaatschappijen ter wereld zal eind dit jaar de grote klimaatconferentie van de Verenigde Naties voorzitten.

Ja. Sultan Ahmed Al Jaber is de CEO van de Abu Dhabi National Oil Company (ADNOC), gemeld te zijn de elfde grootste olie- en gasproducent ter wereld. En hij is benoemd tot voorzitter van de volgende conferentie van de partijen bij de klimaatovereenkomsten van de Verenigde Naties, of COP 28, die vanaf 30 november wordt gehouden in de olierijke Verenigde Arabische Emiraten.

Dus het belangrijkste internationale mechanisme waarvan ons is verteld dat het ons naar een veilig klimaat zal leiden, is nu in de deskundige handen van … een CEO die een podiumplaats zou behalen als het vernietigen van het klimaat een Olympische sport was. In 2021 waarschuwde het Internationaal Energieagentschap dat er geen nieuwe olie- of gasprojecten mogen worden goedgekeurd als de wereld een kans wil hebben om de (onvoldoende) doelstelling van “net zero” in 2050 te halen. Op de enorm lange lijst van bedrijven die dit negeren waarschuwing, de uitbreidingsplannen van ADNOC staan ​​op de derde plaats van meest ambitieuze, volgens een recente Voogd rapport.

De verdedigers van Al Jaber wijzen op de 30 miljard dollar die dochterondernemingen van ADNOC sinds 2006 in hernieuwbare energie hebben geïnvesteerd. $ 150 miljard het bedrijf is van plan om in de komende vijf jaar te investeren in een nieuw “megaproject” voor olie en gas in Abu Dhabi.

Een van de weinige dingen die zo belachelijk zijn als een CEO van een oliemaatschappij die ‘s werelds belangrijkste officiële klimaatconferentie voorzit, is dat deze zelfde conferentie binnenkort zou kunnen worden georganiseerd door Australië, na een duw van de Labour-regering in het afgelopen jaar.

Net als de Abu Dhabi National Oil Company houdt Australië ervan om zijn groene geloofsbrieven op te poetsen en te investeren in hernieuwbare energiebronnen, terwijl hij recordbrekende gasprojecten ondertekent. Australië domineert nog steeds de wereldwijde kolenexport en staat nek aan nek met Qatar als ‘s werelds grootste gasexporteur. Met (bijvoorbeeld) 84 procent van de landmassa van het Northern Territory in aanvraag voor gasexploratievergunningen, zullen er nog veel meer komen.

Natuurlijk zal onze oh-zo-progressieve premier, Anthony Albanese, nooit in het parlement brokken steenkool zien strelen zoals voormalig premier Morrison. In plaats daarvan levert de overheid een waardevolle dienst aan de profiteurs van fossiele brandstoffen door de productie uit te breiden en misleidingen van wereldklasse die voortdurende, en zelfs versnelde, klimaatvernietiging mogelijk maken.

Het is een druk veld, maar de winnaar in deze categorie voor juni moet de verklaring van Labour zijn dat het land binnenkort open zal staan ​​voor zaken als importeur van koolstofvervuiling, onderdeel van de gevaarlijke fantasie van “koolstofafvang en -opslag”. Het maakt niet uit dat ‘s werelds grootste en meest geavanceerde CCS-systeem, bij Chevron’s lucratieve Gorgon-gasveld voor de West-Australische kust, momenteel vier ton gas uitstoot voor elke opgeslagen ton. Maak je geen zorgen over dat kleine detail, zegt Labour, laat de gasbedrijven het geld maar opstapelen terwijl de planeet brandt.

Dit alles komt sterk overeen met het officiële standpunt van Abu Dhabi, wiens minister van klimaatverandering onlangs betoogde dat de productie van fossiele brandstoffen kon worden voortgezet en zelfs uitgebreid dankzij de vermeende wonderen van CCS. De onzin stapelt zich op, samen met de winsten op fossiele brandstoffen, atmosferische CO2₂ en methaan – en de catastrofale gevolgen.

Misschien denken onze heersers dat we dom zijn. Ze vertrouwen er absoluut op dat we worden losgekoppeld. Maar het is een beetje moeilijk om voor altijd een wereldwijde ontrafeling te verbergen.

Mensen in Noord-Amerika zijn nog nooit gestikt in zoveel rook, inwoners van Beijing hebben nog nooit zoveel hitte gevoeld. We hebben nog nooit zoveel CO gehad₂ in de atmosfeer. We hebben nog nooit zo’n hittegolf gehad in de Noord-Atlantische Oceaan. We hebben nog nooit zo’n overweldigende daling van de vorming van zee-ijs gezien.

Dus voor iedereen die kijkt, is de beslissing van de heersers van de wereld en hun vertegenwoordigers bij de COP om dit moment te kiezen om een ​​olie- en gas-CEO aan te stellen om toezicht te houden op hun jaarlijkse jamboree van onzin, verhelderend.

We zijn nu tenminste vrij om onze omstandigheden met nuchtere zintuigen onder ogen te zien. Het is duidelijk dat onze strijd zal moeten doorgaan in de steeds heter wordende, instabieler en angstaanjagender wereld die onze heersers – van olie-CEO’s tot goedpratende VN-functionarissen tot lachende Labour-politici – ons willen opleggen.

We hebben veel dingen nodig voor die strijd. We hebben de kracht van getallen nodig. We hebben de kracht van georganiseerde arbeiders nodig. We hebben rechtschapen woede nodig tegen een systeem van wereldwijde concurrentie en winst dat ons door elke bekende limiet op de opwarming van de aarde laat crashen. En we hebben 100 procent duidelijkheid nodig dat niemand ons komt redden, behalve wijzelf.