Democraten investeren vroeg in wetgevende races waarbij abortus en LGBTQ-rechten op het spel staan ​​– Mother Jones

De staat van North Carolina De wetgevende macht wordt al meer dan tien jaar gecontroleerd door Republikeinen, maar toen Tricia Cotham, een vertegenwoordiger van de Democratische staat, afgelopen voorjaar van partijtrouw veranderde om zich bij de Republikeinse Partij aan te sluiten, steeg de Republikeinse meerderheid in het staatshuis met één zetel extra naar 72-48, een exact getal drievijfde meerderheid.

Hoewel deze toevoeging misschien marginaal lijkt, gaf het de staatsrepublikeinen een enorme nieuwe supermacht: de mogelijkheid om het veto van een gouverneur terzijde te schuiven. Het was een kracht die ze niet aarzelden te gebruiken. Binnen enkele weken voerden Republikeinse wetgevers het abortusverbod van twaalf weken in, waar de democratische gouverneur Roy Cooper een veto over had geprobeerd uit te spreken, waardoor de toegang tot abortus verder werd ingeperkt ten opzichte van de eerdere beperking van twintig weken.

Het feit dat één enkele staatsvertegenwoordiger het beleid voor een hele staat op zijn kop kan zetten is niet nieuw, en is ook niet beperkt tot abortus of North Carolina. Een door de Republikeinse Partij geleide poging in de wetgevende macht van New Hampshire om een ​​voorstel voor “ouderrechten” te wijzigen en daarin een vereiste op te nemen dat leraren de ouders toestemming moeten vragen alvorens zich te houden aan de keuze van de voornaamwoorden door een leerling, werd met een kleine marge van 190-194 verworpen voordat het staatshuis voor 193 stemde. 192 voorstander van het indienen van het hele wetsvoorstel, voorlopig.

Deze uitkomsten zijn een treffende herinnering aan de inzet die op het spel staat bij de komende parlementsverkiezingen in het huidige hypergepolariseerde politieke klimaat.

Toen het Amerikaanse Hooggerechtshof in 2022 de grondwettelijke bescherming van abortusrechten schrapte Dobbs tegen Jackson Women’s Health Organization beslissing, statehouses in het hele land hadden de macht om de reproductieve rechten te versterken of te beperken. Nu het Amerikaanse Congres bijna vastzit, genieten de wetgevende machten van de staten ook regelgevende macht over verschillende kritieke kwesties wapenbeheersing tot toegang tot gezondheidszorg, ouderschapsverlof tot betaalbare kinderopvang en de rol van scholen bij het respecteren van de genderidentiteit van leerlingen.

Voeg daarbij de toekomstige macht van politieke partijen bij zowel staats- als nationale verkiezingen. Meer dan tweederde van de staten vertrouwt de rol van het herwerken van de stemkaarten van de wetgevende macht en het congres toe aan hun staatswetgevers, die vervolgens de vertegenwoordiging van de kiezers zullen bepalen. Soms zijn de kaarten zo eenzijdig in het consolideren van groepen kiezers dat rechtbanken tussenbeide moeten komen en ze eerlijker moeten maken. In Georgië oordeelde een federale rechtbank bijvoorbeeld in oktober dat een gerrymander-kaart in strijd was met de Voting Rights Act door de districten met een zwarte meerderheid te verwateren.

Dergelijke vooruitzichten zijn de reden waarom het Democratic Legislative Campaign Committee, de belangrijkste organisatie van de partij die zich toelegt op het kiezen van Democraten in de staatswetgevers, al vroeg bijdraagt ​​aan wat de groep ziet als cruciale wetgevende races in 2024. Woensdagochtend maakten ze investeringen ter waarde van $271.000 in zes cruciale staten bekend. Het geld zal gaan naar de werving van kandidaten voor de staatswetgever, het inhuren van personeel, digitale investeringen en veldoperaties. Iets minder dan een jaar na de verkiezingsdag van 2024 is de investering een klein deel van de $60 miljoen die de DLCC dit jaar hoopt te investeren, vertelde interim-DLCC-president Heather Williams. Moeder Jones. Dat is $10 miljoen meer dan het operationele budget van de groep vorige cyclus.

In deze staten “zijn volgens ons de weg naar het verwerven van macht of het vasthouden ervan voor de Democraten het duidelijkst”, zegt Williams.

Hier ziet u hoe de vroege financiering mislukte:

• $82.000 naar het staatshuis van Michigan, dat momenteel 54-54 is verdeeld met twee vacatures. Democratische overwinningen daar zouden ertoe bijdragen dat de trifecta die de partij in 2022 voor het eerst sinds 1984 won, behouden blijven; Sinds ze de controle hebben verworven, hebben de Democraten gestemd om de bescherming van de genderidentiteit en seksuele geaardheid te versterken en de inkomstenbelastingkredieten van de staat te verhogen.

• $ 70.000 aan de wetgevende macht van Arizona, waar de Republikeinen van 2009-2022 een partijdige trifecta genoten; de GOP controleert momenteel de senaat 16-14 en het staatshuis 31-29.

• $ 50.000 aan het staatshuis van New Hampshire, waar de kleine Republikeinse meerderheid en de sterke opkomst van de Democratische stemmen de Democraten in staat hebben gesteld een wetsvoorstel te blokkeren dat leraren aanmoedigt om gender-niet-conforme leerlingen aan hun ouders uit te delen op basis van het gebruik van voornaamwoorden.

• $30.000 aan de algemene vergadering van Pennsylvania, waar de Democraten slechts een meerderheid van één zetel hebben; De Republikeinen hebben een voorsprong van zes zetels in de senaat.

• $24.000 aan de wetgevende macht van de staat Wisconsin, waar de Republikeinen een supermeerderheid hebben in de senaat en slechts een paar zetels verwijderd zijn van een supermeerderheid in de staatsvergadering, waardoor de partij de veto’s van de Democratische gouverneur terzijde zou kunnen schuiven.

• $15.000 naar het staatshuis van North Carolina, waar de DLCC hoopt het vermogen van de Republikeinen om gouvernementele veto’s terzijde te schuiven in te trekken.

De DLCC rekent erop dat deze vroege investeringen, plus het vergroten van de politieke betrokkenheid als gevolg van onderwerpen als abortus, cruciale factoren zullen worden in wat voorheen relatief slaperige races waren. “Ik denk dat mensen lange tijd het gevoel hadden dat hun deelstaatregeringen zich bezighielden met een brede uitvoering van financieringsmaatregelen en regelgeving – een soort vlezige, wankele dingen”, zegt Williams. “Ik ben mijn hele carrière in de wetgevende politiek geweest. Dobbs voelde als een verschuiving op dat front waar de tastbare aard van de impact van uw staatswetgever zo glashelder werd.