Dror Kay
Er is overal sprake van hevige repressie, in de eerste plaats gericht tegen de Arabische Palestijnen, Palestijnse partijen en organisaties. In Ramallah vuurde de Palestijnse Autoriteit scherpe munitie af op demonstranten na de explosie in het Al-Ahli-ziekenhuis. Sindsdien hebben we geen massademonstraties meer gezien op de Westelijke Jordaanoever of in het bezette Oost-Jeruzalem, maar het potentieel voor de ontwikkeling van verzet daar mag niet worden onderschat.
Links staat onder zware politieke repressie. Er zijn slechts twee protesten tegen de oorlog goedgekeurd. De eerste demo die werd goedgekeurd, vond twee weken geleden plaats in Tel Aviv, op een zeer afgelegen plek, waar slechts zevenhonderd mensen aanwezig konden zijn. Toen sommige mensen probeerden een kleine demonstratie van leidende figuren uit de Palestijns-Arabische samenleving te houden, arresteerde de politie iedereen, inclusief deelnemers uit Hadash en Balad, wier kantoren vervolgens werden overvallen. Palestijnse jongeren probeerden zich in Haifa te organiseren en werden tegengehouden voordat ze zelfs maar begonnen waren. Het hoofd van de Israëlische politie zei dat hij alle demonstranten die sympathiseren met Gaza in een bus naar Gaza zal zetten.
Sinds dag één hebben we een golf van arrestaties gezien, niet alleen op de Westelijke Jordaanoever en in het bezette Oost-Jeruzalem, maar ook in de gebieden van 1948, waarbij in de eerste plaats Palestijnen met het Israëlische staatsburgerschap het doelwit waren, maar ook Joden die tegen de oorlog zijn. Mensen zijn ontslagen en van campussen verdreven, in sommige gevallen alleen maar omdat ze hadden geschreven dat ze medelijden hadden met de dood van kinderen en baby’s in Gaza.
De demonstraties die de vrijlating van de gijzelaars eisen, zijn de drijvende kracht achter de pogingen om hen vrij te laten. Er is een reëel potentieel voor onrust – niet noodzakelijkerwijs anti-oorlog, maar anti-regering. Er bestaat dus de mogelijkheid van verzet binnen de Israëlische samenleving. Maar de Palestijnen zouden natuurlijk niet hoeven te wachten tot het Joods-Israëlische publiek besluit: “O ja, de bezetting is slecht en dient onze belangen niet.” De families van de gijzelaars hebben publieke confrontaties gehad met extreemrechts en zeiden: “we willen niet horen over het platleggen van Gaza, onze dierbaren zijn daar.” Ze moeten zich ook verzetten tegen de wreedheden die tegen de Palestijnen worden begaan. Extreemrechts is duidelijk alleen maar geïnteresseerd in het scoren van punten met zijn basis en zijn “Occupy, Expel, Settle”-campagne om Gaza opnieuw te bezetten.
We zijn betrokken bij de anti-oorlogsprotesten, conferenties en bijeenkomsten in samenwerking met linkse organisaties en organisaties binnen de Arabisch-Palestijnse samenleving, en bij de campagne tegen de politieke heksenjacht op campussen. In de eerste fasen van de oorlog hielpen we – met Academia for Equality, een organisatie van ongeveer achthonderd academici binnen instellingen – een petitie te organiseren aan de Raad voor Hoger Onderwijs waarin we ons verzetten tegen de politieke heksenjacht, maar die zich ook openlijk tegen de oorlog verzette. . Het werd door honderden ondertekend. Onze internationale organisatie is actief in de massale solidariteitsdemonstraties over de hele wereld, ook in Ierland, Zuid-Afrika, Brazilië en elders.
Wij bevorderen niet alleen de oppositie tegen de oorlog, maar ook een echte politieke oplossing, die alleen uit strijd kan voortkomen. Er zijn geen snelkoppelingen, vooral niet in deze regio. Maar als we een gelijk en veilig bestaan willen kunnen leiden voor de miljoenen Palestijnen en miljoenen Israëli’s, moeten we een einde maken aan bezetting, belegering, koloniale nederzettingen en alle vormen van discriminatie en nationale onderdrukking, inclusief een rechtvaardige oplossing voor het lot van de Palestijnse vluchtelingen. Er moet een overeenkomst komen die historisch onrecht en het recht op terugkeer erkent. Wij strijden voor een democratisch socialistisch, volledig gelijkwaardig Palestina naast het democratisch socialistische Israël, met twee hoofdsteden in Jeruzalem en volledige gelijkheid voor minderheden en voor alle inwoners. We proberen internationale solidariteit op te bouwen, en ook gewone Israëlische arbeiders op te roepen hun krachten te bundelen en te strijden voor een radicale oplossing die gebaseerd is op het beëindigen van onderdrukking en volledige gelijkheid, het recht op bestaan, op zelfbeschikking, op een waardig leven. -zijn en persoonlijke veiligheid.
Bron: jacobin.com
