Sinds het begin van de voortdurende Israëlische aanval op Gaza hebben anti-oorlogsactivisten de administratieve kantoren, productiefaciliteiten en transportknooppunten van verschillende wapenfabrikanten ontwricht die de Israëlische oorlogsmachine voeden. Tot de doelwitten behoorden onder meer de internationale vestigingen van Israëlische wapenfabrikanten zoals Elbit en multinationale ondernemingen die verkopen aan de Israel Defense Force, zoals BAE.
Hoe uitgestrekt deze toeleveringsketens ook mogen zijn, het uitwerken ervan levert beperkte mogelijkheden op, en activisten zijn grotendeels gebonden aan de geografische ligging. Maar het is ook mogelijk voor activisten om terug in de toeleveringsketen te werken – niet van leveranciers aan de IDF, maar van die leveranciers naar hun andere klanten.
“Dit zijn inderdaad een secundaire markt voor de handel in zware wapens die worden gebruikt om de Gazastrook te bombarderen en duizenden burgers te doden”, zegt Omar Barghouti, medeoprichter van de Boycott, Divestment, and Sanctions-beweging, die pleit voor geweldloos verzet tegen de Gazastrook. Israëlische bezetting van Palestina. “Maar secundair of niet, ze zijn belangrijk.”
Journalist Sylvain Cypel merkt op De staat Israël versus de Joden dat Israël de achtste grootste exporteur van wapens ter wereld is. De Verenigde Staten mogen dan wel de nummer één zijn, maar in verhouding tot het bruto binnenlands product van elk land verkoopt Israël proportioneel vier keer meer wapens dan de Verenigde Staten, waardoor de Israëlische economie afhankelijker wordt van die verkopen wereldwijd.
Als gevolg van weinig regelgevende beperkingen op de industrie door de Israëlische regering, zijn de activiteiten van wapenfabrikanten ook geografisch meer verspreid. Cypel identificeert bijvoorbeeld Rafael Advanced Defense Systems, Israel Aerospace Industries en Elbit Systems als drie van de meest prominente Israëlische wapenfabrikanten – die allemaal Amerikaanse dochterondernemingen hebben. Volgens de National Defense Industry Association heeft Rafael USA zijn hoofdkantoor in Bethesda, Maryland; IAI Noord-Amerika in Herndon, Virginia; en Elbit Systems of America in Arlington, Virginia. Op hun beurt zijn er nog meer dochterondernemingen en leveranciers van Rafael, IAI en Elbit in het hele land.
Een andere uiting van Israëls lakse regulering van zijn wapenindustrie is de consumentenverkoop. Terwijl sommige Israëlische wapenfabrikanten, zoals Elbit, zich richten op de verkoop aan overheden of bedrijven, verkopen anderen hun waren aan iedereen met een besteedbaar inkomen, vooral in de Verenigde Staten.
Isayeret is een ietwat gedateerde maar toch onthullende onlinegids voor Israëlische dienstplichtigen. Het bevat lijsten van leveranciers van wapens aan de IDF (bijvoorbeeld SIG Sauer, die een kantoor heeft in Exeter, New Hampshire; Glock in Smyrna, Georgia; Colt in Hartford, Connecticut), optica (Trijicon in Wixom, Michigan; Leupold in Beaverton , Oregon) en meer (details zijn verborgen achter een betaalmuur).
In Isayeret zijn ook Israëlische wapenfabrikanten te vinden die aan consumenten verkopen. Sommigen, zoals het in Rockville, Maryland gevestigde Roboteam, dat de robots van de IDF produceert, en het in Stearns, Kentucky gevestigde Fibrotex, dat voor de camouflage zorgt, brengen hun waren publiekelijk op de markt, maar verkopen ze alleen aan legers en wetshandhavers. Anderen, zoals Marom Dolphin, die de tactische vesten en kogelvrije platen van de IDF produceert, worden vanuit Israël naar consumenten in de Verenigde Staten verzonden.
Veel van dergelijke fabrikanten hebben Amerikaanse detailhandelaren. Israel Weapon Industries (IWI) produceert handvuurwapens, zoals machinepistolen, aanvalsgeweren en lichte machinegeweren, voor de IDF. De Amerikaanse dochteronderneming is gevestigd in Middletown, Pennsylvania, en heeft distributeurs in de Verenigde Staten. IWI deelt zijn basis met Meprolight, de belangrijkste leverancier van wapenvizieren voor de IDF, en heeft ook dealers in het hele land.
Agilite levert vesten en kogelvrije plaatdragers aan de IDF. Het heeft een Amerikaans fulfilmentcentrum in Traverse City, Michigan, en dealers in de VS. ACS produceert granaat- en munitieholsters voor de IDF; het lijkt geen Amerikaanse basis te hebben, maar heeft wel distributeurs in Kansas en Florida.
Deze Israëlische wapenfabrikanten hebben ook hun eigen leveranciers in de Verenigde Staten. Isayeret vermeldt bijvoorbeeld een Amerikaans bedrijf, Crye Precision, als vergelijkingspunt voor Israëlische concurrenten, maar de in Brooklyn gevestigde textielfabrikant levert camouflagemateriaal aan Agilite – wat betekent dat het op zijn best één stap verwijderd is van de IDF.
De activiteiten van deze bedrijven in de VS helpen de voortdurende Israëlische aanval op Gaza en de Israëlische bezetting van Palestina in het algemeen mogelijk te maken. IWI illustreert dit punt goed, zoals Barghouti uitlegt. In Palestina worden IWI-wapens afgegeven aan de IDF voor hun grondoperaties in Gaza en aan paramilitaire kolonisten op de Westelijke Jordaanoever om Palestijnen uit hun huizen te verdrijven. Tegelijkertijd profiteert het bedrijf van de verkoop van wapens aan zowel de politie als particulieren in de Verenigde Staten.
“Al deze bedrijven promoten hun uitrusting door het gebruik van deze uitrusting door de Israëlische strijdkrachten onder de aandacht te brengen”, zegt Barghouti, “en daarbij te profiteren van hun medeplichtigheid en door de wapens te testen op Palestijnse burgers, zowel op de Westelijke Jordaanoever als in Gaza. ”
“Omdat de machthebbers het Israëlische onderdrukkingssysteem bewapenen, financieren en op andere wijze mogelijk maken, heeft het Palestijnse maatschappelijk middenveld opgeroepen tot een solidariteitsreactie van wereldburgers met de Palestijnse strijd voor vrijheid, gerechtigheid en gelijkheid”, vervolgt Bhargouti. Het lijkt erop dat aanhangers van de Palestijnse zaak over de hele wereld steeds meer gehoor geven aan deze oproep – en de enorme aanwezigheid van Israëlische wapenfabrikanten en hun partners in de Verenigde Staten geeft bondgenoten van Palestina hier veel meer mogelijkheden om dat te doen.
Bron: jacobin.com
