Terwijl Washington de genocidale aanval van de Israëlische regering op Gaza blijft helpen bewapenen en financieren, concentreert de retoriek van het Witte Huis zich steeds meer op het voorkomen dat de oorlog zich over de hele regio uitbreidt. Maar de acties van de regering-Biden in Jemen en de Rode Zee hebben precies het tegenovergestelde effect.
Kort nadat de Israëlische aanval op Gaza begin oktober begon, lanceerden Houthi-militanten uit Jemen een reeks aanvallen op commerciële schepen, waarvan sommige verbonden waren met de Israëlische economie, in de scheepvaartroutes in en rond de Rode Zee. De militanten kondigden aan dat hun aanvallen waren uitgevoerd om de bevolking van Gaza te steunen en zouden doorgaan totdat er een staakt-het-vuren werd ingesteld. Hoewel er relatief weinig schade werd aangericht, werd de dreiging zeer serieus genomen, en scheepvaart- en verzekeringsmaatschappijen begonnen grote containerschepen weg van de Rode Zee om te leiden naar een langere route rond Afrika, wat de mondiale scheepvaart aanzienlijk tijd en kosten kostte. Deze omleiding heeft het potentieel om ernstige problemen te veroorzaken in landen over de hele wereld die afhankelijk zijn van mondiale scheepvaartroutes voor de export en import van alles, van ruwe olie tot kinderspeelgoed.
De dag na de oktober van Hamas 7 Na de aanval op Israël stuurden de Verenigde Staten een hele groep vliegdekschepen naar de regio, die al snel werd vergezeld door twee andere torpedobootjagers en een armada van tien landen met extra oorlogsschepen. In december 31gebruikten de VS gevechtshelikopters om Houthi-aanvalsboten in de Rode Zee tot zinken te brengen, waarbij tien Houthi-jagers omkwamen. Nog geen twee weken later, in januari 12De Verenigde Staten hebben, gesteund door Groot-Brittannië, achtentwintig locaties in Jemen aangevallen, waarbij ten minste vijf Houthi-strijders om het leven kwamen en zes gewond raakten. De aanval omvatte onder meer Tomahawk-kruisraketten die werden afgevuurd vanuit een onderzeeër met ballistische raketten. En begin januari 16Washington lanceerde opnieuw een kruisraketaanval in Jemen, naar verluidt gericht op Houthi-anti-scheepsraketten. Over het geheel genomen escaleert het geweld snel in de toch al gespannen en sterk gemilitariseerde regio.
Maar het idee dat er een effectieve militaire oplossing voor het probleem bestaat, is een fantasie. Wat nodig is, is serieuze diplomatie die begint met de erkenning van het feit dat zowel de Israëlische oorlog tegen Gaza als de Amerikaanse steun voor die oorlog verontwaardiging in het Midden-Oosten veroorzaken – en een deel van die woede verandert in daden van vergeldingsgeweld in Jemen en de Rode Zee. , evenals in Irak en Syrië, waar nog steeds Amerikaanse troepen zijn ingezet. Deze diplomatie moet beginnen met een oproep tot een onmiddellijk staakt-het-vuren om de slachting in Gaza te stoppen.
De Houthi’s, officieel bekend als Ansar Allah (aanhangers van God), zijn een inheemse Jemenitische sjiitische organisatie die al tientallen jaren strijdt om de macht in Jemen. Iran heeft door de jaren heen politieke, financiële en militaire steun verleend aan de Houthi’s, maar zij blijven een onafhankelijke Jemenitische strijdmacht.
De Iraanse regering heeft duidelijk gemaakt dat zij geen belang heeft bij een directe oorlog met de Verenigde Staten of met Israël – en de strijdkrachten in de Arabische wereld die zij steunt in Jemen en elders opereren niet onder bevel van Teheran. In 2014Tegen het advies van Iran in gingen de Houthi’s over tot het veroveren van Sana’a, de hoofdstad van het land, en zetten ze de regering af die internationaal erkend werd en, cruciaal, gesteund werd door Saoedi-Arabië. Door 2015escaleerde de burgeroorlog toen de Saoedi’s, vertrouwend op Amerikaanse wapens en militaire steun, een meedogenloze luchtoorlog tegen Jemen lanceerden, waarbij het verarmde land werd verwoest in wat de VN (tot de aanval van Israël op Gaza) de ergste humanitaire crisis ter wereld heeft genoemd. Er is momenteel een broos staakt-het-vuren van kracht, maar de Houthi’s behouden nog steeds de controle over belangrijke delen van het land, inclusief de hoofdstad, en hebben hun militaire capaciteit behouden.
Samen met het inzetten van vliegdekschepen op“Iran af te schrikken”, zeggen de Verenigde Staten dat ze aanvallen lanceren op doelen in Jemen“het vermogen van de Houthi-rebellen aantasten.” Maar jaren van veel intensievere, door de VS gesteunde Saoedische bombardementen zijn er niet in geslaagd de militaire capaciteit van de Houthi’s te vernietigen, en deze campagne zal er evenmin in slagen de gestelde doelstellingen te verwezenlijken.
Het is niet verrassend dat geen van de huidige militaire acties van Washington ertoe leidt dat de aanvallen in de Rode Zee worden ingeperkt. In plaats daarvan verergeren ze de toch al gespannen situatie op gevaarlijke wijze.
Er is dringend diplomatie nodig. En het beëindigen van de Israëlische aanval op Gaza blijft de spil van elke poging om het zich uitbreidende regionale geweld te kalmeren. Er bestaat geen militaire oplossing voor de militaire escalatie in het Midden-Oosten: er is diplomatie nodig. En het moet nu beginnen met een staakt-het-vuren in Gaza.
Bron: jacobin.com
