Op zondag 14 januari legde president Joe Biden een verklaring af ter gelegenheid van honderd dagen sinds 7 oktober. Nergens in de verklaring maakte Biden melding van Palestijnen, inclusief de 24.000 doden, 61.000 gewonden, 1,9 miljoen ontheemden of de 2,2 miljoen die het risico liepen op hongersnood. een gevolg van Israëls door de VS gesteunde oorlog in Gaza.
In plaats daarvan droeg Biden het op aan de gijzelaars. ‘Niemand zou ook maar één dag moeten doorstaan van wat hij heeft meegemaakt, laat staan honderd. Op deze verschrikkelijke dag herbevestig ik opnieuw mijn belofte aan alle gijzelaars en hun families: we staan achter jullie”, zei de president.
Net als die van John Fetterman en andere aanhangers van het militaire offensief van Israël is het erg moeilijk om Biden’s bezorgdheid over de gijzelaars als oprecht te lezen. Een president die zich werkelijk bekommert om de veiligheid van de gijzelaars die in Gaza worden vastgehouden, zou vermoedelijk niet toestaan dat er tapijtbombardementen worden uitgevoerd. En Biden tolereert niet alleen de Israëlische bombardementencampagne – hij doet er alles aan om deze mogelijk te maken.
De gijzelaars vormen verre van de voornaamste zorg van de Israëlische regering. Het heeft herhaaldelijk aanbiedingen afgewezen die de vrijlating van gijzelaars zouden hebben veiliggesteld door middel van de-escalatie en onderhandelingen met Hamas, en heeft ervoor gekozen om prioriteit te geven aan militaire operaties.
In oktober zei de Israëlische VN-ambassadeur Gilad Erdan: “Iedereen die is ontvoerd, we willen ze terug naar huis zien, maar op dit moment ligt onze focus … . . om de terroristische capaciteiten van Hamas uit te wissen.” De voormalige Israëlische gijzelingsonderhandelaar Gershon Baskin gaf toe dat een militair offensief in Gaza de kans dat gevangenen worden gered aanzienlijk verkleint: “[Israel’s] Het voornaamste doel van vandaag is om Hamas te ontnemen van zijn macht om te regeren. Dat betekent dat gijzelaars kunnen worden opgeofferd”, zei hij.
In navolging van de Israëlische regering heeft Biden geweigerd op te roepen tot een staakt-het-vuren, ook al is het duidelijk dat dit de zorg voor de veiligheid van de gijzelaars zou vereisen. Tijdens het tijdelijke staakt-het-vuren in november liet Hamas 110 gijzelaars vrij in ruil voor 240 Palestijnen – waaronder vrouwen, kinderen en oudere volwassenen – die Israël ofwel gevangen had gezet, ofwel ‘administratief had vastgehouden’.
Buiten die pauze van zeven dagen heeft het Israëlische leger één gijzelaar (een soldaat) gered en zestig gedood. In december schoten Israëlische troepen op klaarlichte dag drie gijzelaars dood, ook al hadden de gijzelaars hun handen omhoog en zwaaiden met een geïmproviseerde witte vlag. Hamas beweert dat nog eens zevenenvijftig gijzelaars zijn gedood door Israëlische bombardementen op Gaza.
Geen wonder: Israël voert een van de dodelijkste en meest destructieve bombardementen uit de geschiedenis uit. Dit is nauwelijks te verenigen met het redden van gijzelaars, zoals de vrijgelaten Israëlische gijzelaars u zullen vertellen.
Tijdens een verhitte ontmoeting met Israëlische leiders zei een vrijgelaten gevangene: “We zaten in tunnels, doodsbang dat het niet Hamas zou zijn, maar Israël dat ons zou doden.” Een andere gijzelaar die met haar kinderen werd vrijgelaten, zei tegen de Israëlische premier Benjamin Netanyahu: “Ik zat in een schuilplaats die werd beschoten en we moesten naar buiten worden gesmokkeld en we raakten gewond. Dat is nog afgezien van de helikopter die op ons schoot op weg naar Gaza [presumably on October 7].”
Een vrouw vertelde dat luchtaanvallen boven haar en haar man ontploften, een Amerikaans staatsburger die nog steeds gevangen werd gehouden. Een moeder van een gijzelaar schreeuwde tegen de Israëlische minister van Defensie Yoav Gallant: “Ik ben niet bereid mijn zoon op te offeren voor jouw carrière.” Een vrijgelaten gijzelaar die in een civiel woongebouw werd vastgehouden, raakte zwaar gewond nadat een Israëlische luchtaanval het gebouw bovenop hem had laten instorten.
Het verwoesten van grote delen van Palestijns grondgebied – inclusief de vernietiging van meer dan tweederde van alle gebouwen in het noorden van Gaza – is duidelijk geen reddingsoperatie. Maar Biden staat toe dat de vernietiging doorgaat, ook al betekent dit dat hij Israëlische oorlogsmisdaden zo direct mogelijk moet helpen en aanmoedigen als een Amerikaanse president dat kan. Naast het voorstellen van een ongekend bedrag van 14,3 miljard dollar in hulp Voor het militaire offensief van Israël heeft Biden zijn uitvoerende bevoegdheden aangewend om de verzending van bommen te bespoedigen, de beoordeling door het Congres van de overdracht van tankpatronen en artilleriegranaten te omzeilen, en munitie die oorspronkelijk voor Oekraïne bedoeld was, naar Israël om te leiden.
Biden heeft nu nog een andere manier ontdekt om Israël te bewapenen zonder goedkeuring van het Congres. Een recent Voogd Uit onderzoek is gebleken dat het Israëlische leger “aanzienlijke hoeveelheden” wapens haalt uit een Amerikaanse voorraad van miljarden dollars in Israël (bekend als de War Reserve Stockpile Ammunition-Israel, of WRSA-I) voor zijn militaire offensief in Gaza; Israël mag toegang krijgen tot de voorraad als de Amerikaanse president daar toestemming voor geeft.
De inventaris is geheim, maar er zijn aanwijzingen dat de voorraad vol zit met verouderde, onnauwkeurige en zeer grote bommen. De gepensioneerde admiraal van de Amerikaanse marine, James Stavridis, die als hoofd van het Europese Commando de leiding had over de voorraad, schreef dat “de huidige voorraad vol zit met zogenaamde domme munitie (die zonder geavanceerde geleidingssystemen), zoals . . . duizenden ijzeren bommen die eenvoudigweg uit vliegtuigen worden gedropt.”
De omvang van deze bommen kan worden afgeleid uit een opmerking van een voormalig plaatsvervangend commandant van het Europese Commando, waarin hij klaagde over het “tekort aan duizenden Joint Direct Attack Munitions, of JDAMs, die ongeleide bommen in precisiewapens omzetten.” JDAM-kits worden op zeer grote bommen gemonteerd: ofwel de BLU-111/MK-82 van vijfhonderd pond, de BLU-110/MK-83 van duizend pond, of de BLU-109/MK van tweeduizend pond -84.
Als deze gevolgtrekkingen juist zijn, brengt Biden niet alleen gijzelaars in gevaar: hij helpt en bevordert Israëlische oorlogsmisdaden. Afgezien van de omvang van de verwoesting is een belangrijke reden waarom de luchtcampagne van Israël wordt vergeleken met de tapijtbombardementen op Duitse steden tijdens de Tweede Wereldoorlog het overweldigende aantal willekeurige aanvallen – waarbij geen onderscheid wordt gemaakt tussen militaire doelen en civiele objecten – die verboden volgens het internationaal recht.
Dit omvat aanvallen die feitelijk niet op een specifiek militair doelwit zijn gericht, maar ook aanvallen waarbij gebruik wordt gemaakt van wapens kan niet gericht zijn op een specifiek militair doel. De grote, stomme bommen die Biden aan Israël ter beschikking heeft gesteld, garanderen dat veel aanvallen aan de laatste beschrijving voldoen: gezien hun onnauwkeurigheid, hun grote ontploffingsradius en de dichte bevolking in de Gazastrook waar ze worden gebruikt, zijn aanvallen met deze wapens vrijwel gegarandeerd willekeurig zijn.
Van oktober tot december hadden de Verenigde Staten Israël voorzien van minstens 15.000 bommen, waaronder meer dan 5.400 MK-84 ongeleide bommen van tweeduizend pond. Dit type munitie ‘verandert de aarde in vloeistof’ en heeft een dodelijke straal van maximaal vier voetbalvelden. Israël heeft tijdens zijn oorlog in Gaza routinematig bommen van tweeduizend pond gebruikt. Op 31 oktober liet Israël er twee vallen op het vluchtelingenkamp Jabalia, waarbij meer dan honderd burgers om het leven kwamen, waaronder naar verluidt zeven gijzelaars.
Bovendien was bijna de helft van de 29.000 munitie die Israël tot medio december op Gaza liet vallen, domme munitie, wat bijdroeg aan een ongekend aantal burgerdoden. De overgrote meerderheid van de bommen die Israël in Gaza gebruikt, zijn van Amerikaanse makelij.
Het officiële standpunt van de Verenigde Staten is dat willekeurige aanvallen oorlogsmisdaden zijn, en dat het medeplegen van en aanzetten tot oorlogsmisdaden strafbaar is onder nationaal en internationaal recht. En achter gesloten deuren hebben hoge functionarissen van het ministerie van Buitenlandse Zaken toegegeven dat het Israëlische leger oorlogsmisdaden pleegt met door de VS geleverde wapens. Andere Amerikaanse functionarissen erkennen de misdaden van Israël openlijk: Joe Biden zelf heeft herhaaldelijk de “willekeurige bombardementen” van Israël op Gaza erkend. Er moet meer aandacht worden besteed aan de buitengewone inspanningen die hij heeft geleverd om dit mogelijk te maken, ten koste van de Israëlische gijzelaars en heel Palestina.
Bron: jacobin.com
