“Ruslandgate” vervult al jaren een functie voor de Democratische Partij, ongeveer zoals QAnon voor de MAGA-basis heeft gespeeld. Beide zijn quasi-participatieve waargebeurde misdaadsaga’s waarin hun respectievelijke idolen het opnemen tegen kwade kliekjes. Beide hebben een kern van waarheid, zij het grofweg uitgekozen: Vladimir Poetin heeft geprobeerd de verkiezingen van 2016 te beïnvloeden (al deden de Amerikaanse bondgenoten Israël en Saoedi-Arabië dat uiteraard ook); Leiders van de Democratische Partij, zoals Bill Clinton, hadden nauwe banden met de beruchte kindersekshandelaar Jeffrey Epstein, maar dat gold natuurlijk ook voor Donald Trump.
Misschien wel het allerbelangrijkste is dat beide samenzweringen vergelijkbare politieke functies vervullen, waardoor elk ‘team’ zichzelf kan vrijspreken van zijn mislukkingen. Waarom heeft Trump Hillary Clinton niet opgesloten? Eigenlijk wel, zegt QAnon – het is maar een geheim. Waarom verloor Hillary van Trump? Het was niet haar schuld, zegt Russiagate: Poetin heeft de verkiezingen gestolen.
Maar in tegenstelling tot de door het establishment verguisde maar angstaanjagend populaire QAnon-samenzwering hebben de reguliere media en politici jarenlang Russiagate omarmd, waardoor democratische politici buitenlandse inmenging tot zondebok konden maken voor de endemische politieke crises in de Verenigde Staten. Recentelijk heeft voormalig voorzitter van het Huis van Afgevaardigden, Nancy Pelosi, de boeman van Poetin opgeroepen om de aanhoudende protesten uit te leggen die een staakt-het-vuren eisten in de genocidale oorlog van Israël tegen de Palestijnen in Gaza. In een interview met CNN Staat van de Unie afgelopen zondag zei ze: ‘Ik denk dat sommige van deze demonstranten spontaan, organisch en oprecht zijn. Sommigen zijn, denk ik, verbonden met Rusland.”
Pelosi lijkt niet te kunnen geloven dat veel Amerikanen oprecht verontwaardigd zouden kunnen zijn over de hulp en aanmoediging van Joe Biden bij Israëlische oorlogsmisdaden. Wat echter bijzonder opmerkelijk is – vooral gezien het feit dat dit een jaar voor de presidentsverkiezingen is – is dat Pelosi de basis van haar eigen partij belastert, waarvan een overgrote meerderheid een staakt-het-vuren steunt.
Naast de bewering dat oppositie tegen de genocide in Palestina “de boodschap van Poetin is”, riep Pelosi de FBI op om de financiering van de beweging voor een staakt-het-vuren te onderzoeken. De dag erna, toen ze werd geconfronteerd met demonstranten die voor een staakt-het-vuren waren, verdubbelde ze en zei tegen hen ‘terug te gaan naar China, waar jullie hoofdkwartier is’.
Door te beweren dat aanhangers van het staakt-het-vuren agenten zijn van de Russische en Chinese staten, beledigt Pelosi de kiezersbasis van haar eigen partij. Uit nationale opiniepeilingen is gebleken dat een supermeerderheid van de Democraten een staakt-het-vuren steunt. Uit een recente opiniepeiling bleek ook dat 50 procent van de Democratische kiezers gelooft dat Israël een genocide pleegt, vergeleken met 20 procent die zegt dat dit niet het geval is (30 procent weet het niet zeker).
Naast de Democratische kiezers onderschrijven steeds meer georganiseerde arbeiders de eis voor een staakt-het-vuren. Dit omvat grote vakbonden zoals de United Auto Workers (UAW); Communicatiewerkers van Amerika (CWA); Servicemedewerkers Internationale Unie (SEIU); United Electrical, Radio and Machine Workers of America (UE); de Amerikaanse Postal Workers Union (APWU); en meest recentelijk onder meer de American Federation of Teachers (AFT). Samen vertegenwoordigen deze vakbonden ruim 3,6 miljoen actieve leden en gepensioneerden.
Andere groepen die hebben opgeroepen tot een staakt-het-vuren zijn onder meer grote Arabische en islamitische Amerikaanse organisaties en een coalitie van meer dan duizend zwarte predikanten. Een groeiend aantal wetgevers en leidinggevenden in de stad heeft ook een staakt-het-vuren goedgekeurd, waaronder de meerderheid van de San Francisco Board of Supervisors en de gemeenteraad en burgemeester van Chicago.
Als we de recente opmerkingen van Pelosi serieus nemen, zou de FBI inderdaad een zeer breed onderzoek moeten starten naar Russische en Chinese inmenging in de Amerikaanse samenleving, inclusief het grootste deel van haar eigen partij.
Het pro-Israëlische sentiment onder de basis van de Democratische Partij vervaagt snel, terwijl de partijleiding vast blijft zitten in haar decennialange liefdesrelatie met de apartheidsstaat. De afstand tussen partijleiders en hun kiezers resulteert in voorspelbare resultaten – steeds meer Democraten zeggen dat ze niet op Biden zullen stemmen, vooral jongeren en Arabische Amerikanen. Er waren al verontrustende tekenen voor de steun van de Democraten vanuit cruciale delen van hun basis, waaronder jongeren, arbeiders, gekleurde mensen en immigranten, nadat de partij de afgelopen jaren in plaats daarvan rijke, hoogopgeleide voorsteden het hof had gemaakt.
Deze trends zijn de afgelopen maanden versneld naarmate de oorlog voortduurt. Uit recente opiniepeilingen blijkt dat Biden nu een goedkeuringsscore van 33 procent heeft, vergeleken met 65 procent van de Amerikanen die hem afkeuren. Het meest verrassende is dat meer zwarte kiezers Biden afkeuren dan goedkeuren, 49 tot 48 procent. Zwakte met dit cruciale deel van zijn stembasis zou de president de verkiezingen kunnen kosten.
Dat Pelosi Rusland en China de schuld geeft van deze opstand tegen de basis van haar partij is een gevaarlijke oefening in zelfgenoegzaamheid. Uiteindelijk zullen de Democraten rekening moeten houden met het feit dat miljoenen Amerikanen zich verzetten tegen hun sycofantische steun voor Israëls genocidale oorlog in Gaza. Hopelijk doen ze dat voordat ze het Witte Huis overdragen aan Donald Trump.
Bron: jacobin.com
