Aanklagers van Guantánamo beschuldigd van het gebruik van getuigenissen over foltering

In een vooronderzoek Clive Stafford Smith, een advocaat van een potentiële getuige in de oorlogsmisdadenzaak, beschuldigde dinsdag bij het militaire tribunaal van Guantánamo Bay de openbare aanklagers van “schandalig” wangedrag.

Tijdens de hoorzitting in de zaak van Abd al-Rahim al-Nashiri, die wordt beschuldigd van het brein achter de aanval op de USS Cole in oktober 2000, zei Stafford Smith dat de overheidsadvocaten er niet in waren geslaagd ontlastende informatie over Nashiri vrij te geven en tijdens de cursus valse verklaringen hadden afgelegd. van hun falen.

Stafford Smith, de hoofdadvocaat van Ahmed Rabbani, een voormalige gevangene uit Guantánamo die door de CIA werd gemarteld, uitte de beschuldigingen nadat hij door Nashiri’s verdedigingsteam naar de getuigenbank was geroepen.

“Ik heb in de veertig jaar vóór deze zaak nog nooit iemand bij de balie aangegeven.”

Stafford Smith getuigde dat de aanklagers een brief hadden ingediend waarin ten onrechte werd beweerd dat Rabbani zijn oorspronkelijke getuigenis niet had ingetrokken omdat deze, zo zei Rabbani, onder marteling was afgelegd. Nadat hij de omissie aan de orde had gesteld, zei Stafford Smith, vond hij dat er niet de nodige aandacht aan werd besteed en nam hij de ongebruikelijke stap om de aanklagers aan te geven bij hun nationale balies.

“Ik heb in de afgelopen veertig jaar nog nooit iemand bij de balie aangegeven”, zei Stafford Smith in de rechtszaal. “Ik vind het niet leuk om dat te doen, maar ik voelde dat ik het moest doen.”

In de motie van vorig jaar die de ethische klachten van Stafford Smith veroorzaakte, zeiden de aanklagers van Guantánamo dat ze geen kennis hadden van de herroeping van Rabbani en dat ze ook beweerden dat de getuigenis in kwestie door marteling was verkregen. (Het hoofdaanklager weigerde commentaar te geven op dit verhaal.)

Stafford Smith en Kristin Davis, een andere advocaat van het juridische team van Rabbani, vertelden de rechtbank dat de gedetineerde tijdens de “proffer-sessies” van 2018 en 2019 om te onderhandelen over de vrijlating van Rabbani uit Guantánamo, zijn eerdere getuigenis had ingetrokken, die hij tegen regeringsonderzoekers vertelde dat hij onder marteling had afgelegd. .

De herroeping had moeten worden opgenomen en beschikbaar moeten worden gesteld aan het verdedigingsteam van Nashiri onder de Brady-regel, die de vrijgave van ontlastend bewijsmateriaal verplicht stelt. Uit een rechtszaak van de Aanklager in 2023 bleek dat dit nooit is gebeurd.

De advocaat van Nashiri, Anthony Natale, zei in een interview vóór de rechtszitting van deze week dat de vermeende onwaarheden van de aanklagers en het onvermogen om ontlastend materiaal te overhandigen indicatief waren voor de reden waarom de militaire commissies van Guantánamo zijn gestrand en sinds hun oprichting geen enkele veroordeling hebben opgeleverd. eeuw geleden.

“De situatie,” vertelde Natale aan The Intercept, “is een van de vele waarin het opgeven van onze constitutionele principes door de regering resulteerde in onrecht en vertraging.”

Herroeping

De klachten van Stafford Smith uit 2023 werden in gang gezet door de onderhandelingen vijf jaar eerder over de vrijlating van Rabbani. Stafford Smith en Davis waren overeengekomen om Rabbani toe te staan ​​samen te werken met de FBI bij de vervolging van Nashiri in een poging de vrijlating van hun cliënt te bespoedigen.

Tijdens de ‘proffersessie’ wilde de regering dat Rabbani belastende verklaringen bevestigde die begin jaren 2000 tegen Nashiri waren afgelegd. Het was onder de gevangenen van Guantánamo duidelijk dat het geven van getuigenissen over andere gevangenen een vroegtijdig vertrek uit het gevangenkamp zou kunnen vergemakkelijken, zo vertelde Rabbani aan The Intercept in een interview.

Hij zei dat hij het eerder had zien gebeuren, met voormalig Guantánamo-gevangene, Ahmed al-Darbi, die in 2018 naar Saoedi-Arabië werd gerepatrieerd. Darbi – die, net als Rabbani, door het rapport van de Senaatsinlichtingencommissie uit 2014 werd geïdentificeerd als slachtoffer van marteling misstanden tijdens CIA-terreuronderzoeken – hadden de mogelijkheid gekregen om tegen Nashiri te getuigen en de deal aangenomen.

Die getuigenis van Darbi was echter ook vals, blijkt uit Rabbani’s verslag van gesprekken met Darbi voordat een van beide uit Guantánamo werd vrijgelaten. In de gevangenis had Rabbani Darbi geconfronteerd met onwaarheden over Nashiri.

“Toen ik hem uitscheldde, antwoordde hij dat hij ongeacht de prijs weg wilde”, vertelde Rabbani aan The Intercept. “Ik vertelde hem dat hij al-Nashiri betrekt bij dingen die laatstgenoemde niet had gedaan – en jij redt jezelf en laat hem achter in een hachelijke situatie die niet door hem veroorzaakt is.”

Darbi, zei Rabbani, uitte zijn berouw: ‘Hij toonde berouw toen het te laat was.’ (Darbi, die in 2017 schuldig bekende aan een rol bij een Al Qaida-bomaanslag op een Franse olietanker in 2002, zit momenteel zijn gevangenisstraf uit in Saoedi-Arabië en is niet bereikbaar voor commentaar.)

In 2018 waren de advocaten van Rabbani op zoek naar een deal zoals die waarmee Darbi uit Guantánamo werd vrijgelaten, zei Stafford Smith in de rechtbank, maar hij had zijn cliënt gewaarschuwd geen meineed te plegen. Rabbani was, in tegenstelling tot Darbi, nooit beschuldigd van een misdrijf.

Rabbani vertelde The Intercept dat hij tijdens zijn interviews met de FBI in 2018 of 2019 zijn eerdere uitspraken over Nashiri had herroepen. Rabbani zei dat hij zijn martelingen herhaaldelijk ter sprake had gebracht bij de FBI-agenten en zijn uitspraken over Nashiri aan de martelingen toeschreef. Davis bevestigde dinsdag in de rechtbank dat Rabbani weigerde zijn eerdere beschuldigingen te bevestigen omdat deze onder marteling waren geuit.

Vijf jaar later maakten de aanklagers van Guantánamo bekend dat ze nog steeds van plan waren Rabbani om getuigenissen te vragen en hem mogelijk als getuige op te roepen. In januari 2023 dienden aanklagers een pleidooi in waarin ze beweerden dat ze er niet van op de hoogte waren dat Rabbani ontlastende informatie over Nashiri had verstrekt.

“De Aanklager heeft geen informatie gevonden dat tijdens de zittingen de gedetineerden eerdere verklaringen hebben ingetrokken of dat zij aanvullende beschuldigingen hebben geuit dat hun eerdere verklaringen waarin de verdachte werd geïmpliceerd het product of resultaat waren van marteling”, aldus de pleidooi, verwijzend naar Rabbani en een tweede gedetineerde wiens verklaringen tegen Nashiri waren in twijfel getrokken.

De beweringen van onwetendheid van de aanklagers kropen onder de huid van Stafford Smith. Volgens een e-mail verkregen door The Intercept schreef hij eind februari aan admiraal Aaron Rugh van de marine, het hoofd van het vervolgingsteam, waarin hij beweerde dat de pleidooi valse verklaringen bevatte en waarin hij om de registratienummers van de ondertekenaars vroeg. Rugh antwoordde dat hij de zaak zou onderzoeken, maar stuurde de informatie van de advocaten niet. (In antwoord op een verzoek om commentaar zei het kantoor van Rugh: “Als zaken hangende een rechtszaak zijn, zou het ongepast zijn als het ministerie van Defensie commentaar zou geven.”)

Stafford Smith vond zeven van de negen balienummers van advocaten en gaf deze door. In zes van de klachten wordt vrijwel identiek taalgebruik gebruikt, met kleine verschillen in de inleidingen en zo nu en dan toegevoegde details. Een zevende, later gemaakt, bevat meer informatie en aanvullende beschuldigingen. Van alle aanklagers op één na vermelden hun nationale balies geen openbare registers van discipline; een van de aanklagers heeft een klachtzaak op de lijst staan, maar geen oplossing.

‘Je begrijpt zeker hoe ernstig het zou moeten zijn om iemand aan te geven bij de bar?’ vroeg een officier van justitie aan Stafford Smith dinsdag tijdens de hoorzitting.

Stafford Smith antwoordde: “Ja, absoluut.”

Getuigenis van marteling

Volgens het martelrapport van de Senaat heeft de CIA Rabbani meer dan 540 dagen gemarteld. De martelingen omvatten onder meer een verblijf in een geheime Amerikaanse zwarte plek in Afghanistan.

Rabbani heeft beschreven dat hij lange tijd in volledige duisternis werd vastgehouden en werd onderworpen aan een middeleeuwse marteltechniek die bekend staat als ‘strappado’: iemand aan zijn vastgebonden armen ophangen en hem plotseling laten vallen.

Rabbani vertelde later over zijn beproeving en zei dat hij ergens tussen 2002 en 2004 belastende verklaringen over Nashiri had afgelegd terwijl hij op de zwarte plek was.

Afgelopen augustus werd de Nashiri-zaak bij de militaire commissie van Guantánamo opgeschud toen de toenmalige rechter zei dat een vroege bekentenis van Nashiri niet-ontvankelijk was omdat deze door middel van marteling tot stand was gekomen. De uitspraak betekende een klap voor de langstlopende doodstrafzaak van de regering onder de militaire commissies.

Uit getuigenissen tijdens de hoorzitting van de commissie dinsdag blijkt echter dat de zoektocht van de regering om bewijsmateriaal te gebruiken dat is verkregen door marteling van andere gedetineerden in volle gang was toen de rechter zijn beslissing nam over de bekentenis van Nashiri – en dat het streven naar getuigenissen over marteling tot op de dag van vandaag voortduurt.

Rabbani zei dat de pogingen om zijn getuigenis te gebruiken getuigt van het onvermogen om rekening te houden met Guantánamo, martelingen en de andere excessen van de Amerikaanse campagne tegen terrorisme.

“Amerika wil de bittere waarheid van hun falen in onderzoeken niet toegeven,” vertelde hij aan The Intercept, “en de praktijk van onrecht en marteling die internationaal verboden is.”