Niets van wat we nu in het Midden-Oosten zien gebeuren, hoefde te gebeuren. Het had allemaal voorkomen kunnen worden, en dat kan nog steeds gebeuren, zelfs nu.
De etnische zuiveringen en massamoorden in Gaza zouden kunnen eindigen, de Houthi-aanvallen op de internationale scheepvaart zouden kunnen stoppen, de bredere, catastrofale oorlog die dag na dag dichter bij het uitbreken van het Midden-Oosten komt, zou kunnen worden voorkomen.
Het enige dat nodig is, is het enige doen dat president Joe Biden heeft geweigerd te doen, ondanks alle politieke logica, gezond verstand en publieke druk: een permanent staakt-het-vuren tussen Israël en Hamas steunen, en gebruik maken van de enorme macht en Washington heeft invloed op het kleine landje in het Midden-Oosten om de oorlog tegen Gaza te laten stoppen.
Biden blijft hiertegen protesteren. Dus wat we in plaats daarvan hebben gekregen is het Amerikaanse bombardement van donderdag op Jemen, het door oorlog geteisterde land dat Washington al zeven jaar heeft helpen ontruimen door Saoedi-Arabië en de meedogenloze oorlog van de Verenigde Arabische Emiraten ertegen te bevoorraden en te faciliteren. De drieënzeventig aanvallen troffen zestig doelen in vijf regio’s van het land, waarbij vijf mensen om het leven kwamen en zes gewond raakten. Nadat hij zich kandidaat had gesteld voor het presidentschap en had gewonnen door te beloven een einde te maken aan de beschamende Amerikaanse steun aan de Saoedische oorlog, heeft Biden niet alleen die belofte gebroken, maar schijnbaar besloten de tussenpersoon uit te schakelen en rechtstreeks een Amerikaanse oorlog met Jemen te beginnen.
Het bombardement van Biden – uitgevoerd in samenwerking met het loyale schoothondje Groot-Brittannië, en met de verbale steun van (enkele) andere landen waar de president niet aan kon meedoen – is ogenschijnlijk bedoeld om een einde te maken aan de aanvallen van de regerende Houthi-regering van Jemen op commerciële schepen in de Rode Zee op weg naar of vanuit Israëlische havens. De aanvallen hadden ertoe geleid dat enkele van de grootste rederijen ter wereld de scheepvaart in de Rode Zee volledig hadden opgeschort, wat ertoe leidde dat het Witte Huis met zijn eigen aanvallen was gaan dreigen en uiteindelijk ook zou uitvoeren om ‘de vrije stroom van de internationale handel’ te beschermen en ‘de vrije stroom van de internationale handel’ niet toe te staan. vijandige actoren die de vrijheid van navigatie in gevaar brengen.”
Niemand ontging de ironie dat Biden bereid was te bombarderen en te doden om de rechten van zeecontainers te beschermen, maar het ging prima: in Gaza werden dagelijks 250 mensen afgeslacht en meer dan tien kinderen verloren benen. “Dit is oorlog. . . . Onschuldige burgers zullen in de toekomst gewond raken”, zei de woordvoerder van de nationale veiligheid, John Kirby, memorabel. Na oorlogen te hebben gerechtvaardigd door een beroep te doen op de ‘verantwoordelijkheid om burgers te beschermen’ tegen precies het soort bloedbaden dat de Amerikaanse regering nu in Gaza faciliteert, praten Amerikaanse functionarissen nu over de ‘verantwoordelijkheid om de stroom van de internationale handel te beschermen’.
Het is ook niet aan de aandacht ontsnapt dat Washington niet bepaald een consistente verdediger van de vrijheid van scheepvaart is: onder zijn illegale sancties tegen Iran hebben Amerikaanse troepen herhaaldelijk Iraanse schepen onderschept en de olie die ze vervoerden in beslag genomen (voordat ze de gestolen goederen schaamteloos voor een prijs verkochten). winst). Op dezelfde manier zei Washington niets toen Israëlische strijdkrachten in 2010 negen mensen doodden, waaronder een Amerikaans staatsburger, op een Turkse vloot die met humanitaire goederen naar Gaza reisde om Israëls eigen illegale blokkade van Gaza af te dwingen.
Hoe het ook zij, het is moeilijk serieus te nemen dat het machtsvertoon van de regering-Biden zal bereiken wat het moet bereiken. Zeven jaar lang heeft de bevolking van Jemen te maken gehad met een meedogenloze blokkade en willekeurige bombardementen die leidden tot wijdverbreide hongersnood, een explosie van ziekten en de dood van minstens 377.000 mensen. Hoewel tientallen luchtaanvallen en vijf doden niet iets zijn om over te niezen, is het niet te vergelijken met dit ondoorgrondelijke niveau van lijden. In feite hebben de Jemenieten al uitdagend gereageerd, waarbij Houthi-functionarissen waarschuwden dat de Amerikaanse aanvallen ‘niet onbeantwoord en ongestraft zouden blijven’ en dat ze ‘klaar waren om af te schrikken en te reageren’, en tienduizenden Jemenieten die zich door het hele land boos verzamelden.
Nee, zoals dit allemaal suggereert, is het meest waarschijnlijke resultaat van de acties van Biden een tegenreactie van de Houthi’s, een cyclus van escalatie en de ellendige moordpartijen in Gaza die steeds dichter bij een explosie in een zoveelste rampzalige, door de VS gevochten oorlog komen. in het midden Oosten. Zelfs de Saoedische regering – de Saoedische regering! – dat jarenlang Jemen meedogenloos heeft wreed behandeld, was gealarmeerd door het besluit van Biden, waarin werd opgeroepen tot terughoudendheid en “het vermijden van escalatie” als reactie op de Amerikaanse aanvallen.
Dat de acties van Israël een bredere regionale oorlog zouden kunnen ontketenen die de Verenigde Staten aantrekt, is een levende, maar enigszins sluimerende zorg sinds het begin van de vernietiging van Gaza in oktober. Het Amerikaanse leger heeft doelen in Irak en Syrië al talloze keren gebombardeerd, terwijl Amerikaanse bases in de twee landen de afgelopen drie maanden 127 keer zijn aangevallen dankzij de steun van Biden voor wat Israël doet.
Maar onlangs is een regionale oorlog een alarmerende en steeds waarschijnlijker mogelijkheid geworden, waarbij Amerikaanse functionarissen nu noodplannen opstellen om er een te bestrijden. Het Amerikaanse bombardement op Jemen kwam kort nadat de Israëlische regering, die zich steeds schurkenstaten heeft gedragen, besloot een drone-aanval uit te voeren op een Hamas-functionaris in Beiroet (waarbij zes andere mensen omkwamen), en deze vervolgens snel opvolgde met de aanval op een Hamas-functionaris in Beiroet. moord op een Hezbollah-commandant in het zuiden van het land. De regering-Biden heeft naar verluidt de Israëlische premier Benjamin Netanyahu er al van moeten overtuigen Hezbollah in Libanon niet aan te vallen.
Deze aanvallen – uitgevoerd te midden van de toenemende zorgen van de VS over een bredere oorlog, en omdat de regering-Biden verslaggevers informatie heeft verstrekt over haar inspanningen achter de schermen om deze in bedwang te houden – hebben het vermoeden doen rijzen dat Israël feitelijk opzettelijk zou proberen een oorlog uit te lokken. groter conflict en mogelijk de Verenigde Staten erbij betrekken, of het nu gaat om een steuntje in de rug voor een haperende oorlogsinspanning of om Netanyahu te behoeden voor een rol als leider, of zelfs om naar de gevangenis te gaan. Volgens een recente Huffington Post Volgens het rapport escaleren meerdere Amerikaanse oorlogsspelletjes de Israëlisch-Libanese gevechten[ing] tot iets verschrikkelijks”, in de woorden van een Amerikaanse functionaris Politiek rapporten over Amerikaanse inschattingen van een verhoogd risico dat Hezbollah Amerikanen in het Midden-Oosten – of zelfs binnen de Amerikaanse grenzen – zal aanvallen.
Het absurde is dat de Amerikaanse inlichtingendienst zelf erkent dat geen van deze groepen daadwerkelijk een oorlog wil voeren, en dat ze allemaal in hetzelfde geïnteresseerd zijn: een einde aan de moordpartijen in Gaza. De Houthi-regering heeft heel duidelijk gemaakt dat hun aanvallen op de scheepvaart een reactie zijn op Israëls ‘aanhoudende gruwelijke bloedbaden, genocide en belegering tegen Palestijnen in Gaza’, en dat het hun bedoeling is druk uit te oefenen op de Verenigde Staten en Israël om een staakt-het-vuren te steunen. . Het voorkomen dat gebeurtenissen uit de hand blijven lopen kan niet eenvoudiger – en toch steekt Biden nog steeds zijn kop in het zand, ondanks alle tekenen die erop wijzen dat dit zijn herverkiezingskansen in gevaar brengt.
Terwijl hij zich kandidaat stelde voor het presidentschap, herhaalde Biden eindeloos dat hij een einde zou maken aan het tijdperk van ‘eeuwige oorlogen’ zou niet het land verwikkelen in de zoveelste oorlog in het Midden-Oosten, en vierde dat “de Verenigde Staten voor het eerst in twintig jaar niet in oorlog zijn”, na zijn chaotische maar uiteindelijk correcte terugtrekking uit Afghanistan. Nu stormt hij achteloos op dat ding af. Het zou voor hem nog niet te laat zijn om terug te keren en voor vrede te kiezen. Alarmerender is het als uit zijn aanvallen op Jemen blijkt dat hij al een besluit heeft genomen.
Bron: jacobin.com
