Amerikanen slaan abortuspillen op… Voor het geval dat – Moeder Jones

Dat zijn meer Amerikanen het aanleggen van abortuspillen voor het geval ze deze in de toekomst nodig hebben, blijkt uit nieuw onderzoek dat dinsdag is gepubliceerd.

De relatief nieuwe praktijk van het vragen om een ​​recept voor abortuspillen voordat ze deze mogelijk nodig hebben – ook wel bekend als ‘voorafbetaling’ – is sterk toegenomen tijdens twee periodes van recente onzekerheid over de toekomst van de toegang tot abortus, zo blijkt uit de studie gepubliceerd in JAMA Internal Medicine. Die periodes omvatten twee kritieke momenten: de weken na het uitlekken van het ontwerpbesluit van het Hooggerechtshof op 2 mei 2022 Dobbs tegen Jackson Women’s Health Organization en te midden van tegenstrijdige uitspraken afgelopen april over de goedkeuring door de FDA van mifepriston, de eerste pil in het tweepillenregime dat abortus door medicatie omvat.

Uit het bestuderen van gegevens van de non-profitorganisatie Aid Access, waarvan de artsen abortuspillen voorschrijven en opsturen naar mensen in alle vijftig staten, ontdekten onderzoekers dat het gemiddelde aantal dagelijkse verzoeken om voorafgaande verstrekking bijna vertienvoudigde – tot ongeveer 247 per dag – in de zeven weken tussen het lek van de Dobbs ontwerp en toen het Hooggerechtshof zijn definitieve beslissing nam. Toen het Hooggerechtshof in juni 2022 zijn definitieve uitspraak deed, daalden de verzoeken tot ongeveer 89 per dag – maar in april vorig jaar piekten ze opnieuw toen tegenstrijdige uitspraken over de goedkeuring door de FDA van mifepriston abortuspillen weer in het nieuws brachten, wat leidde tot een gemiddelde van ongeveer 172 dagelijkse verzoeken om het vooraf verstrekken van de pillen. (Terwijl een rechtszaak tegen de goedkeuring van de FDA, ingediend door anti-abortusactivisten, momenteel aanhangig is bij het Hooggerechtshof, blijven abortuspillen per post verkrijgbaar.)

“Ik denk dat het aantoont dat mensen aandacht besteden” aan bedreigingen voor toegang, zei Abigail Aiken, hoofdauteur van het onderzoek en universitair hoofddocent public affairs aan de Universiteit van Texas-Austin, en benadrukte dat bijna driekwart van de deelnemers aangaf “te willen het waarborgen van persoonlijke gezondheid en keuze” en “het voorbereiden op mogelijke abortusbeperkingen” als redenen voor het aanvragen van voorafgaande verstrekking.

“Ik denk dat een van de misschien onbedoelde gevolgen van abortusverboden, of van de Dobbs beslissing, is dat het echt een licht werpt op medicatie-abortus, en het waarschijnlijk zichtbaarder heeft gemaakt voor veel mensen onder ons, ‘voegde ze eraan toe.

Maar de ongelijkheid in de toegang tot het vooraf verstrekken van abortuspillen blijft bestaan. De meeste mensen die om de pillen vroegen, waren blanke mensen ouder dan 30 jaar, die geen kinderen hadden en in stedelijke gebieden woonden waar de armoedecijfers lager dan gemiddeld waren; De meeste mensen die abortus laten plegen zijn gekleurde vrouwen, in de twintig, en hebben al kinderen, zo blijkt uit gegevens, en bijna de helft leeft onder de federale armoedegrens. De discrepantie in de demografische samenstelling van mensen die abortus ondergaan en degenen die erin slagen om vooraf abortuspillen te krijgen, is waarschijnlijk gedeeltelijk te wijten aan de kosten: Aid Access rekent $150 aan voor het vooraf verstrekken van abortuspillen. De groep biedt financiering aan mensen die de pillen misschien niet kunnen betalen, maar die hulp is misschien niet zo algemeen bekend.

Zoals Elisa Wells, mede-oprichter van Plan C, een website die informatie geeft over de toegang tot abortuspillen, vertelde Moeder Jones“NNiet iedereen heeft $150 te besteden aan iets dat ze misschien nooit nodig hebben.” (Wells was niet betrokken bij het onderzoek van Aiken.)

Voor Amerikanen die zwanger kunnen worden, beschouwen Wells en haar collega’s van Plan C het inslaan van abortuspillen als een ‘redelijk iets om te doen’. Als de pillen op de juiste manier worden bewaard (in de originele verpakking en bij kamertemperatuur), moeten de pillen meerdere jaren houdbaar zijn: mifepriston, dat het zwangerschapshormoon progesteron blokkeert, gaat ongeveer vijf jaar mee, en misoprostol, dat ervoor zorgt dat de baarmoederhals samentrekt en de baarmoedermond uitdrijft. de zwangerschap duurt volgens Plan C ongeveer twee jaar.

Volgens het Guttmacher Instituut is medicatie-abortus al verantwoordelijk voor meer dan de helft van alle abortussen in het hele land – en uit de studie van Aiken blijkt dat de verstrekking van voorschotten zou kunnen blijven toenemen naarmate de abortusbeperkingen toenemen. Het hoogste aantal verzoeken om de pillen vooraf te verstrekken, zei ze, kwam niet van mensen in staten met een huidig ​​abortusverbod, maar van mensen in staten waar wetgevers toekomstige verboden overwogen.

“Elke keer dat we onzekerheid zien, elke keer dat we potentiële wetgeving zien aankomen, lijken mensen het meest te reageren,” zei Aiken. “Ze zien de tekenen aan de muur – en dat lijkt de grootste motivator.”