Inwoner van Springfield, Ohio Tracy Paschke-Johannes volgde dinsdagavond vanuit huis het presidentiële debat. Ze vroeg zich af of voormalig president Donald Trump de anti-immigratiegeruchten over Haïtianen die in haar stad wonen, die de afgelopen dagen online en op tv de ronde deden, zou verspreiden.
Trump had er minder dan vijf minuten voor nodig.
Bij het beantwoorden van de eerste vraag van het debat, die over de economie ging, noemde Trump Springfield tijdens een racistische tirade over immigranten die “ons land binnenstromen vanuit gevangenissen en cellen, vanuit psychiatrische instellingen” die dreigen Amerikaanse banen in te pikken en oproepen tot hun deportatie. Later in het debat, toen hem werd gevraagd om meer agenten aan de grens te zetten, herhaalde Trump de ongefundeerde beweringen dat Haïtiaanse immigranten in Springfield “de honden opeten … ze eten de katten op.”
“Ik was gewoon verbijsterd en dacht: ‘Oh, nou, nu weet iedereen waar Springfield ligt’,” herinnert Paschke-Johannes zich, een gewijde Lutherse predikant die zich meteen zorgen maakte dat de hatelijke opmerkingen schadelijk zouden zijn voor Haïtiaanse leden van haar gemeenschap. “We willen niet bekend staan als de plek waar hatelijke dingen worden gezegd over onze immigrantenburen.”
Deskundigen en pleitbezorgers die nauwlettend aandacht besteden aan de kwestie, delen de zorgen van Paschke-Johannes, die bang is voor fysieke schade, verlies van banen, criminalisering en negatieve mentale gezondheidseffecten voor Haïtiaanse en andere zwarte immigranten in de VS, aangewakkerd door Trumps opmerkingen op een podium waar bijna 67 miljoen mensen naar keken. Zulke opmerkingen en de schade die daaruit voortvloeit, zeiden ze, begonnen niet bij Trump, maar zijn geworteld in een lange erfenis in de Verenigde Staten van discriminatie tegen immigranten – met name zwarte immigranten en mensen die uit Haïti komen.
Een van de eerste voorbeelden van anti-Haïtiaanse sentimenten in de VS kwam uit slavenstaten in het Amerikaanse zuiden in het begin van de 19e eeuw, zei Willie Mack, een professor aan de Universiteit van Missouri die ras en immigratie bestudeert. Nadat tot slaaf gemaakte Haïtianen in 1791 een opstand tegen de Fransen leidden en onafhankelijk werden, vreesden Amerikaanse slavenhouders dat ze de tot slaaf gemaakte Afrikanen in de VS zouden binnenvallen en bevrijden. In 1822 nam South Carolina een wet aan die het zwarte zeelui verbood om van boord te gaan van schepen die in de havens van de staat aanmeerden, uit angst dat ze zich zouden mengen met tot slaaf gemaakte mensen en het nieuws over Haïti zouden verspreiden, wat mogelijk een nieuwe opstand zou veroorzaken.
“Haïti is altijd al gevreesd geweest in de verbeelding van de Verenigde Staten – er is altijd die angst geweest voor ‘de Zwarte Republiek’,” zei Mack.
Na de moord op de president van Haïti in 1915 viel het Amerikaanse leger het land binnen en bezette het het, en hield het de controle over de regering gedurende vijf presidentschappen totdat de macht in 1934 terugkeerde naar het Haïtiaanse volk. De VS regeerde Haïti met een systeem van raciaal geweld en colorisme dat de discriminerende wetten van het Jim Crow-zuiden weerspiegelde, zei Mack. En binnen de VS werden Amerikanen gevoed met beelden van Haïti als een “voodoo en achterlijk, onbeschaafd zwart land.” Hij zei dat de mythes over voodoo de wortels zijn voor Trumps opmerkingen over het eten van katten en honden.
Maandag verspreidde Trumps vicepresidentskandidaat Senator JD Vance het gerucht op X dat “mensen hun huisdieren hebben laten ontvoeren en opeten door mensen die niet in dit land zouden moeten zijn”, verwijzend naar Haïtiaanse immigranten in Springfield. De leiders van de stad en politiefunctionarissen weerlegden de bewering en zeiden dat ze geen meldingen hadden ontvangen van huisdieren die binnen de immigrantengemeenschap van Springfield werden opgegeten. ABC-debatco-host David Muir controleerde Trump live, maar de voormalige president verdubbelde de valse bewering en zei dat hij het had gehoord van “de mensen op televisie”.
“Het komt niet zozeer uit dit specifieke brein van Donald Trump, maar het is een integraal onderdeel van de verhalen en narratieven die dit land zichzelf en de wereld vertelt over wie zwarte mensen zijn,” zei Nana Gyamfi, uitvoerend directeur van Black Alliance for Just Immigration. En door de geschiedenis heen zag Amerika mensen uit zwarte landen, waaronder Afrikaanse landen, als een “gecriminaliseerde, beestachtige, barbaarse, dierlijke, nek-afsnijdende zwarte persoon.”
“Ondanks het feit dat we dat weten, als je Haïtianen persoonlijk kent, zijn ze niet zo,” zei Gyamfi. “Ze gaan naar de katholieke kerk, of misschien zijn ze pinkstergelovig, ze eten heerlijk eten waar geen hond of kat in zit.” Ze voegde toe: “In de Haïtiaanse context is er die extra wilde sfeer die daar wordt neergezet, die aansluit bij de [Haitian] revolutie en hun politiek en spiritualiteit van het Haïtiaanse volk.”
Toen in de jaren 70 meer Haïtianen, samen met mensen uit Afrikaanse landen, naar de Verenigde Staten emigreerden, bleven deze houdingen bestaan. In 1978 startte de regering van president Jimmy Carter het Haïtiaanse programma, dat nieuwkomers uit Haïti opsloot in lokale gevangenissen en hen geen toestemming gaf om te werken, en hun asielaanvragen afwees met de bedoeling dat ze zouden terugkeren naar de politieke instabiliteit en het geweld waarvoor ze waren gevlucht, volgens onderzoek van Carl Lindskoog, een assistent-professor geschiedenis aan het Raritan Valley Community College die een boek schreef over de bestraffing van Haïtiaanse vluchtelingen.
Onder Ronald Reagan weigerden de VS Haïtiaanse immigranten die per boot reisden, met enkele gevallen van verdrinking. Ondertussen kregen hun Cubaanse tegenhangers, die doorgaans een lichtere huid hadden, vaak niet dezelfde systematische straf als ze het communisme ontvluchtten, merkte Gyamfi op.
Hoewel Carters programma door de rechtbanken werd vernietigd, gebruikte Reagan de instroom van Haïtiaanse immigranten om het programma uit te breiden en een grotere infrastructuur van massale opsluiting en detentie van immigranten te creëren — de vroege ingrediënten van het huidige systeem, volgens Lindskoog. En politieke leiders verspreidden vaak racistische stereotypen dat Haïtianen tuberculose met zich meebrachten, een risico voor de volksgezondheid vormden en gedeporteerd moesten worden. Haïtiaanse immigranten werden ook door de Food and Drug Administration als aidsdragers aangemerkt tijdens de hiv/aids-epidemie.
“Wat mij opvalt als ik denk aan de opmerkingen die gisteravond tijdens het debat zijn gemaakt, en de laatste paar jaar van anti-Haïtiaanse en xenofobe en racisme, is hoe vergelijkbaar het was met de jaren 70 en 80,” zei Lindskoog. “Toen Haïtianen naar Zuid-Florida begonnen te komen, was het echt een diep racisme en xenofobe die daar opwelde, en het was druk op lokale functionarissen en druk op Washington om iets te doen om hen uit te sluiten en uit de maatschappij te verwijderen.”
In de jaren 1990 en 2000 wees Mack op incidenten van anti-Haïtiaans politiegeweld in New York City. In 1997 vielen agenten van de NYPD Abner Louima aan, verkrachtten en sloegen hem, een Haïtiaanse immigrant die werkte als beveiliger. In 2000 werd Patrick Dorismond, een Haïtiaanse Amerikaan geboren in New York, doodgeschoten door een undercoveragent van de NYPD tijdens een drugsoperatie.
“Rudy Giuliani, destijds burgemeester van New York City, richtte zich op hen, en specifiek op Patrick Dorismond, door te zeggen dat hij geen misdienaar was en dat hij op zoek was naar problemen, alleen maar omdat hij zwart was en van Haïtiaanse afkomst”, aldus Mack.
Gyamfi verwees ook naar een recenter incident in Del Rio, Texas, in 2021, waarbij Border Patrol-agenten te paard Haïtianen en andere zwarte migranten aanvielen. “Weer die ontmenselijking,” zei ze, “als vee bijeengedreven worden.”
Hoewel de regering-Biden aan 300.000 Haïtianen die zich al in de VS bevinden, een tijdelijke beschermingsstatus heeft verleend, maakt Gyamfi zich zorgen over de manier waarop Trumps opmerkingen Haïtianen en andere zwarte immigranten nog meer zouden kunnen victimiseren.
“Als ik aan Ohio denk, denk ik aan Mauritaniërs,” zei Gyamfi, verwijzend naar de grote aantallen immigranten uit Mauritanië die asiel zoeken en in Ohio wonen. “Wanneer horen we dat Mauritaniërs worden aangevallen, samen met Haïtianen in Ohio en op plekken in het hele land waar ze deze toestroom van Mauritaanse asielzoekers, Kameroense asielzoekers, Congolese asielzoekers, Angolese asielzoekers hebben — die, voor zover het deze onwetenden betreft, allemaal Haïtiaans zullen zijn?”
“We maken ons grote zorgen, omdat we weten dat dit soort ontmenselijking de deur opent voor geweld tegen mensen. We weten wat er tijdens Covid is gebeurd”, zei ze, verwijzend naar de massaschietpartij in spa’s in de omgeving van Atlanta, waarbij een schutter acht mensen doodde, waaronder zes mensen van Aziatische afkomst.
Zowel Gyamfi als Mack zeiden dat ze wilden dat Harris meer zou doen om Trumps uitspraken te veroordelen en dat ze teleurgesteld waren over Harris’ gebrek aan reactie tijdens het debat.
“Er moet meer directe afkeuring komen over deze haat en racisme die Trump spuwt,” zei Mack. “Hij is er nu eerlijker over; het is een gevaar voor iedereen.” Hij voegde toe dat Harris ook een kind van immigranten is, dus Trumps aanvallen op immigranten zijn ook een aanval op haar.
“Die hartverscheurende, hartverscheurende verontwaardiging over abortus?” Gyamfi zei: “Dat hadden we moeten horen. Dat zou iets moeten zijn dat haar in haar sporen doet stoppen, en jij trekt de grens en zegt ‘Nee.'”
In Springfield zei Paschke-Johannes dat hoewel Haïtiaanse immigranten in 2020 naar de stad waren gekomen, de haat tegen Haïtianen daar pas in augustus 2023 oplaaide, toen een auto bestuurd door een Haïtiaanse man zonder geldig rijbewijs betrokken raakte bij een ongeluk met een schoolbus, waarbij een 11-jarige jongen omkwam. Sommigen in de gemeenschap gebruikten het incident om de Haïtiaanse bevolking de schuld te geven van andere problemen, zoals het tekort aan huisvesting en scholingsmogelijkheden. Op woensdag bekritiseerde de vader van de jongen Trump en Vance omdat ze de dood van zijn zoon als politiek rekwisiet hadden gebruikt.
“Je kijkt naar een zeer kwetsbare bevolkingsgroep die naar een nieuw gebied is verhuisd, en immigrantengroepen lopen al het risico om uitgebuit en uitgebuit te worden”, zei Paschke-Johannes, verwijzend naar de Chinese Exclusion Act van 1882. “Dus om een specifieke bevolkingsgroep en een specifieke stad als doelwit te nemen of erover te praten is zorgelijk, en we maken ons er zeker zorgen over dat onze buren veilig blijven.”
Terwijl de rechtse geruchten de laatste dagen online explodeerden, ging Paschke-Johannes naar haar Facebook-account om een ander beeld te schetsen, en schreef een bericht dat breed online werd gedeeld: “Ik ben hier om te melden dat onze immigrantenvrienden een aantal nieuwe restaurants hebben binnengehaald, banen invullen en de lokale economie helpen, en voetballen met hun kinderen. Geen kampementen. Geen ‘vermiste huisdieren’ die worden geconsumeerd. Gewoon een prachtig, ietwat alledaags stadje in het Midwest dat zijn ding doet — ga zo maar door.”
Bron: theintercept.com
