Bassem Tamimi, een prominente leider van het Palestijnse verzet op de bezette Westelijke Jordaanoever, is na ruim zeven maanden gevangenschap eindelijk vrijgelaten uit een Israëlische militaire gevangenis. In een foto geplaatst op X Volgens de Palestijnse ambassadeur in Groot-Brittannië leek Bassem uitgemergeld, zijn zwarte T-shirt hing aan zijn lichaam, zijn armen leken meer op die van een uitgehongerd kind dan op die van een 57-jarige, en zijn gezicht was veel smaller dan toen hij werd vastgehouden.

Zijn vrijheid zou een bron van vreugde moeten zijn voor activisten over de hele wereld. Maar de Palestijnse beweging kan niet rusten totdat de martelende militaire gevangenis waarin hij was gehuisvest, en alle soortgelijke gevangenissen, steen voor steen uit elkaar worden gehaald.

‘Ik heb die nacht niet geslapen toen ik hem zag. Hij had een heel moeilijke tijd en had daar kunnen sterven”, vertelde Waleed, de neef van Bassem Rode vlag via een koeriersdienst.

Bassem werd op 29 oktober gearresteerd en in administratieve detentie geplaatst, waardoor het Israëlische leger hem zes maanden zonder aanklacht kon vasthouden. Eind april werd een nieuw detentiebevel van zes maanden uitgevaardigd. Volgens de Londense nieuwssite The New Arab werd hij uiteindelijk vrijgelaten na een rechterlijke toetsing. Terwijl Bassem gevangen zat, weigerde het leger enige beschuldigingen tegen hem op te sommen.

In oktober 2022 werd zijn neef, de 19-jarige Qusay Tamimi, vermoord door Israëlische troepen in Nabi Saleh. Hij had geprotesteerd tegen een Israëlische aanval in Nablus, waarbij vijf Palestijnen omkwamen en naar verluidt twintig anderen gewond raakten. Bassem vertelde het destijds Rode vlag:

“Het beleid van het zionistische kolonialisme is moord, geweld en terrorisme, om de wil van het Palestijnse volk te breken in de strijd om [our] recht op zelfbeschikking, om nationale onafhankelijkheid en bevrijding van het kolonialisme te bereiken … Terwijl ze de banden aanstaken bij de ingang van het dorp, schoten de soldaten van de militaire toren Qusay met scherpe kogels in de borst.

“Hij viel op de grond en stierf binnen twintig minuten. Hij kwam als martelaar in het ziekenhuis aan. Dit bewijst alleen maar dat de brutaliteit en het geweld van de zionistische bezetting worden gebruikt om elke Palestijnse beweging te onderdrukken in de strijd voor vrijheid en onafhankelijkheid en om te voorkomen dat deze zich verspreidt naar de omliggende Palestijnse gebieden.”

Een jaar nadat Qusay bijna tot op de dag van vandaag werd begraven, kwamen ze voor Bassem – zoals ze zijn gekomen voor duizenden anderen die opkomen voor hun rechten.

Volgens Addameer, een in Jeruzalem gevestigde gevangenenrechtenorganisatie, zitten er momenteel 3.410 Palestijnen in administratieve detentie op een totaal van 9.300 politieke gevangenen op de Westelijke Jordaanoever. Het is niet moeilijk om hen gijzelaars te noemen, gezien de willekeurige aard van hun detentie. Amnesty International merkte vorig jaar op dat er begin oktober ongeveer 1.300 mensen in administratieve detentie zaten. De mensenrechtenorganisatie beschreef het wijdverbreide gebruik van marteling door Israëlische soldaten en gevangenisbewakers, waaronder “het slaan en vernederen van Palestijnen terwijl ze geblinddoekt, uitgekleed en met hun handen vastgebonden werden vastgehouden”.

Bassems moed en vastberadenheid houden de hoop in het dorp Nabi Saleh, ten westen van Ramallah, al twee generaties lang levend. Toen soldaten in 2009 een van de waterbronnen van het dorp in beslag namen, organiseerde Bassem wekelijkse demonstraties tegen Israëlische diefstal van Palestijns land. Hij en andere activisten vormden dorpscomités op de Westelijke Jordaanoever om protesten en stakingen te coördineren. Ze brachten de lokale comités samen in het semi-formele Coördinatiecomité voor de Volksstrijd.

Maar zelfs als de Palestijnen vreedzaam protesteren, gebruikt het Israëlische leger terreur om hen het zwijgen op te leggen. Bassem is meer dan tien keer gearresteerd. In 1993 werd hij zo zwaar gemarteld door Shin Bet, de Israëlische binnenlandse veiligheidsmacht, dat hij een bloeding kreeg en maandenlang gedeeltelijk verlamd raakte. Zijn partner Nariman en hun kinderen, waaronder de prominente activist Ahed Tamimi, hebben ook vele malen gevangen gezeten.

Hoewel Bassem Tamimi nu vrij is, zal het niet de laatste keer zijn dat deze familie het doelwit is.

Degenen onder ons in Australië en de rest van de wereld moeten het voorbeeld van Bassem volgen en blijven marcheren, protesteren en bezetten voor een vrij Palestina.





Bron: redflag.org.au



Laat een antwoord achter