Biden haalt asiel leeg. Rechts noemde het nog steeds ‘massale amnestie’ voor ‘illegalen’. – Moeder Jones

Eerder deze week, de regering-Biden kondigde officieel een langverwacht hardhandig optreden aan de grens aan. De uitvoerende actie – die berust op dezelfde presidentiële autoriteit die voormalig president Donald Trump heeft ingeroepen om een ​​inreisverbod uit te vaardigen voor reizigers uit landen met een moslimmeerderheid – omzeilt een belangrijke bepaling van de Amerikaanse wet: het wettelijke recht om asiel aan te vragen, ongeacht waar of hoe persoon komt het land binnen.

Op bevel van Biden komen, op enkele uitzonderingen na, alleen migranten die naar officiële binnenkomsthavens komen in aanmerking voor asiel nadat ontmoetingen aan de grens een bepaalde drempel hebben bereikt. Dit klinkt misschien raar. Maar het is in overeenstemming met wat Biden beloofde te zullen proberen te doen nu de verkiezingen van november naderen: de grens “nu meteen” sluiten.

En toch heeft zelfs een Democratische president die het asiel heeft afgeschaft, de anti-immigrantenangstzaaiers aan de rechterkant niet kunnen kalmeren.

Zelfs voordat Biden zijn toespraak over de nieuwe grensproclamatie hield, was de Republikeinse senator Josh Hawley uit Missouri live op Fox News en noemde de maatregelen ‘massale amnestie’ voor ‘illegalen’. Hij werd herhaald door Stephen Miller, een voormalig senior adviseur van Donald Trump en voorzitter van de “lawfare” America First Legal-groep, die geen tijd verspilde met het uitkiezen van delen van het uitvoerend bevel en deze zonder context deelde om ongegrond te beweren dat de nieuwe regel geeft “fast-pass toegang tot een onbeperkt aantal migranten in de strijdbare leeftijd”. “Deze grens-EO maakt massamigratie permanent”, schreef Miller op X.

Nu ik erachter kom, heeft Biden minstens 350.000 asielzaken laten vallen, zodat illegalen in het land kunnen blijven. Dit is MASS-amnestie.

Dat is *bovenop* de 9 miljoen illegalen die hij al heeft toegelaten.

Sluit NU de grens pic.twitter.com/bhooqNVYO9

— Josh Hawley (@HawleyMO) 5 juni 2024

Om niet achter te blijven noemde de voorzitter van het Huis van Afgevaardigden, Mike Johnson – die de inmiddels ter ziele gegane, tweeledige senaatsgrensovereenkomst ‘dood bij aankomst’ noemde – het ‘window dressing’ en zei dat president Biden ‘duizenden illegalen de grens over laat gaan omdat hij ze wil uitzetten. in kiezers.”

Niets hiervan is waar. De proclamatie verbiedt de binnenkomst van migranten tussen de havens van binnenkomst, terwijl er in de loop van een week gemiddeld 2.500 aanhoudingen per dag aan de grens plaatsvinden. De schorsing kan pas worden opgeheven 14 dagen nadat dat aantal is gedaald naar een zevendaags gemiddelde van 1.500 dagelijkse ontmoetingen, wat betekent dat de schorsing minstens 21 dagen van kracht zou zijn. Hoe kan dat niet als een harde handhavingsmaatregel worden beschouwd?

Ja, de regel staat vrijstellingen toe voor niet-begeleide minderjarigen, slachtoffers van “ernstige vorm van mensenhandel”, en in sommige gevallen ook op basis van “operationele overwegingen” en “dringende humanitaire” omstandigheden. En het heeft geen invloed op de verwerking van aanvragen van asielzoekers via de mobiele telefoonapplicatie van CBP One in de havens van binnenkomst. Maar we hebben het over een fundamentele schending van de asielwetgeving en het Vluchtelingenverdrag door de regering-Biden om de rechtse woede over migratie te sussen.

“De actie van president Biden schept een gevaarlijk internationaal precedent als een unieke numerieke limiet op asiel”, zei Amy Fischer, directeur vluchtelingen- en migrantenrechten bij Amnesty International USA, in een verklaring, “waardoor het aantal mensen dat asiel kunnen aanvragen in de Verenigde Staten.”

Bovendien is dit verre van de eerste beperking. De regering-Biden heeft de toegang tot asiel al beperkt met een ander verbod dat bekend staat als ‘Omzeiling van wettige paden’. Het creëerde een “vermoeden van niet-geschiktheid” voor asiel als migranten niet kunnen aantonen dat ze een afspraak hebben gemaakt via de gebrekkige CBP One-app om naar een haven van binnenkomst te komen, eerder bescherming hadden gezocht in een ander land, maar dat werd geweigerd op weg naar de haven. Verenigde Staten, of kwam in aanmerking voor beperkte uitzonderingen onder ‘uitzonderlijk dwingende omstandigheden’.

Klinkt ingewikkeld? Welnu, het effect is eenvoudig. In de eerste paar maanden van het asielverbod kwam 86 procent van de migranten niet in aanmerking. “Het is heel moeilijk om te gaan via wat de regering een wettig traject heeft genoemd”, legt Melissa Crow, directeur geschillenbeslechting bij het Centrum voor Gender- en Vluchtelingenstudies (CGVS), uit. “Mensen die wanhopig zijn, hebben geen andere keuze dan te proberen de grens van binnenkomst over te steken.”

Deze nieuwe verordening zal dat wel doen verder de obstakels vergroten en de verwijdering van migranten met potentieel legitieme asielaanvragen versnellen. Volgens de huidige procedures vragen douane- en grensbeschermingsfunctionarissen (CBP) potentiële asielzoekers of zij vervolging in hun thuisland vrezen. Als het antwoord positief is, worden ze doorverwezen naar een eerste screening met een asielfunctionaris. Dit is bekend als het geloofwaardige angstinterview. Om dat punt te bereiken zullen migranten die aan het verbod onderworpen zijn, dat wel moeten doen proactief hun voornemen uiten om asiel aan te vragen of de angst voor vervolging te claimen zonder dat hen daarom is gevraagd, in wat algemeen bekend staat als de ‘schreeuwtest’.

Uit een recente studie van het CGVS bleek dat het vertrouwen op deze ‘manifestatie van angst’-test ertoe leidde dat asielzoekers werden teruggestuurd naar het slachtoffer. In de schriftelijke regeling erkent zelfs het ministerie van Binnenlandse Veiligheid dat de nieuwe procedure “ertoe zou kunnen leiden dat sommige niet-burgers met verdienstelijke claims niet worden doorverwezen naar een geloofwaardig angstinterview.”

Ja, er is meer. Nu zullen migranten dat wel doen Ook worden gescreend op mindere vormen van bescherming – niet op asiel – en moeten aan een “substantieel hogere norm” voldoen om deportatie te voorkomen.

Dit⬇️, en niet het asielverbod, is het belangrijkste dat het CBP van plan is te doen. Agenten sluiten simpelweg hun ogen en oren als ze mensen in vliegtuigen terugduwen naar vervolging en geweld. En er zal geen papieren spoor zijn om met hen in discussie te gaan. https://t.co/UTfgxO6n3t

— David J. Bier (@David_J_Bier) 5 juni 2024

Alles bij elkaar vormen deze veranderingen een aanzienlijke klap voor de al lang bestaande beschermingsgaranties voor asielzoekers die naar de Verenigde Staten komen. “Het doel van de regering lijkt te zijn om mensen zo snel mogelijk door het proces te loodsen en ze eruit te halen”, zegt Crow. “Ik ben bezorgd over het feit dat onze regering onze wettelijke en internationale verdragsverplichtingen naleeft die toegang bieden tot bescherming voor mensen die op de vlucht zijn voor vervolging.”

In een verklaring zei het Vluchtelingenagentschap van de Verenigde Naties (UNHCR) dat de maatregelen ‘de toegang tot asiel zouden ontzeggen aan veel individuen die internationale bescherming nodig hebben’, en riep het de Verenigde Staten op om ‘de beperkingen te heroverwegen die het fundamentele recht om asiel te zoeken ondermijnen’. asiel.”

Belangengroepen en immigratiedeskundigen zijn ook sceptisch dat deze veranderingen, gezien de realiteit van de beperkte middelen en capaciteiten van het DHS, een deuk in de aantallen aan de grens zullen veroorzaken. In plaats daarvan, zo schrijft David J. Bier van het libertaire Cato Institute, zal het “alleen maar resulteren in meer sterfgevallen onder migranten die denken dat de enige manier om binnen te komen is door de grenspolitie te ontwijken – door zich te verstoppen in woestijnen, door de Rio Grande-rivier te zwemmen of door binnen te glippen. heimelijk achterin tractor-​opleggers.”

De regeling, die hij een “juridische en morele gruwel” noemt, is “zowel slecht beleid als slechte politiek.”

Maar dit is waar we zijn beland in het debat over migratie. Migranten en asielzoekers, van wie velen gruwelijke situaties en bedreigingen voor hun leven ontvluchten, zijn gereduceerd tot politieke voetballen – ronduit belasterd als ‘indringers’ en ‘criminelen’. Een democratische regering lijkt zich niet te laten storen door het vooruitzicht beleid ten uitvoer te leggen dat zij ooit scherp veroordeelde toen haar voorganger dat deed. En zelfs een van de ergste repressies tegen asiel uit de recente geschiedenis is niet streng genoeg voor de Republikeinen. Je moet je afvragen hoeveel schade dit beleid zou moeten aanrichten – en waarschijnlijk ook zal doen – om het gesprek te veranderen.