Bill Gates speelt beide kanten van de klimaatcrisis

Gates ‘desinvestering belofte, gemaakt in zijn 2021 New York Times best verkochte boek, Hoe een klimaatramp te voorkomen: de oplossingen die we hebben en de doorbraken die we nodig hebbenwas meer dan een financiële beslissing. Het betekende ook de première van de miljardair als leider in klimaatverandering.

Toen hij voor het eerst werd geconfronteerd met het idee, schreef Gates, vroeg hij het nut van desinvestering als een middel om de koolstofafhankelijke wereldeconomie op de juiste koers te sturen. Het apartheidsregime van Zuid -Afrika was gevoelig gebleken voor de economische druk, zei hij, en uiteindelijk instortte, deels vanwege een wereldwijde afstoting. Maar energie, “een industrie die ongeveer $ 5 biljoen per jaar waard is en de basis voor de moderne economie,” kon niet worden verwacht dat ze alleen maar “door de verkoop van de aandelen van fossiele brandstoffenbedrijven te veranderen.”

Desalniettemin, zei Gates, wilde hij niet profiteren van een energiesector die gokte op een koolstofafhankelijke economie.

“Ik zou me slecht voelen als ik profiteerde van een vertraging bij het bereiken van nul. Dus in 2019 heb ik al mijn directe belangen in olie- en gasbedrijven afgestoten, net als de Trust die de schenking van de Gates Foundation beheert, ‘schreef hij, verwijzend naar de Gates Foundation Trust.

Wanneer Hoe u een klimaatramp vermijdt Kwam uit, twee jaar nadat Gates ogenschijnlijk de afstoting had besteld, hield de trust nog steeds honderden miljoenen dollars aan olie- en gasvoorraden en obligaties. Maar in de jaren daarna zijn die beleggingen alleen maar gegroeid, en niet alleen omdat bepaalde aandelen of obligaties goede beleggingen bleken te zijn. Het belang van de Trust in het Japanse olie- en gasbedrijf Inpex Corp steeg bijvoorbeeld met 32 ​​procent van het einde van 2022 tot het einde van 2023 tot meer dan $ 122 miljoen, ondanks dat inpex -aandelen in dezelfde periode minder dan twee procent toenamen.

Hoewel de IRS -openbaarmakingen van de Trust niet zeggen, lijkt het erop dat de trust meer aandelen heeft gekocht in het bedrijf.

Wat moeten we van Gates ‘desinvestering beloven?

De taal is de moeite waard om op te letten. Als we uitzonderlijk gul zijn voor Gates, zouden we kunnen zeggen dat hij een beperkt belofte heeft gedaan dat niet zo moeilijk was voor het vertrouwen om te houden. “Directe beleggingen” is een technische term die betekent dat investeren in de fysieke activa van een bedrijf of gewoon zoveel van zijn aandelen controleren dat het invloed op het management van het bedrijf kan beweren. Het bezitten van een oliebron telt; Het bezitten van een klein deel van de voorraad van een oliemaatschappij – zelfs een deel van tientallen miljoenen dollars – doet dat niet.

Maar als de Gates Foundation een onderscheid maakte tussen “directe investeringen” en andere vorm van investeringen, stond dit niet op de verduidelijking van de media -aandacht over de beslissing. De kop van een sympathieke 2021 Bloomberg Artikel zei dat de beloofde afstotingsinspanning van Gates “laat zien hoe moeilijk het kan zijn om af te stoten van fossiele brandstoffen.” Door de belofte van Gates samen te vatten, voegde het verhaal eraan toe dat Gates “zegt dat hij heeft besloten al zijn olie- en gasactiva te dumpen.”

Maar als de woorden van Gates over olie en gas enige ruimte voor interpretatie achterlieten, waren zijn beweringen over kolen ondubbelzinnig.

Naast zijn claim over het dumpen van ‘directe investeringen’ in olie en gas in 2019, zei Gates dat hij ‘al enkele jaren geen geld had gehad in kolenbedrijven’.

Maar in 2019 registreerde de Trust een aandeleninvesteringen van $ 5,6 miljoen in Glencore, de Zwitserse grondstoffengigant wiens handen een brede strook materialen en energiehandel raken, waaronder zowel olie als kolen. Vanaf 2023 was dat belang gestegen tot $ 16,2 miljoen op voorraad – een bijna drievoudige toename tijdens een periode waarin het aandeel slechts verdubbelde – en $ 2,7 miljoen aan obligaties.

Glencore had in november 2023 een afstoting van kolen aangekondigd, ruim nadat Gates zei dat hij het vertrouwen had opgedragen om kolen terug te trekken. Maar tegen het volgende jaar had het bedrijf dat besluit onder druk van aandeelhouders omgekeerd.

Met andere woorden, het bedrijf zit al lang in de kolenactiviteiten en het heeft slechts kort overwogen om uit te gaan.

Het is natuurlijk niet ongebruikelijk dat miljardairs hun vermogen in olie en gas houden. Als je een 401 (k) hebt, heb je waarschijnlijk zelf in de sector geïnvesteerd. Maar Gates valt op – niet alleen voor zijn bewering dat hij uit het bedrijf zou komen, maar ook voor zijn pogingen om zichzelf een leider in klimaatverandering te zalven.

Zolang Bill Gates een filantroop is geweest, is hij vastgebonden aan populaire ‘wereldbesparende’ oorzaken, van bevolkingscontrole tot polio-uitroeiing tot gestandaardiseerde testen op scholen, elke keer dat hij zijn rijkdom en public relations spier gebruikt om zichzelf te benoemen tot een leidende rol Ondanks een totaal gebrek aan kwalificaties en vervolgens de programmatische richting van de stichting veranderen om zijn voorsprong te volgen.

Klimaatverandering is alleen de nieuwste oorzaak, en voor Gates was het een handige manier om zichzelf opnieuw bij het publiek te geliefd zijn, terwijl zijn huwelijk met de basismede van de French -poorten van de stichting instortte na onthullingen over de betrokkenheid van de software -mogul bij Jeffrey Epstein.

“Ik denk dat de duidelijke afhaalmaaltijd is dat Bill Gates niet is wie hij zegt dat hij is”, zegt journalist Tim Schwab, wiens substack en 2024 boek Het Bill Gates -probleem Maak hem een ​​van de weinige consistente kritische stemmen die de miljardair en zijn naamgenoot Foundation volgen. Per Schwab:

Net zoals Gates zichzelf probeert te beweren als een leider over klimaatverandering door nep -afstotingsclaims te maken, bepalen vergelijkbare tegenstrijdigheden zijn hele filantropische carrière. Hij beweert dat zijn stichting innovatieve geneesmiddelen levert die bijvoorbeeld levens redden, maar zijn stichting wordt beschuldigd van het verstikken van innovatie en toegang door monopolistisch gedrag. . . . Zijn trackrecord van mislukkingen, die onberekenbare schade hebben veroorzaakt, betekent dat hij de laatste persoon op aarde is die we moeten zoeken naar leiderschap over klimaatverandering.

Zulke kritiek is bijna onbestaand in reguliere publicaties.

In zijn verhaal over de beloofde afstoting van Gates, Bloomberg erkende dat het vertrouwen nog steeds honderden miljoenen dollars had die op olie- en gasbedrijven rijden. Maar het opvallen van een verzoenende noot, stond er: “Desinvestering is geen eenvoudig proces” en dat activisten die stichtingen onder drukten om te ontketen, hen doorgaans een tijdlijn van vijf jaar gaven. Als voorbeeld wees het op het Rockefeller Brothers Fund, dat plannen aankondigde om zijn eigen multibillion dollar-schenking van fossiele brandstoffen in 2014 te verleggen. Tegen 2020 had het fonds het deel van zijn schenking in fossiele brandstoffen verlaagd van 6,6 procent naar 0,05 Percentage.

De openbaar beschikbare openbaarmakingen van de Gates Foundation Trust moeten nog vijf volle jaren dekken sinds Gates zegt dat hij zijn desinvesteringsopdracht heeft gegeven. Maar records van vier jaar in die beloofde desinvesteringsinspanning bewijzen geen vooruitgang.

Met zeldzame uitzonderingen beantwoordt de Gates Foundation geen vragen over de investeringsfilosofie van zijn vertrouwen en reageerde het niet op verzoeken om commentaar voor dit verhaal.

Maar er zijn vragen gestegen sinds het begin van de stichting.

In 2000, het jaar dat het ontstond, de New York Times merkte op dat ondanks haar agenda van de volksgezondheid de stichting had geïnvesteerd in tabak, nadat hij enkele Philip Morris -obligaties op haar boeken had geregistreerd. (Voorafgaand aan de vorming van de Gates Foundation Trust in 2006, beheerde de stichting zelf haar schenking.)

De grotere openbaring kwam in 2007, toen een Los Angeles Times Uit onderzoek bleek dat kinderen leed aan ademhalingsaandoeningen, niet ver van een vervuiling die eigendom is van ENI, een Italiaans oliemaatschappij waar de stichting in had geïnvesteerd. In een reactie op haar website schreef de stichting dat Bill Gates en Melinda Franse poorten Had uitgesloten van investeringen in bedrijven die voornamelijk winst verdienen door middel van activiteiten, vond het paar ‘grove’, onder verwijzing naar tabaksbedrijven als een bedrijfscategorie waarin ze niet zouden investeren (de stichting sloeg over het feit dat het ooit had.)

In 2013 publiceerde ik een verhaal in Moeder Jones Het onthullen van de trust had $ 2,2 miljoen geïnvesteerd in het particuliere bedrijfsbedrijf Geo Group. Het nieuws leidde tot een petitie en een rally voor het hoofdkantoor in Seattle.

De stichting sprak ook niet met mij voor dat verhaal, maar het sprak wel met lokale media, in een zeldzaam geval van proberen zijn investeringen uit te leggen. Spreken met Ansel Herz van de Vreemdelingeen woordvoerder van de Stichting zei dat de opbrengsten van de Trust een aantal levensreddende inspanningen hadden onderschreven, zoals “ervoor zorgen dat mensen met aids in Afrika minder kans hebben om te sterven.”

“De Trust investeert in veel dingen om ervoor te zorgen dat we het meeste geld hebben dat we kunnen doen om dat werk te doen,” voegde de woordvoerder toe.

Herz had een term voor de verklaring voor een stichting die de schade rechtvaardigt die het onderschrijft door het goede te citeren dat het doet met de opbrengst: “Philanthro-splinging.” Meestal wordt de stichting helemaal niets geconfronteerd met hypocrisie.