De schimmige borgtochtindustrie met winstoogmerk zit achter een unieke federale poging om liefdadigheidsinspanningen te criminaliseren die bedoeld zijn om mensen te helpen die het zich niet kunnen veroorloven om borgtocht te betalen.
De wetgeving, waarvan burgerrechtenorganisaties waarschuwen dat deze deel uitmaakt van een aanhoudende golf van aanvallen op hervormingen van de borgtocht, zou een overwinning zijn voor de op winst gerichte borgtochtsector: premiejagers en de Wall Street-verzekeraars die hen steunen profiteren allemaal van de unieke Amerikaanse staatssteun. bail bonds-systeem, waarbij arme mensen die strafrechtelijk worden vervolgd, borgtochtagenten betalen om hun borgsom te betalen en uit de gevangenis te komen in afwachting van hun proces.
Het nieuwe wetsontwerp, dat zojuist door het Huis van Afgevaardigden is aangenomen, maakt gebruik van de federale verzekeringswet om zich te richten op borgtochtfondsen, liefdadigheidsorganisaties die donaties inzamelen om mensen uit de gevangenis te redden die het anders niet kunnen betalen. Uit naam van een strenge aanpak van misdaad en fraude zou het wetsvoorstel deze groepen onderwerpen aan mogelijk zware strafrechtelijke sancties als ze zich niet aan de regelgeving houden – een weerspiegeling van pogingen op staatsniveau om borgtochtfondsen te beperken, zoals een Georgische wet dit jaar die, in praktijk, verbood de fondsen volledig.
De wetgever die het voortouw neemt bij de federale uitdaging, vertegenwoordiger Scott Fitzgerald (R-WI), wordt gesteund door de verzekeringssector en heeft nauwe banden met de belangrijkste lobbygroep voor borgtochtverzekeraars, die de obligaties onderschrijven die zijn uitgegeven door borgtochtagenten. De groep heeft gepleit voor het wetsvoorstel.
Charitatieve borgtochtfondsen proberen het systeem van borgtochtobligaties te omzeilen door borgtocht te betalen aan mensen die het zich niet kunnen veroorloven. Door dit te doen helpen ze te ontwrichten wat burgerrechtenactivisten een “tweeledig” rechtssysteem noemen, waarin rijke mensen gemakkelijk borgtocht kunnen betalen en aan een levensveranderende gevangenisstraf kunnen ontsnappen naarmate hun rechtszaken vorderen, terwijl arme mensen dat niet kunnen.
Door het borgsomstelsel te omzeilen vormen borgfondsen een bedreiging voor de winsten van borgtochtagenten en de verzekeraars die hen onderschrijven. Nu sommige staten een einde hebben gemaakt aan de borgtocht in contanten en de borgsomgelden zijn gegroeid, aangewakkerd door een golf van donaties in de nasleep van de protesten in 2020 over de moord op George Floyd, vindt de industrie nieuwe manieren om terug te dringen.
“Dit zijn simpelweg aanvallen op federaal niveau die we in de staten hebben gezien”, zegt Chloé White, senior beleidsadviseur bij de Leadership Conference, een burgerrechtengroep die zich richt op hervormingen van het strafrecht. “Wat dit doet, is feitelijk reguleren [bail funds] niet meer bestaat.”
Hulp bij borgtocht kan een cruciale interventie zijn na een arrestatie, waardoor mensen de langdurige gevolgen van opsluiting kunnen ontwijken. Zelfs een korte periode in de gevangenis kan leiden tot verlies van huisvesting of werkgelegenheid, waardoor iemands leven aanzienlijk wordt gedestabiliseerd, zelfs voordat hij voor een misdrijf wordt veroordeeld. Borgtocht wordt ook vaak op onbillijke wijze vastgesteld; Studies tonen aan dat zwarte verdachten hogere borgbedragen krijgen van rechters dan blanke verdachten.
Veel borgtochtbedrijven jagen uiteindelijk op arme mensen die beschuldigd zijn van misdaden en hun families. Uit een landelijk onderzoek bleek dat meer dan de helft van de ondervraagde vrouwelijke onderzoekers die een borgtochtagent hadden betaald om een geliefde uit de gevangenis te redden, ook zelf met huisvestingsonzekerheid te maken hadden gehad.
De belangrijkste handelsgroep van de commerciële borgtochtsector is de American Bail Coalition, die begin jaren negentig werd opgericht om het gebruik van borgstellingen te verdedigen. Destijds wonnen programma’s voor voorlopige voorzieningen – waardoor mensen uit de gevangenis konden komen zonder borgtocht te betalen en in plaats daarvan te kiezen voor gemeenschapstoezicht naarmate hun zaak vorderde – in sommige staten aan populariteit. De coalitie zag deze ontwikkeling als een bedreiging.
De leden van de American Bail Coalition zijn geen individuele borgstellers, de premiejagers die mensen betalen om borgtocht te betalen. Zij vertegenwoordigen de verzekeringsmaatschappijen die borgstellingen onderschrijven – leningen die samen miljarden dollars waard zijn. Sommige van deze bedrijven zijn, zoals de American Civil Liberties Union in een rapport uit 2017 constateerde, op hun beurt eigendom van multinationale ondernemingen als Tokio Marine Holdings, een Japanse verzekeringsgroep die meer dan 40 miljard dollar aan investeringen beheert.
De commerciële borgtochtsector, zei White, ‘is voor zijn geld afhankelijk van mensen die in afwachting van het proces worden vastgehouden’, en noemt borgsommen een soort ‘roofzuchtige betaaldaglening’.
In theorie is borgtocht een manier om te garanderen dat een persoon die van een misdrijf wordt beschuldigd, voor de rechter zal verschijnen. In jurisdicties met borgtochtsystemen in contanten stellen rechters na een arrestatie borgtocht vast voor beklaagden waarvan is vastgesteld dat ze geen vluchtrisico vormen. Als de borgtocht wordt vastgesteld op 2.000 dollar, kan de verdachte de 2.000 dollar vooraf betalen en, als hij of zij voor de rechtbank blijft verschijnen, uiteindelijk het geld terugkrijgen.
Maar als iemand de 2.000 dollar niet kan opbrengen, zal hij of zij gedwongen worden een contract te tekenen met een borgsteller om uit de gevangenis te komen, waarbij hij een niet-restitueerbare vergoeding moet betalen, meestal rond de 10 procent van het totaal. In ruil daarvoor betaalt de borgsteller het volledige bedrag van de borgtocht aan de rechtbank, waarbij hij samenwerkt met borgbedrijven om de lening te onderschrijven.
Werken met borgstellers kan het ondertekenen van roofcontracten vereisen, het betalen van extra verwerkingskosten en het stellen van onderpand – zoals een auto – in ruil voor de obligatie.
Wanneer staten de contante borgtocht afschaffen, zoals Illinois in 2023 deed, worden de borgstellers en de verzekeraars die hen steunen failliet verklaard. Als gevolg hiervan heeft de American Bail Coalition zich steeds meer gericht op het tegenhouden van borgtochthervormingen. De groep heeft honderdduizenden dollars uitgegeven aan lobbyen op federaal niveau en in verschillende staten. De verzekeraars zelf hebben samen miljoenen uitgegeven Reuters onderzoek gevonden in 2021.
“Ik denk dat sommige van deze pogingen gemotiveerd zijn door de angst dat commerciële borgtochtagenten een existentieel risico lopen nu de beweging voor hervorming van de borgsom blijft groeien”, zegt Jeremy Cherson, directeur communicatie bij het Bail Project, een borgtochtfonds dat is actief in het hele land.
Nu charitatieve borgtochtfondsen zich over het hele land hebben uitgebreid, waardoor mensen uit de gevangenis kunnen komen zonder de hulp van de commerciële borgtochtsector, heeft de American Bail Coalition zich steeds meer op deze fondsen gericht. Zoals uit een rapport van de waakhondgroep Center for Media and Democracy in maart bleek, publiceerde de lobbygroep een modelbeleid op haar website waarin wetgevers worden aanbevolen om in 2020 voor het eerst borgtochtfondsen te reguleren. De lobbygroep is een dergelijk beleid blijven pushen in haar publicaties en lobbyinspanningen. .
Om regulering te rechtvaardigen stelt de American Bail Coalition dat borgtochtfondsen aan meer toezicht moeten worden onderworpen en aan beperkingen moeten worden onderworpen aan de hoeveelheid borgtochthulp die zij kunnen bieden. De lobbygroep heeft haar zorgen geuit over ‘liefdadigheidsfraude’ en probeert borgtochtgelden te koppelen aan de toegenomen criminaliteit, ondanks weinig bewijs voor een dergelijke bewering.
Het gezicht van deze lobbyinspanningen is meestal Jeff Clayton, de uitvoerend directeur van de American Bail Coalition. In een recent politiek podcast-interview sprak Clayton openhartig over zijn geldschieters: “Mensen houden misschien niet van borgstellingen van bedrijven en al deze jongens, maar weet je wat, ze financieren mij om je tegen te houden”, zei hij, verwijzend naar de hervorming van de borgtocht. .
“Als er hoorzittingen over deze zaken plaatsvinden, is Jeff Clayton erbij”, zei Cherson.
Om hun belangen te behartigen hebben Clayton en de American Bail Coalition een bijzondere invloed ontwikkeld bij de American Legislative Exchange Council, een machtige conservatieve organisatie die wetten schrijft voor bedrijfsbelangen. De vice-president van de coalitie zit in de adviesraad van de particuliere sector, en Clayton is voorzitter van de taskforce voor strafrecht van de groep.
Clayton heeft geen verzoek om commentaar van de organisatie teruggestuurd Hefboom.
Scott Fitzgerald, de wetgever die het meest recente wetsvoorstel heeft opgesteld waarin de borgtochtfondsen worden aangevallen, is een alumnus van de American Legislative Exchange Council. Het was bekend dat hij als wetgever in Wisconsin andere wetgeving introduceerde die oorspronkelijk door de organisatie was ontwikkeld, soms woord voor woord.
Fitzgerald heeft ook sterke banden met de verzekeringssector, die volgens gegevens van OpenSecrets zijn belangrijkste donor is in de sector, wat hem deze verkiezingscyclus meer dan 120.000 dollar aan campagnebijdragen opleverde. Sinds zijn aantreden heeft hij met de steun van de American Bail Coalition verschillende keren wetgeving ingevoerd.
Fitzgerald introduceerde in mei zijn wetsvoorstel, de ‘Keeping Violent Offenders Off Our Streets Act’, met de zegen van Clayton en de American Bail Coalition. De coalitie gaf een citaat in het oorspronkelijke persbericht van Fitzgerald ter ondersteuning van de wetgeving, waarin werd gewaarschuwd dat “gewelddadige overtreders uit de gevangenis ontsnappen met gratis vrijkaarten”, en Fitzgeralds inspanningen werden geprezen om deze te stoppen. Sindsdien pleit de lobbygroep op sociale media voor het wetsvoorstel.
De voorstanders van het wetsvoorstel beweren dat borgtochtgelden de criminaliteit aanjagen door mensen uit de gevangenis te laten – vaak verwijzend naar lugubere verhalen van mensen die, nadat ze uit de gevangenis waren vrijgelaten na een arrestatie op basis van een kleine strafrechtelijke aanklacht, geweldsmisdrijven gingen plegen. Toch gaan dergelijke argumenten voorbij aan het feit dat een rechter beslist of een verdachte al dan niet op borgtocht vrijkomt. Borgtochtfondsen bieden eenvoudigweg een andere manier om te betalen voor degenen die geacht worden geen risico te lopen.
Het wetsvoorstel werd op 25 september door het Huis van Afgevaardigden aangenomen met aanzienlijke steun van beide partijen: vierenveertig Democraten sloten zich aan bij de Republikeinen om de wetgeving goed te keuren. Het voorstel heeft nu goedkeuring nodig van de door de Democraten gecontroleerde Senaat, en nu de zitting van het Congres bijna ten einde loopt, is het niet duidelijk of er een haalbaar traject voor is. Maar het is een teken van de toenemende aanvallen waarmee gemeenschapsgerichte borgtochtfondsen te maken krijgen vanuit de borgtochtindustrie – ook in de zalen van het Congres.
“Dit is het eerste stukje federale wetgeving van dit soort waarvan we op de hoogte zijn”, zegt Cherson van het Bail Project. “Ik heb nog nooit een directe wijziging van het wetboek van strafrecht op deze specifieke manier gezien, vooral niet op federaal niveau.”
Het wetsvoorstel zou alle charitatieve borgtochtfondsen en alle andere organisaties die mensen helpen bij het betalen van borgtocht onderwerpen aan mogelijke strafrechtelijke sancties op grond van de wetgeving inzake verzekeringsfraude.
“Effectief heeft het de potentie om iedereen die geen commerciële borgtochtagent is, te criminaliseren,” zei Cherson. Dit zou niet alleen grote nationale borgtochtfondsen kunnen omvatten, zoals het Bail Project, maar ook geloofsgroepen of kleine gemeenschapsorganisaties die soms hulp bij borgtocht verlenen, zei hij.
De afgelopen vier jaar hebben staten ook soortgelijke repressiemaatregelen tegen borgfondsen gelanceerd – op aandringen van de American Bail Coalition. Texas en Indiana hebben sinds 2021 beide wetgeving aangenomen die gericht is op borgtochtfondsen, en zoals de American Bail Coalition in recente rapporten heeft benadrukt, hebben wetgevers in verschillende andere staten soortgelijke wetgeving ingevoerd.
Maar het zwaarste optreden tegen borgtochtgelden vond plaats in Georgië, waar eerder dit jaar een wet werd aangenomen die elke persoon of organisatie verbood om meer dan drie keer per jaar borgtocht voor wie dan ook uit te betalen – een regelrecht verbod op borgtochtgelden en borgtochthulp in het algemeen. (Bailobligatiebedrijven zijn vrijgesteld van de wet.)
Een federale rechter blokkeerde bepalingen in de wet die in juni verboden borgtochtfondsen van kracht te laten worden nadat de American Civil Liberties Union een rechtszaak had aangespannen, met het argument dat het statuut ongrondwettelijk was. Toch is het besluit slechts tijdelijk en liet het vele andere aspecten van de Georgische reeks pro-borgtochthervormingen ongemoeid. Dat omvatte maatregelen die het aantal misdaden waarvoor borgtocht in contanten nodig is, hebben uitgebreid – een duidelijke overwinning voor borgstellers in de staat, die nu vrijwel zeker meer klanten zullen zien.
“Andere staten hebben geprobeerd dit te kopiëren, maar Georgië loopt duidelijk voorop”, schreef de American Bail Coalition in haar verklaring waarin zij de wetgeving prees.
Bron: jacobin.com
