Afgelopen weekend begonnen werknemers van de Britse vakbond GMB, die 560.000 leden heeft die overal werken, van de detailhandel tot sociale zorg en logistiek, te stemmen voor vakbondserkenning op de locatie van Amazon in Coventry, de stad in West Midlands waar het meer dan drieduizend mensen in dienst heeft. De resultaten van de stemming zullen waarschijnlijk de komende dagen binnenkomen, maar al achttien maanden verzet het bedrijf, dat op $ 2 biljoen wordt gewaardeerd, zich fel tegen pogingen tot vakbondsvorming. De muren van het magazijn in Coventry zijn beplakt met QR-codes die e-mails genereren die zijn geadresseerd aan GMB om het vakbondslidmaatschap op te zeggen.
Amazons uitgestrekte gigantische magazijn, BHX4, gevestigd in de voormalige Jaguar-fabriek van Browns Lane in Coventry, is het nulpunt van de vakbeweging in de logistiek. Het bedrijf heeft enorme middelen uitgegeven en agressieve antivakbondstactieken gebruikt om te vechten tegen meer dan 1.400 GMB-vakbondsleden die formele erkenning bij het bedrijf willen. Door vrijwillige erkenning te weigeren, heeft Amazon de strijd voor democratische vertegenwoordiging gedwongen te laten beslissen door het Central Arbitration Committee (CAC) — het overheidsorgaan dat verantwoordelijk is voor het reguleren van collectieve onderhandelingen. De stemming, die zaterdag werd afgesloten, zal het lot van elke werknemer in het magazijn bepalen.
Een woordvoerder van Amazon beweert dat ze “feedback aannemen, voortdurend verbeteringen doorvoeren en flink investeren om een goed salaris, goede secundaire arbeidsvoorwaarden en vaardigheidsontwikkeling te bieden”, maar dergelijke retoriek wordt niet weerspiegeld in de slopende werkweken van zestig uur en de loonsverhogingen onder de inflatie die gebruikelijk zijn onder de werknemers van de bedrijven. De implementatie van kunstmatige intelligentie, die onder een meer democratische managementstructuur de last van werknemers had kunnen verlichten, heeft alleen maar gediend om de intensiteit en hoeveelheid werk die van de werknemers van de bedrijven wordt gevraagd, te vergroten. De Associate Development and Performance Tracker, of ADAPT, en de Supply Chain Optimization Technology, of SCOT, zijn veelgebruikte tools geworden op de werkplekken van Amazon. De eerste houdt nauwkeurig het tempo en de activiteit van werknemers bij tijdens soms tien uur durende diensten en de laatste is gedeeltelijk verantwoordelijk voor het nemen van beslissingen over wat het magazijn moet kopen, waar artikelen moeten worden opgeslagen en wat de beste middelen zijn om goederen aan klanten te leveren.
Je kunt je een wereld voorstellen waarin deze technologieën, gecombineerd met baanzekerheid en voldoende betaalde training, worden gebruikt om werk efficiënter te maken en werknemers over te plaatsen naar posities waar ze het meest effectief kunnen zijn. In werkelijkheid zijn deze systemen een blokkade voor werknemers, die geen transparantie krijgen over hoe hun werk is georganiseerd, welke gegevens over hen worden verzameld of wat ze kunnen verwachten van toekomstige machinebeslissingen. Hun effect is dat ze een cultuur van constante angst en onzekerheid creëren in een toch al precaire industrie.
Voor vakbondsleden zijn de tactieken die Amazon inzet om collectieve actie te ondermijnen bekend. Het bedrijf heeft privédetectives ingehuurd om vakbondsorganisatoren te bespioneren en anti-vakbondsbijeenkomsten georganiseerd, waarbij vakbondsfunctionarissen door het management worden aangepakt. In Coventry lanceerde het bedrijf een charmeoffensief voorafgaand aan de stemming voor vakbondserkenning. Terwijl Amazon in het verleden weinig moeite had gedaan om contracten te vertalen voor zijn personeel, waarvan velen in het buitenland zijn geboren, heeft het bedrijf in de aanloop naar de stemming anti-vakbondsberichten in meerdere talen afgedrukt en management van dezelfde etniciteit als een deel van het personeel ingehuurd om solidariteit te ondermijnen.
Ferdousara, een GMB-organisator die elke dag vanaf 5:00 uur ‘s ochtends op de picketline stond tijdens de organisatiecampagne, vertelde Jacobijn dat Amazon heeft geprobeerd de vakbond voor te stellen “als een externe organisatie, door te zeggen dat GMB alle beslissingen zal nemen, wat een complete leugen is.” Het bedrijf heeft ook anti-vakbondspropaganda in het hele magazijn opgehangen, inclusief “QR-codes die, wanneer ze worden gescand, automatisch een e-mail naar GMB sturen om het lidmaatschap op te zeggen.”
Ze voegde toe dat het bedrijf ook verplichte bijeenkomsten heeft gehouden met anti-vakbondspropaganda. Deze “vrijwillige” sessies, waar elke werknemer verplicht bij aanwezig moet zijn, duren het grootste deel van twee uur. De tactieken van Amazon gaan verder dan wat Ferdousara beschreef als “hersenspoeling”. Het bedrijf heeft ook geprobeerd het proces van het verkrijgen van wettelijke erkenning voor de vakbond op andere manieren te ondermijnen:
Zij [Amazon] hebben ook het magazijn overspoeld met nieuwe werknemers op tijdelijke contracten om het democratische proces te ondermijnen. De eerste keer dat we een aanvraag voor erkenning indienden was rond deze tijd vorig jaar, toen er ongeveer 1.800 werknemers waren. Nu schatten we dat er meer dan drieduizend mensen zijn. Ons is verteld dat Amazon tien tot vijftien werknemers per week aanneemt.
Deze tactieken hebben ertoe geleid dat werknemers die al lang in het magazijn werken niet genoeg werk kunnen vinden of andere banen moeten aannemen waarvoor ze niet zijn opgeleid, wat gevaarlijk kan zijn. Medewerkers worden vaak overgeplaatst naar banen waarbij ze zware gewichten moeten tillen of lange afstanden moeten afleggen als hun normale werk niet beschikbaar is.
Momenteel zijn er veertig werknemers die samen met GMB de strijd voor vakbondsvorming aangaan en die inmiddels organische leiders zijn geworden van de vakbondsbeweging. Hun inspanningen hebben er echter toe bijgedragen dat de vakbond nu staat waar hij staat: op het punt van erkenning.
Hoewel verre van socialistisch, zal de nieuwe Labour-regering onder leiding van Keir Starmer een politiek klimaat creëren dat veel vakbondsvriendelijker is dan een regering onder leiding van de Conservatieven. Starmer heeft in feite zijn steun toegezegd aan de GMB-werknemers en gesuggereerd dat hij anti-vakbondswetgeving zou kunnen intrekken, inclusief mandaten voor minimale serviceniveaus op scholen en bij spoorwegen tijdens stakingen. Echter, Starmers rekrutering van voormalig Conservatief parlementslid Natalie Elphicke, een fervent voorstander van wetten voor minimale service, voor de partij in mei in de aanloop naar de algemene verkiezingen is een verontrustend teken dat een U-bocht in dit beleid een mogelijkheid kan zijn. Maar als Starmer serieus is over het versterken van de rechten van werknemers in de nasleep van een veertien jaar durende aanval op de levensstandaard door de Tories, zal hij zijn beloften moeten nakomen.
Labour heeft zich er ook toe verbonden regressieve anti-stakingswetten in te trekken die elektronische stemming verhinderen, en zal de huidige drempel voor wettelijke erkenning verlagen van het huidige mandaat van 40 procent van de totale onderhandelingseenheid en meer dan 50 procent opkomst. Verder heeft Starmer beloofd de kwalificatieperiode van twee jaar voor volledige arbeidsrechten te schrappen, een stap waarvan organisatoren zoals Ferdousara geloven dat het hun inspanningen zal helpen.
De arbeid van warehousing en logistiek is onderdeel van het cloudimperium dat Amazon heeft opgebouwd. De digitale infrastructuur van het VK draait in wezen op Amazon Web Services, dat geen concurrentie of publieke verantwoording heeft gehad ondanks het cruciale belang van deze infrastructuur. Overwinning in deze sector zou het begin kunnen zijn van een bredere trend voor democratische verantwoording over deze cruciale kenmerken van de architectuur van het moderne leven.
Bron: jacobin.com
