Andrew Cuomo presenteert zichzelf als een verstandige, competente directeur die New York City terug kan trekken uit de huidige leiderschapscrisis. Zijn video van de kandidatuuraankondiging beweert dat hij een nieuw tijdperk van effectieve en capabele goede regering terug zal brengen naar New York City. Cuomo hoopt dat New Yorkers zullen vergeten dat hij een decennium heeft doorgebracht als gouverneur bezuinigingen pushen en financiering verlaagt voor onze basiscocale diensten, inclusief degenen waar hij naar toe beweert zoveel om te geven. Van scholen, transport, huisvesting en hoger onderwijs, heeft Cuomo de belangen van de rijke donorklasse gewerkt boven werkende New Yorkers.
Op 1 maart bracht Cuomo een video uit de zeventien minuten uit waarin hij zijn officiële toegang tot de drukke Democratische primaire in New York City voor burgemeester was, kwam zijn beslissing na maanden van roddels en speculatie dat hij zou kunnen leiden, na de openbare schande van burgemeester Eric Adams in de nasleep van een federale aanklachten op een federale aanklacht wegens een federale aanklacht wegens een federale aanklacht wegens een federale aanklacht wegens een federale aanklacht wegens een federale beschuldiging van een federale beschuldiging van een federale beschuldiging van een federale aanklacht wegens een federale beschuldiging van een federale aanklacht wegens een federale aanklacht wegens een federale aanklacht wegens zijn administratie. Cuomo legt uit waarom hij burgemeester zou moeten zijn – argumenten die alleen werken als u een korte herinnering hebt voor zijn ambtstermijn als de gouverneur.
Cuomo erkent kort dat hij schandaal heeft geteisterd en te schandelijk is: “Zeker heb ik fouten gemaakt, zeker, zeker, zeker.” Maar “Ik geloof dat ik van hen heb geleerd en dat ik er een beter persoon voor ben.” Zoals zijn aankondiging tweet aangaf, is Cuomo op het gebied van zijn vermogen om ‘effectief leiderschap’ te beloven als de hoeksteen van zijn campagne en claimt zijn superieure ervaring en vaardigheden. Een stemming voor Cuomo is een stem om dingen voor elkaar te krijgen.
Uit de openingsscènes van de video presenteert Cuomo een uitzicht op New York City in “Trouble”, waar gewone New Yorkers zich ongemakkelijk voelen na “oogcontact te maken met een geesteszieke dakloze” en “angst in je borst voelt terwijl je de metro in loopt. Je ziet het in de lege winkelpuien, de graffiti, het vuil, de instroom van migranten, het willekeurige geweld. De stad voelt gewoon bedreigend, uit de hand. ‘
Cuomo haalt deze “Dangerous New York City” tropen rechtstreeks uit Fox News -krantenkoppen in plaats van de realiteit. New Yorkers kunnen zich inderdaad onveilig voelen en dat gevoel mag niet worden genegeerd. Maar politici zoals Cuomo kunnen ervoor kiezen om de temperatuur te verlagen in plaats van onnodig angsten te stoken – vooral wanneer veel tekenen daadwerkelijk wijzen op de stad die op dit moment ongelooflijk veilig zijn. Zie bijvoorbeeld de aankondiging van het stadsbestuur vorige maand dat misdaad in New York City, inclusief in de metro, is gedaald.
New York City ondervond een aanzienlijke vermindering van criminaliteit en geweld tijdens de eerste maand van 2025, met 1.700 minder algemene grote misdaden, een daling van 16,8% in vergelijking met januari 2024. Dit komt op de hielen van 15,5% criminaliteit in de maand december.
De algehele afname van de indexcriminaliteit omvatte alle vijf stadsdelen en omvatte een afname van 36,4 in metrocriminaliteit, evenals dubbele cijfers in moord, diefstal, grand larceny, autodiefstal en schietincidenten. New York City registreerde ook het laagste aantal schietincidenten in de maand januari sinds Compstat begon met het volgen van de cijfers meer dan 30 jaar geleden, inclusief een record vijf opeenvolgende dagen zonder gerapporteerde slachtoffers.
Cuomo negeert deze gegevens en beweert dat “deze voorwaarden niet bestaan als een daad van God, maar eerder als een daad van onze politieke leiders, of, meer precies, het gebrek aan intelligente actie door veel van onze politieke leiders.” Cuomo was gouverneur van de staat New York van 2011 tot zijn ontslag in 2021, meer dan tien jaar. Hij hoopt dat kiezers zijn rol in deze ‘crisis’ vergeten – en de vele keren die Cuomo heeft gesneden of probeerden een aanzienlijke financiering te verminderen naar New York City.
Cuomo bracht zijn decennium aan de macht op staatsniveau door met het bestrijden van zijn financiële verantwoordelijkheid voor stadsdiensten en duwde steeds meer kosten van de staat naar de stad en probeerde in wezen New York City te verhongeren. Cuomo sprak om zich onveilig te voelen rond daklozen, maar hij verslechterde zelf het probleem van dakloosheid in het jaar dat hij aan de macht kwam. In 2011, geconfronteerd met een budgettekort van $ 10 miljard, maar weigerde om belastingen op de rijken te heffen, annuleerde Cuomo de toegang van New York City tot een federaal programma genaamd Advantage, met $ 65 miljoen aan staatsbijdragen. Dit leidde op zijn beurt tot een verlies van $ 27 miljoen aan federale fondsen voor New York City. Nogmaals, in 2016 duwde hij de kosten van het huisvesten van daklozen van de staatsverantwoordelijkheid naar de stad via een verrassingsbevel.
De gouverneur van New York heeft een grote macht over het budgetproces en in zijn eerste machtsjaar, 2011, beëindigde Cuomo onmiddellijk een tijdelijke belastingtoeslag voor de rijkste New Yorkers. Op de Trumpiaanse manier riep hij op tot bezuinigingen op Medicaid en staatssteun aan lokale scholen en stelde hij het ontslag van bijna tienduizend staatswerkers voor als hun vakbonden niet instemden met grote bezuinigingen. Bezuinigingen op het openbaar onderwijs waren een ander kenmerk van de Cuomo-regering, die New York op de tweede plaats hielp in het nationaal in de schoolfinanciering. Cuomo heeft vaak budgetgaten in evenwicht gebracht op de rug van schooldistricten met laagste inkomen, waaronder New York City. Hij vocht ook vaak voormalig burgemeester Bill de Blasio om meer charter-scholen toe te staan, een eeuwig rechtse verlanglijstitem.
Weigeren om belastingen te heffen om inkomstengaten op te lossen, was een belangrijk onderdeel van de Cuomo -administratie. In plaats daarvan duwde hij een jachtbelasting, werkte om de vennootschapsbelasting te verlagen en vocht het plan van voormalig burgemeester de Blasio om miljonairs in de stad te belasten. In 2020, zoals velen de staat opriepen om de rijken in het midden van de pandemie te belasten, beweerde Cuomo dat het belasten van de superrich New York zou schaden omdat er “geen miljardairs over zouden zijn”. Cuomo zelf ontving meer dan $ 8 miljoen aan campagnebijdragen van een derde van de miljardairs van de staat New York. (In 2021 slaagde een succesvolle belasting van de rijke campagne erin om een nieuwe inkomstengeneratie onder het leiderschap van Cuomo te doordringen.)
Cuomo’s retoriek over het belang van de metro is vooral irritant wanneer je zijn legendarische record van het snijden van metro -financiering en het spelen van kip met de stad over financieringsverantwoordelijkheid overweegt. Het is een niet -controversieel feit bevestigd door veel nieuwsbronnen dat de achteruitgang van de Metropolitan Transit Authority (MTA) onder en direct plaatsvond vanwege Cuomo’s aanhoudende onderfinanciering van het agentschap. Cuomo verlaagde continu de staatsfinanciering aan de MTA, ondanks zijn status als een door de staat gerunde instelling, en probeerde de verantwoordelijkheid aan de stad door te geven, die zijn eigen belastingen niet kan verhogen.
Statuten van de staat New York wijden fondsen voor de bedrijfskosten van de MTA, maar Cuomo tikte herhaaldelijk op die fondsen om andere staatskosten te dekken (in plaats van de belastingen te verhogen), alleen al in zijn eerste termijn $ 391 miljoen. Zijn “invallen” van het MTA -budget (met behulp van MTA -budgetallocaties voor algemene onderhoud van de staatsschuld) zijn indrukwekkend: $ 200 miljoen in 2011, $ 20 miljoen, $ 30 miljoen en $ 20 miljoen in respectievelijk 2013, 2014 en 2015.
In 2015 eiste Cuomo dat de stad veel meer betaalde dan zijn gebruikelijke aandeel in de kapitaalkosten voor MTA -onderhoud. In 2017 verlaagde Cuomo ook nog eens $ 65 miljoen aan staatsfinanciering aan de MTA, maar herstelde het alleen als kapitaalfondsen. In 2020 pakte Cuomo $ 261 miljoen en nog eens $ 145 miljoen in 2021.
Als gouverneur was Cuomo ook berucht voor zijn soberheid jegens mijn werkgever, de City University of New York (CUNY), omdat waarnemers zijn leiderschap een ‘tijdperk van bezuinigingen’ noemden voor zowel de CUNY- als de Staatsuniversiteit van New York Systems. Gedurende die tijd daalde de financiering voor CUNY met 5 procent, aangepast voor de inflatie, zelfs naarmate de inschrijvingen van studenten toenamen. Cuomo probeerde in 2016 $ 500 miljoen te verlagen van het budget van CUNY, een derde van de budgettoewijzingen van de staat aan het CUNY -systeem en beweerde dat New York City meer moest betalen voor de kosten van het systeem. Dit zou het systeem hebben gedecimeerd en Cuomo nam slechts rustig de bezuinigingen terug na het publieke protest (inclusief mijn eigen arrestatie, terwijl zeven maanden zwanger zijn als onderdeel van een civiele ongehoorzaamheidsactie).
Cuomo kan een beeld presenteren van een crisis in New York, maar zijn politieke geheugenverlies vereist dat een kiezers niet hoort over zijn vele wandaden. Hij kan beloven NYC’s sociale woningbouw te verbeteren, maar zijn record als de secretaris van Housing and Urban Development (HUD) onder president Bill Clinton laat duidelijk zien dat hij toezicht hield op de vernietiging en sloop van sociale woningbouw. Zijn ambtstermijn was ook vol met roofzuchtige leningen en corrupte praktijken. Non -profitorganisaties en andere organisaties hebben federale contracten gewonnen om verwoeste woningen te renoveren om betaalbare woningen te bouwen, om te worden geleend onder een federaal programma genaamd 203 (k). Deze eenheden werden omgedraaid en verkocht tegen kunstmatig hoge prijzen binnen de voorwaarden van roofkredieten, waardoor de federale overheid een rekening van $ 250 miljoen had, waarbij delen van Brooklyn en Harlem bijzonder hard waren. Met name weigerde Cuomo in te grijpen toen interne auditors bij HUD op de fraude tijdens het programma wezen.
Cuomo kan beweren een ‘levenslange inwoner van New York City’ te zijn, maar hij woont al tientallen jaren niet in de stad of heeft zich zelfs vorig jaar geregistreerd om hier te stemmen. Zijn fysieke locatie en emotionele loyaliteit zijn niet aan New York City, maar eerder horen beide in de rijke buitenwijken, voor zijn donormlasse.
Doorgaan met dezelfde soberheidsgerichte reactionaire politici zullen New Yorkers niet helpen of Donald Trump uitdagen. Cuomo heeft deze stad voldoende kwaad gedaan. We hebben er niets meer van nodig.
Bron: jacobin.com
