Afgelopen november heeft de Harvard Law Review nam de ongekende beslissing om een volledig geredigeerd essay vóór publicatie te vernietigen. De auteur, mensenrechtenadvocaat Rabea Eghbariah, zou de eerste Palestijnse rechtsgeleerde zijn die in het prestigieuze tijdschrift zou verschijnen.
Zoals The Intercept destijds meldde, werd het essay van Eghbariah – een argument voor het vaststellen van ‘Nakba’, de verdrijving, onteigening en onderdrukking van Palestijnen, als een formeel juridisch concept dat de reikwijdte ervan verruimt – geconfronteerd met buitengewoon redactioneel onderzoek en uiteindelijk censuur.
Toen de Harvard-publicatie zijn artikel verrijkte, namen redacteuren van een andere rechtenfaculteit van de Ivy League contact op met Eghbariah. Studenten van de Columbia Law Review vroegen de geleerde om een nieuw artikel en besloten na ontvangst het te redigeren en klaar te maken voor publicatie.
Nu, acht maanden na de aanval van Israël op Gaza, is het werk van Eghbariah opnieuw onderdrukt – dit keer door de raad van bestuur van de Columbia Law Review, een groep professoren aan rechtenfaculteiten en prominente alumni die toezicht houden op de studenten die de beoordeling uitvoeren.
Eghbariah’s paper voor de Columbia Law Review, oftewel CLR, werd maandagochtend vroeg op haar website gepubliceerd. De raad van bestuur van het tijdschrift reageerde door de hele website offline te halen. Op de homepage stond maandagochtend ‘Website in onderhoud’.
Volgens Eghbariah werkte hij ruim vijf maanden samen met redacteuren van de Columbia Law Review aan de tekst van meer dan 100 pagina’s.
“De pogingen om de juridische wetenschap over de Nakba het zwijgen op te leggen door deze aan een ongewoon en discriminerend proces te onderwerpen, weerspiegelen niet alleen een alomtegenwoordige en alarmerende Palestijnse uitzondering op de academische vrijheid,” vertelde Eghbariah aan The Intercept, “maar zijn ook een bewijs van een betreurenswaardige cultuur. van Nakba-ontkenning.”
Websiteverwijdering
Zeven redacteuren die aan het artikel hadden gewerkt, vertelden The Intercept dat leden van de raad van bestuur dit weekend druk uitoefenden op de leiding van de Law Review om de publicatie uit te stellen en zelfs in te trekken. De meeste CLR-redacteuren spraken met The Intercept op voorwaarde van anonimiteit, uit angst voor de reactie waarmee anderen te maken kregen omdat ze zich uitsprak voor Palestina.
Talrijke redacteuren benadrukten dat de redactionele inbreng uitgebreid was en dat de tekst bij de meeste CLR-artikelen op grotere schaal onder een groter aantal mensen werd verspreid dan vóór de publicatie het geval is.
Na een gesprek met het bestuur en collega-redacteuren zeiden de leden van CLR die verantwoordelijk waren voor het Eghbariah-artikel dat ze vreesden dat het concept was gelekt en besloten ze de druk van buitenaf te voorkomen door het nummer in de vroege ochtenduren van juni online te publiceren. 3. Nadat de redactie een verzoek van het bestuur om de artikelen te verwijderen had afgewezen, trok het bestuur de stekker uit de gehele website.
De raad van bestuur van de CLR vertelde The Intercept in een verklaring dat er zorgen waren over “afwijking van de gebruikelijke processen van de Review” en zei dat het de website had verwijderd om alle CLR-leden de kans te geven het artikel te lezen en dat de beslissing geen definitieve beslissing over publicatie.
“Ik vermoed niet dat ze dit soort controle zouden hebben uitgeoefend als het stuk over Tibet, Kasjmir, Puerto Rico of andere omstreden politieke sites zou gaan.”
“We hebben met bepaalde leden van de studentenleiding gesproken om te vragen of ze de publicatie een paar dagen uitstellen, zodat het manuscript op zijn minst gedeeld kan worden met alle studentenredacteuren, zodat ze de kans krijgen het te lezen en te reageren.” zei het bestuur. “Toch hoorden we vanochtend dat het manuscript openbaar was gemaakt. Om de Law Review de tijd te geven om te bepalen hoe verder te gaan, hebben we de website tijdelijk opgeschort.”
De schijnbare tussenkomst van de raad van bestuur verraste een aantal faculteiten van de Columba Law School.
“Ik vermoed niet dat ze dit soort controle zouden hebben uitgeoefend als het stuk over Tibet, Kasjmir, Puerto Rico of andere omstreden politieke sites zou zijn gegaan,” vertelde Katherine Franke, een professor, aan The Intercept.
“Toen Columbia Law Professor Herbert Weschler in 1959 zijn belangrijke artikel publiceerde waarin hij de onderliggende rechtvaardiging voor Brown v. Board of Education in twijfel trok, werd dit door velen als godslasterlijk beschouwd, maar wordt het nu als canoniek beschouwd. Dit is wat de juridische wetenschap op zijn best zou moeten doen: ons uitdagen om goed na te denken over moeilijke dingen, zelfs als dat ongemakkelijk is.”
“Volkomen ongekend”
Het artikel gaat aanzienlijk dieper in op Eghbariah’s argument voor Nakba als zijn eigen juridische concept in het internationaal recht. De beurs is gericht op het creëren van een juridisch raamwerk voor de Nakba, vergelijkbaar met genocide en apartheid, die werden geconcretiseerd als misdaden als reactie op specifieke gruweldaden gepleegd door respectievelijk nazi-Duitsland en het blanke Zuid-Afrika.
“Het stuk vult een opvallende leemte in de juridische literatuur met leerstellige, historische en morele duidelijkheid”, aldus Margaret Hassel, tot afgelopen februari hoofdredacteur van de Columbia Law Review. “Ik ben enorm trots op het werk, de zorg en de gedachte die Eghbariah en de redacteuren van de Review in het stuk hebben gestoken.”
“Ik had gewoon last van mijn maag en walgde ervan dat dit opnieuw gebeurde.”
De Columbia Law Review is een aparte non-profitorganisatie van Columbia University, maar de redactie bestaat uit Columbia Law-studenten en onder haar toezicht valt ook de rechtenfaculteit. De raad van bestuur bestaat uit gevestigde docenten en vooraanstaande alumni van de rechtenfaculteit. Tot de bekendste bestuursleden behoren Gillian Lester, decaan van de Columbia Law School; Gillian Metzger, hoogleraar rechten in Columbia, die tevens werkzaam is bij het Office of Legal Counsel van het ministerie van Justitie; en Lewis Yelin, senior adviseur van het ministerie van Justitie.
Tussenkomsten van het bestuur in redactionele inhoud zijn volgens de redactie uiterst zeldzaam. (De raad van bestuur heeft niet onmiddellijk gereageerd op een verzoek om commentaar over hoe vaak zij betrokken raakt bij redactionele processen.)
Alle redacteuren van wetsartikelen die met The Intercept spraken, zeiden dat de tekst van Eghbariah een uitgebreid redactioneel proces heeft doorlopen, waarbij extra voorzichtigheid is betracht vanwege zorgen over mogelijke reacties.
“Ik was gewoon misselijk en walgde ervan dat dit opnieuw gebeurde, zeven maanden later nadat Harvard net dat debacle had meegemaakt”, zegt Erika Lopez, een CLR-redacteur en de leerstoel diversiteit, gelijkheid en inclusie.
Leden van het productieteam van CLR vertelden aan The Intercept dat de raad van bestuur van CLR de afgelopen dagen contact heeft opgenomen en druk heeft uitgeoefend op de redactie om de publicatie van Eghbariah’s stuk uit te stellen. Volgens de studenten belden Metzger en voormalig assistent van de Amerikaanse advocaat-generaal Ginger Anders, een andere alumnus, zondag met het verzoek om het stuk eerst te laten beoordelen door de ruim honderd leden van de CLR. De bestuursleden vertelden de redactie dat ze ervan op de hoogte waren gebracht dat de krant niet de juiste procedures had doorlopen.
De studenten die met The Intercept spraken, zeiden dat ze in hun tijd bij CLR nog nooit een verzoek van het bestuur hadden ontvangen om de tekst van een artikel onder alle leden van de recensie te verspreiden – en ook niet hadden gehoord dat het bestuur op de hoogte was van de inhoud van een artikel. tekst vóór publicatie.
Er bestond een procedure, zeiden de medewerkers van de CLR, en die werd gevolgd.
“Wat we deden had een precedent in processen die in het verleden werden gebruikt”, zegt Jamie Jenkins, een CLR-redacteur die hielp het stuk richting publicatie te loodsen. “Het verspreiden van het stuk onder het geheel van de wetsrecensie was volkomen ongekend.”
Geen Palestijnen
Lopez stelde aanvankelijk voor om in oktober een stuk over Palestina te vragen in de context van de mensenrechtenwetgeving.
“Ik herinner me dat ik in oktober op de website van Columbia Law Review zocht, en er is in het hele online bestaan maar één andere vermelding van het woord Palestina”, zei Lopez – in een voetnoot uit 2015. Zoals het geval zou zijn geweest met de Harvard Law Review, zei Eghbariah is de eerste Palestijnse wetenschapper die publiceert in de Columbia Law Review.
“Elk stuk dat we publiceren, doorloopt een ongelooflijk, ongelooflijk rigoureus publicatieproces.”
Een grote meerderheid van de raad van bestuur – de studentredacteuren die verantwoordelijk zijn voor het publicatieproces – nam deel aan een stemming en stemde unaniem met 23-0 om iets over Israël-Palestina te publiceren. Een kleinere, vrijwillige commissie van elf redacteuren ging over tot het selecteren en begeleiden van het stuk van Eghbariah. Hoewel redacteuren doorgaans willekeurig worden geselecteerd en stukken toegewezen krijgen, maakte het proces in dit geval een op vrijwilligers gebaseerde betrokkenheid mogelijk, gezien de beladen aard van het onderwerp. Ongeveer dertig leden van de recensie hebben tijdens de productie aan het stuk gewerkt, aldus de redactie.
“Elk stuk dat we publiceren, doorloopt een ongelooflijk, ongelooflijk rigoureus publicatieproces. We hebben gewoon hoge publicatienormen”, zegt Jenkins, de redacteur, die opmerkte dat het stuk nog meer aandacht kreeg vanwege het beladen onderwerp. “Er is dus wat extra werk in gestoken, maar over het algemeen waren het dezelfde productiestappen.”
De betrokken redacteuren waren bezorgd over lekken, zeiden ze, die het redactionele proces in gevaar hadden kunnen brengen. Concepten van het stuk waren bijvoorbeeld alleen beschikbaar op een schijf die werd gedeeld door de opt-in-commissie die er rechtstreeks aan werkte, en niet door alle redacteuren.
Nadat Metzger en Anders op de hoogte waren gebracht dat het nummer online zou worden geplaatst, drongen ze er bij de studenten op aan om niet alleen de publicatie uit te stellen, maar om Eghbariahs essay – maar niet de andere zes geplande artikelen – naar de rest van de juridische afdeling te sturen. De redactie gaf aanvankelijk gehoor aan hun verzoek en besloot de publicatie van het meinummer uit te stellen tot 7 juni, en stuurde de hele masthead een concept van Eghbariah’s essay.
Kort daarna namen redactieleiders opnieuw contact op met het bestuur en lieten de directeuren weten dat er reden was om aan te nemen dat het stuk inderdaad buiten de CLR-leden was gelekt. Redacteuren vertelden The Intercept dat leden van de Law Review contact hadden opgenomen om hen te informeren dat ze met professoren en mentoren over het artikel hadden gesproken. Verschillende mensen zeiden dat hen was opgedragen af te treden als redacteur. Een voormalig lid van de raad van bestuur nam ook contact op met een lid van het productieteam met het verzoek zijn naam uit de masthead te verwijderen.
Als reactie op het bericht over deze lekken besloot de redactie die aan het stuk werkte, op 3 juni om ongeveer 02.30 uur door te gaan met publicatie.
Na de publicatie van het stuk hebben de regisseurs, volgens een CLR-redacteur, opnieuw contact opgenomen met de redactie, met het verzoek om de volledige mei-editie te verwijderen. De redactieleiding weigerde. Kort daarna was de hele CLR-website offline – en dat blijft zo toen dit artikel werd gepubliceerd.
Rashid Khalidi, de gevierde Palestijns-Amerikaanse hoogleraar geschiedenis aan Columbia, die in Eghbariah’s dissertatiecommissie zit voor zijn doctoraat aan de Harvard Law School, zei dat Eghbariah “een geheel originele en zeer intelligente analyse biedt van een aantal aspecten van het rechtssysteem in Israël, dat naar mijn mening verwelkomd zou moeten worden door iedere ruimdenkende persoon in de advocatuur.”
Zowel Eghbariah als talrijke redacteuren van de recensie blijven zich inzetten voor het belang van de juridische wetenschap in kwestie. De auteur, die historische Palestijnse burgerrechtenzaken heeft berecht voor het Israëlische Hooggerechtshof, merkte op dat het juridische team van Zuid-Afrika in zijn huidige zaak waarin Israël bij het Internationaal Gerechtshof wordt beschuldigd van genocide, naar de Palestijnse “lopende Nakba” verwees als de context voor de huidige genocidezaak.
“Wat we moeten doen is de Nakba erkennen als zijn eigen onafhankelijke raamwerk dat genocide en apartheid kruist en overlapt”, vertelde Eghbariah aan The Intercept, terwijl hij eraan toevoegde dat de Nakba ook “een afzonderlijk raamwerk is dat kan worden begrepen als zijn eigen raamwerk. misdaad met een kenmerkende historisch-analytische basisstructuur en doel.”
Bron: theintercept.com
