De aanklacht, Sleaze en Trump’s World

De aanklacht tegen Donald Trump door een grand jury in New York heeft de krantenkoppen en voorpaginanieuws gehaald. Zoals het hoort. Hij is de eerste president of voormalig president die wordt aangeklaagd. Achter de krantenkoppen schuilt het feit dat waarvoor hij wordt aangeklaagd – 34 gevallen van vervalsing van zakelijke gegevens – drie potentieel schadelijkere zaken tegen hem even van de radar duwt: 1) zijn volgelingen aanmoedigen om de vreedzame machtsoverdracht die leidt tot de januari-affaire te verstoren 6 aanval op het Capitool; 2) misbruik van geheime documenten en daaropvolgende pogingen om de rechtsgang te belemmeren; 3) druk uitoefenen op verkiezingsfunctionarissen in Georgië om de verkiezingsuitslag ongedaan te maken.

Kort gezegd, om bij de zaak New York te blijven, is het de moeite waard om te speculeren over de gevolgen van de zaak van officier van justitie Alvin Bragg in New York. Wat gebeurt er als Trump onschuldig wordt bevonden? De zaak van de aanklager berust grotendeels op de getuigenis van de voormalige Trump-baggerman Michael Cohen, niet de ideale persoon om op te vertrouwen. Als Trump onschuldig wordt bevonden, zal dat zeker iets toevoegen aan zijn slachtofferverhaal – wat sommigen het toevoegen van “raketbrandstof aan zijn campagne van 2024” noemen – en twijfel zaaien aan de drie andere zaken. Hoewel het daadwerkelijke proces niet meteen zal plaatsvinden, haalt de beperkte aard van de aanklachten in New York zuurstof uit de andere mogelijke aanklachten.

Alle krantenkoppen over zijn aanklacht in New York hebben mede-Republikeinen of Fox News niet aangemoedigd om zich tegen hem te keren. De loyale volgelingen van Trump zijn hem blijven steunen ondanks vier faillissementen, expliciete tapes die zijn schandalige vrouwenhaat laten zien en tal van andere niet-presidentiële opmerkingen en acties. De campagne van Trump beweerde dat hij in de 24 uur na de aanklacht $ 4 miljoen had opgehaald. Jason Miller, een assistent van Trump, tweette dat de voormalige president $ 7 miljoen heeft ingezameld voor zijn herverkiezing sinds hij was aangeklaagd. De New York Times meldde dat “aandelen in Digital World Acquisition Corp., het acquisitiebedrijf voor speciale doeleinden dat wil fuseren met de media-activiteiten van Trump, met meer dan 20 procent zijn gestegen sinds hij vorige maand zijn Truth Social-platform gebruikte om te verklaren dat zijn arrestatie op handen was.”

In 2020 stemden 75 miljoen Amerikaanse burgers op Trump. Volgens peilingen blijft hij de Republikeinse kandidaat die voorop loopt in 2024. Zullen de aanklachten in New York zijn imago van martelaar nog meer woedend maken en de basis aanmoedigen? Denk eraan, dit is de man die opschepte tijdens een campagneschommel in Iowa in 2016: “Ik heb de meest loyale mensen… Ik zou midden op Fifth Avenue kunnen staan ​​en iemand neerschieten, en ik zou geen kiezers verliezen, oké?” hij zei. “Het is ongelooflijk.”

Naast het speculeren over de gevolgen van de zwijggeldzaak, zou er meer tijd aan de zaak zelf moeten worden besteed. Ik bedoel niet of Michael Cohen een betrouwbare getuige is. Ik bedoel ook niet dat Trump de betaling heeft gedaan om Stormy tot zwijgen te brengen vóór de verkiezingen, wat een federaal misdrijf zou kunnen worden.

Nee, mijn punt is dat de voormalige president van de Verenigde Staten wordt aangeklaagd voor het verdoezelen van een affaire met een pornoster. Ben ik pruritus over een president of kandidaat die een buitenechtelijke affaire heeft? Absoluut niet. Zelfs in het calvinistische Genève gebeuren ‘dingen’. De geschiedenis van de Verenigde Staten is gevuld met kandidaten of presidenten met minnaressen – grote helden zoals Franklin Delano Roosevelt die stierf in het gezelschap van zijn socialite minnares Lucy Mercer Rutherfurd of de relatie van generaal Dwight Eisenhower met zijn chauffeur Kathleen Summersby tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Mijn focus ligt op Stormy Daniels. Stormy Daniels is totale sleaze, net als Donald Trump.

Dat is het punt van Fintan O’Toole in een fantastisch stuk in De New York Review of Books over Trump en de pornoster. Er is geen moreel oordeel voor of tegen de wereld van sleaze; O’Toole beschrijft alleen waar Trump de natie naartoe heeft gebracht en waar zijn basis geworteld lijkt. O’Toole belicht de virtuele realiteit van Trumps wereld en het onderscheid tussen politiek en entertainment. Hij schrijft: “We bevinden ons in een zeer Trumpiaanse wereld waar de relatie tussen echte gebeurtenissen en de verhalen die ze genereren wild is geworden.”

En het is de wereld van Trump die te veel Amerikanen in haar greep lijkt te hebben. O’Toole presenteert die wereld:

“Deze aflevering [the relationship with Daniels] komt uit en geeft nieuw leven aan de wereld van de performatieve politiek waarin hij de hoofdrol blijft spelen. Het is een lugubere – en verleidelijk vermakelijke – bijzaak in het grote circus waarvan hij de circusdirecteur is. Het houdt die vervagende extravaganza op de weg. Er wordt geschiedenis geschreven, maar het is, net als Trump zelf, geschiedenis die zich voor de tweede, derde en vierde keer ontvouwt als klucht, zodat de primaire tragedie wordt begraven onder lagen van absurditeit.”

Voor degenen die gefascineerd zijn door de Trump/Daniels-sage en de rechtszaak in New York, heeft O’Toole een passende conclusie voor waar we nu staan: “Door een drama te maken van het seksleven van Trump, verandert de politiek weer in een andere freakshow, het genre zelf. waarin hij gedijt.”

In tegenstelling tot het circus en de freakshow van Trump zei de voormalige premier van Nieuw-Zeeland, Jacinda Ardern, in een afscheidsrede voor het Nieuw-Zeelandse parlement: “Je kunt angstig, gevoelig, vriendelijk zijn en je hart op de tong dragen. Je kunt een moeder zijn of niet, een ex-mormoon of niet, een nerd, een huiler, een knuffelaar – je kunt al deze dingen zijn, en niet alleen kun je hier zijn – je kunt leiden.

Laten we de freaks en hun sleazy kant laten zien. Laten we reality-tv en Trump uitschakelen. Laten we performance- en reality-televisie verlaten. Laten we, temidden van al het lawaai dat uit New York komt, onze ogen gericht houden op de andere drie zaken.