Helen Lackner
Ik denk dat de militaire impact heel netjes werd samengevat door Joe Biden zelf toen hem werd gevraagd: “Werken de aanvallen op de Huthis, en zullen ze doorgaan?” Het antwoord op de eerste vraag was ‘nee’, maar het antwoord op de tweede vraag was ‘ja’. De laatste verklaring die ik van een Amerikaanse regeringsfunctionaris hoorde, was dat ze hopen de militaire capaciteit van de Huthis in de loop van de tijd te verminderen.
Ze zijn duidelijk veel spullen aan het vernietigen, en ze hebben een paar Huthi-agenten gedood. Aan de andere kant hoeven ze, vanuit het standpunt van Ansar Allah, niet noodzakelijkerwijs in staat te zijn een schip aan te vallen en te beschadigen. Het enige wat ze hoeven te doen is dreigen. Om dat te doen zijn de eenvoudige, zelfgemaakte drones en raketten ruim voldoende. Ik heb geen idee of het wapen dat onlangs het Britse schip trof geavanceerd was of niet.
Militair gezien zal deze campagne van de VS doorgaan, maar het zal de Huthis er niet van weerhouden drones en raketten tegen de schepen te lanceren. Op politiek vlak heeft het een impact gehad in de zin dat het zeker de reputatie van de VS en Groot-Brittannië in Jemen bij bijna iedereen verslechtert, afgezien van de weinige mensen die oproepen tot een verlenging van deze campagne.
Op de middellange tot lange termijn denk ik niet dat dit de situatie bijzonder zal beïnvloeden als het gaat om een overeenkomst die een einde zou kunnen maken aan de interne oorlog, vooral omdat de VS en Groot-Brittannië in de eerste plaats niet erg relevant waren voor deze onderhandelingen. De belangrijkste impact zal liggen op het gebied van humanitaire steun, omdat de Amerikaanse betrokkenheid op dat gebied substantieel is, en Groot-Brittannië ook een belangrijke, zo niet bijzonder indrukwekkende rol speelt.
Jemen is niet langer de ergste humanitaire crisis ter wereld, maar dat komt niet door eventuele verbeteringen in Jemen. Het is ingehaald door andere verschrikkelijke situaties zoals Gaza en Soedan. Vorig jaar werd het humanitaire responsplan van de VN voor Jemen gefinancierd voor 38 procent, wat aanzienlijk lager was dan in voorgaande jaren. Hoewel dat een behoorlijk deprimerend cijfer is, was het min of meer gemiddeld voor humanitaire responsplannen wereldwijd in 2023.
Voor het nieuwe humanitaire responsplan, dat eerder deze maand zeer laat werd gepubliceerd, is veel minder geld nodig dan vorig jaar. Op dit moment hebben we geen idee hoeveel ervan gefinancierd zal worden. De jaarlijkse donorconferentie, waar doorgaans verschillende staten aankondigen wat zij willen financieren, is nog niet aangekondigd. Ik ga ervan uit dat dit ergens in de komende paar maanden zal gebeuren.
Er is sprake van een ernstige crisis op het humanitaire front. De gebieden waar de nood het grootst is, zijn de gebieden onder Huthi-controle, waar ook 70 procent van de bevolking woont. De meerderheid van degenen die humanitaire hulp nodig hebben, leeft onder de controle van de Huthi, wat grote gevolgen heeft.
Het schept veel problemen voor de humanitaire sector, omdat de Huthis het voor hen uiterst moeilijk maken om te werken en hun best doen om de humanitaire hulp onder controle te houden, en deze meer te richten op degenen die hen steunen. Soortgelijke acties worden ondernomen in andere delen van het land die onder controle staan van hun tegenstanders, maar dit zijn op dit moment de relevante factoren.
De ineenstorting van de economie gaat door. Er hebben geen noemenswaardige verbeteringen plaatsgevonden. De Huthis hebben een aanzienlijk regelmatig inkomen uit douanerechten en de belastingen die zij aan iedereen opleggen. De invoerrechten en belastingen zijn niet alleen van toepassing op commerciële import, maar ook op humanitaire import. Negentig procent van de basisproducten van Jemen, zoals rijst en tarwe, wordt geïmporteerd. Het land was grotendeels zelfvoorzienend in bepaalde grondstoffen, zoals groenten en wat vlees, maar basisvoedsel wordt meestal geïmporteerd.
We moeten het ook hebben over de aanwijzing van de Huthis als een Specially Designated Global Terrorist-groep door de VS. Dat heeft ernstige gevolgen voor de humanitaire crisis, omdat er duizenden – misschien wel honderdduizenden – Jemenitische families zijn voor wie geldovermakingen van hun familieleden en vrienden een belangrijke rol hebben gespeeld bij het overleven. Die emigranten zijn voornamelijk gevestigd in Saoedi-Arabië en de andere Golfstaten, maar je hebt ook grote Jemenitische gemeenschappen in Groot-Brittannië en de VS en in mindere mate in andere landen zoals Frankrijk.
Western Union heeft onlangs aangekondigd dat zij geen geld meer naar Jemen zullen overmaken, wat gevolgen zal hebben voor gezinnen die geld willen sturen. Ze hebben al grote moeilijkheden ondervonden bij het sturen van geld naar door de Huthi gecontroleerde gebieden via banksystemen, en dit zal een extra factor zijn die de zaken voor hen nog moeilijker zal maken.
Bron: jacobin.com
