In de rechtse denkbeelden kende de War on Christmas een goede periode. Fox News-presentator John Gibson beweerde in een boek uit 2005 dat liberalen van plan waren ‘de heilige feestdag te verbieden’, en er ontstond een morele paniek, die bijna elk jaar verontwaardiging na verontwaardiging opleverde. Dit jaar zijn de verdedigers van alle vrolijke en slimme dingen echter behoorlijk stil geweest, en uit opiniepeilingen blijkt dat zelfs onder conservatieven en aanhangers van Donald Trump een afnemende minderheid van de Amerikanen gelooft dat de geliefde feestdag onder vuur ligt. Gevoelige buren (en bedrijven die hun woede hopen te vermijden) zullen ons misschien ‘fijne feestdagen’ blijven wensen, de ACLU kan bezwaar blijven maken tegen religieuze iconografie op het stadsplein, maar Amerikanen negeren mensen als Tucker Carlson en Bill O’Reilly , in plaats daarvan volwassen te worden met een ‘leef en laat leven’-houding.
Dit zeldzame moment van culturele kilte stelt ons in staat om als Amerikanen samen te komen om de echte oorlog met Kerstmis het hoofd te bieden, een oorlog waar je op Fox News niets over zult horen: een klassenoorlog.
Als je de klassieker van Charles Dickens uit 1843 hebt gelezen Een kerstliedzul je je herinneren dat de hoofdpersoon een van de smerigste bazen uit de literatuur is. Ebenezer Scrooge heeft een hekel aan de feestdag en vindt het vervelend om zijn werknemer, Bob Cratchit, zelfs maar één betaalde vrije dag te geven met zijn gezin, waarbij hij Kerstmis “een slecht excuus noemt om in de zak van een man te pikken” en eist dat de doodsbange Cratchit “des te eerder” aan zijn bureau zit. de volgende dag.
Hoe erg dat ook klinkt, de arme Bob Cratchit had het gemakkelijker dan veel Amerikaanse arbeiders vandaag de dag. Uit een recent onderzoek onder meer dan duizend werknemers bleek dat één op de tien op eerste kerstdag aan het werk was. Bijna een op de vier verwacht op kerstavond te werken, terwijl een groter deel verwacht op oudejaarsavond of nieuwjaarsdag te werken. Redenen waren onder meer het geld nodig hebben en het ontbreken van betaald verlof.
Dickens maakte, net als zijn tijdgenoot Karl Marx, observaties over het kapitalisme en zijn misbruik van de menselijke geest die vandaag de dag nog steeds maar al te relevant zijn; in dit geval was zijn punt dat bazen tijdens de feestdagen niet ophouden zich als bazen te gedragen. Tegenwoordig zijn ontslagen in deze tijd van het jaar gebruikelijk. Vorige week probeerde miljardair Elon Musk, die in precies geen enkele regeringsfunctie is gekozen maar plotseling alles lijkt te besturen, blijkbaar Scrooge te overtreffen door te proberen een sluiting van de regering af te dwingen, wat zou hebben betekend dat soldaten in actieve dienst en andere regeringsleiders werknemers zouden hun loon niet krijgen.
Voor sommige werknemers worden de omstandigheden op het werk met Kerstmis zelfs nog slechter. Een van de redenen die Amerikanen opgeven om tijdens de vakantie te werken, is het feit dat het een bijzonder drukke tijd van het jaar is voor hun bedrijf of branche. Detailhandel is een wreed voorbeeld. Als je online kerstcadeautjes koopt en daarvoor Amazon gebruikt, heb je waarschijnlijk gemerkt hoe snel je pakketten aankomen: dat is handig voor de uitstellende vakantieklant, maar aan die efficiëntie hangt een menselijke tol. Werknemers van Amazon zeggen dat de feestdagen bijzonder stressvol zijn, gezien de grote druk waarop ze staan om zoveel meer tijdgevoelige leveringen te doen dan normaal.
Toen Teamsters staakten in zeven Amazon-magazijnen – in New York City, San Francisco, Chicago, Atlanta en Zuid-Californië – merkten sommige werknemers op dat ze hun dierbaren dit seizoen nauwelijks zagen, wat voor het bedrijf als ‘piek’ wordt beschouwd. “Als je aan de vakantie denkt, denk je aan tijd doorbrengen met je gezin, dan denk je aan het opnieuw verbinden”, vertelde een inpakker op Staten Island. Arbeidsaantekeningen“En tijdens de piek kun je alleen maar aan slaap denken.”
Zelfs voor degenen die niet in een Amazon-magazijn hoeven te zwoegen, staat uitbuiting Kerstmis in de weg. Veel mensen krijgen niet genoeg betaald om te kunnen reizen en cadeaus te geven. Financiële stress tijdens de feestdagen komt zelfs zo vaak voor dat er elk jaar artikelen verschijnen die ons adviseren hoe we ermee om moeten gaan.
In Een kerstliedis het probleem van de ongevoelige kapitalist spiritueel opgelost; Scrooge krijgt bezoek van een reeks geesten die hem de armoede van zijn hebzuchtige manieren doen begrijpen. De geesten wekken in Scrooge medeleven op voor Cratchit en zijn worstelende familie, en laten hem de zure ellende zien van zijn eigen leven als kapitalist en alle liefde en kameraadschap die hij heeft gemist in een leven gewijd aan accumulatie. Scrooge ziet de dwaling van zijn manier van doen in en wordt een betere man: een genereuze baas, een vriendelijke tweede vader voor Cratchit’s gehandicapte zoon, en een filantropische pijler van de gemeenschap. En hij beëindigt zijn persoonlijke oorlog met Kerstmis en wordt een enthousiaste feestvierder.
Het is letterlijk een betoverend verhaal; Dickens was slim genoeg op het gebied van klassenverhoudingen onder het kapitalisme om te weten dat Scrooge’s transformatie niet realistisch zou zijn geweest zonder een buitengewone plotwending. Scrooge heeft een tussenkomst nodig – door geesten. Dickens wist dat als je kapitalisten ertoe zou aanzetten zich menselijk te gedragen, met Kerstmis of op welk moment van het jaar dan ook, zou moeten afwijken van het realisme dat hij in veel van zijn andere romans hanteert.
Helaas kunnen we niet op geesten rekenen om hedendaagse Scrooges zoals Jeff Bezos of Elon Musk te repareren. Er is maar één andere optie: een klassenoorlog van onderaf voeren, zoals de Amazon-arbeiders doen. Vrolijk kerstfeest voor iedereen die het viert, en een gelukkige klassenoorlog voor iedereen!
Bron: jacobin.com
