Afgelopen mei certificeerde Quebec’s Administrative Labour Tribunal een unie van ongeveer 230 werknemers in een Amazon -magazijn in Laval, een buitenwijk net buiten Montreal, Quebec. Na een inspirerende campagne waarbij het Immigrant Workers Center betrokken was, sloten werknemers zich aan bij de Confédération des Syndicats Nationaux (CSN) en werd de eerste die een Amazon -faciliteit in Canada verenigde.
In een daad van duidelijke vergelding kondigde Amazon op 22 januari zijn voornemen aan om al zijn Quebec -operaties te sluiten, waardoor bijna tweeduizend werknemers, Union en niet -unie werden verplaatst. De verhuizing heeft veel grijp met de oorzaken en implicaties voor werknemers.
Het sluiten van magazijnen in Quebec is bedoeld als zowel een straf voor de vakbondswerkers in Laval als een waarschuwing voor anderen in Canada die kunnen overwegen zich te organiseren. Maar de bluster van het bedrijf moet niet worden aangezien voor onoverwinnelijkheid. De herstructurering in Quebec is evenzeer een teken van kwetsbaarheid als kracht. Dit is het moment voor werknemers en vakbonden om de structurele mogelijkheden op te maken om te organiseren bij Amazon.
Het is geen verrassing dat de eerste Canadese Amazon -faciliteit voor Unionize in Quebec was. Quebec is een uniek jurisdictie, zowel in termen van zijn arbeidsrecht als in zijn arbeidersbeweging.
Quebec heeft de op één na hoogste vakbondsdichtheid onder de Canadese provincies, met iets minder dan 40 procent van de werknemers die onder een collectieve overeenkomst vallen. De dichtheid van de particuliere sector unie bedraagt 23 procent – ruim boven het nationale gemiddelde van 15 procent. Als gevolg hiervan hebben werknemers in Quebec niet alleen meer kans om vakbondsleden te zijn, maar ook meer kans om bekendheid te hebben met vakbonden en de arbeidersbeweging.
Vakbonden in de provincie zijn ook veel meer centraal gecoördineerd dan in andere delen van het land, met de meeste behoren tot grotere federale arbeidsmiddelen. Dit is vooral het geval in de publieke sector, maar niet uitsluitend, zoals gecoördineerde stakingen in de hotelsector vorig jaar aangetoond. Misschien wel het meest opvallend, gaan werknemers en vakbonden in Quebec veel vaker in staking dan het geval is in de rest van Canada.
Een goed voorbeeld is Quebec’s gemeenschappelijke aanvallen van de publieke sector van eind 2023 en begin 2024, die bijna het record brak voor de meeste dagen verloren aan werkstopspagina’s sinds de overheid in de jaren veertig vergelijkbare gegevens begon te verzamelen. Alleen al in 2023 was Quebec goed voor 70 procent van de meer dan 6,5 miljoen-persoon dagen verloren van stakingen in Canada. Zelfs in meer typische jaren leidt Quebec het land in arbeidslilitantie, met 61 procent van alle Canadese stakingen in het afgelopen decennium in de provincie.
Met andere woorden, Quebec is een provincie waar werknemers terugvechten en vakbonden actiever zijn dan elders in Canada.
Quebec heeft ook een van de meest werkvriendelijke arbeidsrechtregimes van elke provincie in Canada. Net als British Columbia, Manitoba, New Brunswick, Prince Edward Island en het federale jurisdictie, heeft Quebec unionisering van kaartencontrole, waardoor het voor werknemers gemakkelijker wordt om samen te voegen of lid te worden van vakbonden. Na de certificering van CSN bij Amazon, probeerde het bedrijf voor het arbeidstribunaal van Quebec te pleiten dat kaartcontrole ongrondwettelijk is omdat het werknemers ontneemt van een stemrecht over vakbond. Voorspelbaar verwierp het tribunaal dit belachelijke geval.
Ten slotte hebben werknemers in de provincie een beroep gedaan op de eerste contract arbitrage wanneer nieuw vakbondswerkgevers weigeren te onderhandelen. In het geval van Amazon, met een langzame onderhandelingen sinds afgelopen juli, staarde het naar het vooruitzicht van de arbeidsraad een collectieve overeenkomst op te leggen door arbitrage. In plaats van een eerste vakbondscontract een precedent te laten vormen voor werknemers in Quebec en daarna, koos Amazon ervoor om de winkel te sluiten.
De gevolgen van Amazon’s beslissing om zijn zeven faciliteiten in Quebec te sluiten zal ongetwijfeld ernstig zijn. Bijna tweeduizend werknemers zullen hun baan verliezen, en het voorbeeld van Shutter -operaties kan een huiveringwekkend effect hebben op andere organisatie van vakbonden.
Amazon opende zijn eerste magazijn in Quebec in 2020 en breidde later zijn voetafdruk uit om aan de stijgende vraag te voldoen. De bescheiden aanwezigheid van het bedrijf op de Quebec -markt maakte het echter gemakkelijker om het ophalen van stakes zo snel te rechtvaardigen.
In plaats van een vakbondsfaciliteit toe te staan een contract te beveiligen, zal Amazon nu verplicht zijn om een aanzienlijk bedrag aan beëindigingsloon te betalen aan de duizenden werknemers, vakbond en niet -unie, bij de getroffen faciliteiten. Volgens de wet van Quebec, wanneer een bedrijf driehonderd of meer werknemers afwijst, moeten ze elke werknemer zestien weken opzegtermijn of gelijkwaardig loon verstrekken.
Als de vakbond de sluiting voor de rechtbank uitdaagt en bewijst dat het vergelding was, zou Amazon een nog steilere financiële boete kunnen ondervinden – vergelijkbaar met de schikking werd Walmart gedwongen te betalen na het sluiten van een vakbondswinkel in Quebec.
Het valt nog te bezien hoe de Quebec en de federale regeringen zullen reageren. Ottawa heeft de sluiting veroordeeld, maar heeft geen zinvolle actie ondernomen. Quebec heeft echter hefboomwerking: het zou kunnen dreigen zakelijke banden met Amazon te verbreken of de verschillende andere economische prikkels aan het bedrijf te beëindigen. Zoals econoom Jim Stanford heeft opgemerkt, zou de provincie ook zijn systeem van “decreet” collectieve overeenkomsten kunnen overwegen, waardoor vakbondscontracten worden uitgebreid tot niet -unie -winkels om oneerlijke concurrentie te voorkomen.
Wachten op regeringen of de rechtbanken die te hulp komen, is echter een recept voor falen. Veel werknemers weten dit en organiseren dienovereenkomstig.
De exit van Quebec van Amazon is misschien verschrikkelijk, maar er zijn redenen voor optimisme – en, belangrijker nog, om te verdubbelen op het organiseren van de Canadese activiteiten van het bedrijf.
Hoewel veel reguliere media beweren dat Amazon zijn Quebec -faciliteiten volledig “sluit”, is dit niet nauwkeurig. In plaats daarvan zal het bedrijf over twee lijnen herstructureren. Ten eerste zal het teruggaan naar aannemers van derden om bestellingen te vervullen en te leveren. Ten tweede, en misschien het belangrijkste, kan het ervoor kiezen om de Quebec -markt te bedienen vanuit zijn veel grotere faciliteiten in het naburige Ontario. Deze verschuiving benadrukt de kwetsbaarheden van het bedrijf.
Amazon is al afhankelijk van uitgeleide leveringsdiensten in Canada, waardoor ze worden vermomd als ‘lokale bedrijven’, terwijl deze bedrijven in werkelijkheid uitsluitend contracteren met het bedrijf onder strikte bewoordingen – inclusief het bedrag van de toegewezen vergoeding voor werknemers. Dit model stelt Amazon in staat om arbeidswetten en fragment -organisatie -inspanningen te ontwijken. Het zou een enorme uitdaging zijn, maar als regeringen Amazon als een “gezamenlijke werkgever” van gecontracteerde werknemers zouden classificeren, zou het het gemakkelijker kunnen maken om onderaannemers te vakjes uit te voeren.
Magaraten zijn echter waar werknemers structurele macht hebben. Met zijn sluiting van Quebec en het vooruitzicht van meer bevelen die via Ontario komen, geeft Amazon dit feit effectief aan. Sommigen speculeren dat het bedrijf de activiteiten uit de magazijnen die het achterliet, kan uitwerken, maar het vermogen om dit te doen is beperkt. Het breidde tenslotte zijn opslagvoetafdruk uit in de provincie om in de eerste plaats meer controle uit te oefenen.
Bovendien hangt het bedrijfsmodel van Amazon af van directe controle over zijn magazijn, waar het zijn overtollige genererende technologieën en hyperexploitatieve arbeidspraktijken implementeert. De belangrijkste investeringen zijn in Ontario, met name rond het grotere gebied van Toronto, waar het geconcentreerd kapitaal en logistiek heeft. Als de bevelen van Quebec nu door deze locaties stromen, versterkt dit alleen het strategische belang van het organiseren daar.
Met andere woorden, hoewel Amazon misschien in Quebec lijkt te zijn gesneden en uitgevoerd, kan het dat niet overal doen. Het heeft al wortels neergezet in grote Canadese centra en het gaat niet op het punt deze kapitaalinvesteringen en de lucratieve Canadese markten die ze bedienen op te geven. Het bedrijfsmodel hangt af van de nabijheid van klanten en de snelheid die voortkomt uit het beheersen van werknemers en kapitaal op vaste locaties.
Tegenslagen zoals die in Quebec zijn begrijpelijkerwijs moeilijk, maar zoals het gezegde luidt: “Rouw niet, organiseer niet.” Gelukkig doen Amazon -werknemers in heel Canada dat al precies. Amazon kan niet voor altijd rennen.
Bron: jacobin.com
