De geesten van 1968 die Joe Biden achtervolgen – Mother Jones

Ze zeggen dat de geschiedenis niet herhaalt zichzelf, maar het rijmt vaak – en 2024 is, hoe ongelegen ook voor een belegerde Joe Biden, een periode die diep resoneert met 1968. Van anti-oorlogsprotesten op campussen tot de Democratische Nationale Conventie die in Chicago wordt gehouden, deze twee verschillende jaren, hoewel decennia uit elkaar, trekken griezelige vergelijkingen, zoals ik uitleg in mijn nieuwe video:

Bidens rampzalige debatoptreden van afgelopen donderdag leidde tot oproepen om zijn herverkiezingsbod te laten vallen. Hoewel het onzeker is of Biden in de voetsporen van Lyndon B. Johnson uit 1968 zal treden en opzij zal stappen, heeft de nasleep een nieuwe dimensie toegevoegd aan de historische parallellen. Team Biden houdt vol dat de 81-jarige tot november meedoet. Maar dinsdag werd afgevaardigde Lloyd Doggett uit Texas de eerste gekozen Democraat die Biden opriep om het te heroverwegen, en dat deed hij vanuit “het hart van een district dat ooit werd vertegenwoordigd door Lyndon Johnson.” Andere Democraten hebben zich sindsdien bij hem aangesloten.

Op papier hebben Johnson en Biden weinig overeenkomsten. Biden zeilde door een relatief onbetwiste voorverkiezing, terwijl Johnson te maken kreeg met aanzienlijke uitdagingen van Eugene McCarthy en Bobby Kennedy. Biden, net als Johnson, wordt inderdaad geconfronteerd met een aanhoudende anti-oorlogsbeweging. Maar de campusprotestorganisator van 1968, Juan Gonzalez, verzekerde me onlangs dat de twee tijdperken in dit opzicht niet hetzelfde zijn: “Ik denk dat mensen moeten begrijpen dat er aanzienlijke verschillen waren”, zei hij. Terwijl de VS de oorlog van Israël tegen Gaza financiert en ondersteunt, “namen de VS in 1968 direct deel aan de Vietnamoorlog, wat leidde tot de dood van meer dan twee miljoen Vietnamezen.”

Afgezien van de verschillen, zijn vergelijkingen met het chaotische evenement in Chicago in 1968 onvermijdelijk nu de Democratische Nationale Conventie van 2024 nadert. De conventie van 1968 werd gekenmerkt door gewelddadige botsingen en factionalisme. Republikein Richard Nixon profiteerde van de chaos en voerde campagne voor wet en orde. Hij won en luidde uiteindelijk een tijdperk van conservatisme in dat de burgerrechtenbeweging onderdrukte.

Ondanks Bidens slechte debatprestaties, als de geschiedenis een indicatie is (een groot als), kan een bemiddelde conventie duurder uitpakken dan de Democratische Partij verwacht. Terwijl Biden steeds meer onder druk staat, maken de spoken van 1968 zich kenbaar.